Οι εύλογες, κατά πολλούς, αντιδράσεις των κατοίκων της Πάτρας από το Ρίο μέχρι και την οδό Κανελλοπούλου για την επίγεια διέλευση του τρένου από τις περιοχές τους, διχάζει την πόλη καθώς παρατάξεις, επιστημονικοί φορείς αλλά και οικολογικές οργανώσεις στέκονται, ουσιαστικά, απέναντι στις διεκδικήσεις για μεγαλύτερη υπογειοποίηση.
Οι λόγοι ποικίλουν όμως οι περισσότεροι επισημαίνουν τον υπαρκτό κίνδυνο να χαθεί, στο σύνολο του, το έργο καθώς οι απαραίτητες μελέτες για το έργο μέχρι τον Καστελλόκαμπο έχουν ψηφιστεί από το 2008 και τα έργα έχουν ήδη ξεκινήσει.
Οι λόγοι ποικίλουν όμως οι περισσότεροι επισημαίνουν τον υπαρκτό κίνδυνο να χαθεί, στο σύνολο του, το έργο καθώς οι απαραίτητες μελέτες για το έργο μέχρι τον Καστελλόκαμπο έχουν ψηφιστεί από το 2008 και τα έργα έχουν ήδη ξεκινήσει.
Η προώθηση ενός αιτήματος, τώρα, για την αλλαγή των μελετών θα σήμαινε τεράστιες καθυστερήσεις που δεν θα επέτρεπαν στο έργο, που πρέπει να φθάσει μέχρι τι λιμάνι της Πάτρας το 2022 γιατί αλλιώς χάνονται τα χρήματα από την Ε.Ε., να ολοκληρωθεί εγκαίρως. Αντιθέτως όπως επισημαίνει το Τεχνικό Επιμελητήριο Δυτικής Ελλάδος, επιστημονικός σύμβουλος της πολιτείας, σε μια τέτοια περίπτωση θα έπρεπε το τρένο να απενταχθεί και η τοπική κοινωνία να ελπίζει ότι το τρένο θα φθάσει στην Πάτρα κάποια στιγμή μέχρι το 2030. «Κατ’ εμάς είναι πολύ δύσκολο να γίνει, γιατί θα βγούμε εκτός χρονοδιαγραμμάτων.
Εκτός εάν αποφασίσουμε να το πάμε στην νέα προγραμματική περίοδο, εφόσον συμφωνήσει το Υπουργείο και η κοινότητα, και ας φτάσει το 2030 στην Πάτρα, έτσι ναι, ίσως μπορεί να γίνει, εφόσον συμφωνήσουν όλοι», σημειώνει σχετική ο πρόεδρος του ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδος Βασίλης Αϊβαλής. Με αποκλειστικό στόχο να μην χαθεί το έργο για την πόλη, το ΤΕΕ, το οποίο ήταν εκείνο που με την μελέτη του έπεισε την κυβέρνηση η υπογειοποίηση της γραμμής να φθάσει μέχρι την οδό Κανελλοπούλου, προτείνει σημειακές παρεμβάσεις στη διέλευση της γραμμής.
Αυτές, εκτιμά ο κ. Αϊβαλής, είναι εφικτές κατά την πορεία εκτέλεσης των εργασιών και θα μπορούσαν περιλαμβάνουν, χαμηλότερου ύψους τοιχία, περισσότερες διασταυρώσεις για τα οχήματα, πιο πολλές διαβάσεις για τους πεζούς και στάσεις για τον συρμό.
«Βελτιστοποιήσεις επί του σχεδιασμού μπορούν να γίνουν και είμαστε μπροστάρηδες, όχι μια ολική ανατροπή του σχεδιασμού, γιατί κατά βάση δεν έχουμε τους χρόνους. Φυσικά μπορούμε να κάνουμε ότι θέλουμε, εφόσον πληρώνουμε από την τσέπη μας. Μεγάλο ποσοστό όμως των χρημάτων για το έργο προέρχονται από το ΕΣΠ. Αν δεν έχει φθάσει το έργο εγκαίρως στο λιμάνι και δεν είναι ολοκληρωμένο και λειτουργικό θα πρέπει να γυρίσουμε όλα τα χρήματα πίσω», εξηγεί ο πρόεδρος του ΤΕΕ.
Εξηγώντας τι θα σήμαινε πρακτικά το να γινόταν δεκτό το αίτημα των κατοίκων για περαιτέρω υπογειοποίηση προς το Ρίου σημεώνει ότι θα έπρεπε το έργο να σταματήσει και ο εργολάβος να κριθεί έκπτωτος, να τον αποζημιώσουμε, να σταματήσουμε τις μελέτες (νέοι περιβαλλοντικοί όροι) κ.α.. Βέβαια, πέραν του χρόνου, στην παρούσα οικονομική συγκυρία για την χώρα ένας βασικός παράγοντας είναι και το οικονομικό κομμάτι.
Σύμφωνα με τα δεδομένα που υπάρχουν η επέκταση της υπογειοποίησης της γραμμής για περίπου 2 χιλιόμετρα ακόμα σημαίνει ένα επιπλέον ποσό που ανέρχεται περί τα 80εκ. ευρώ, χρήματα που ΕΡΓΟΣΕ δηλώνει ότι αδυνατεί να εξασφαλίσει.
Με τα ίδια περίπου επιχειρήματα τοποθετούνται και αρκετές παρατάξεις της αντιπολίτευσης στο Δημοτικό Συμβούλιο της Πάτρας. Χαρακτηριστική είναι και η πρόσφατη τοποθέτηση της παράταξης Κοινοτικόν, με επικεφαλής τον Θόδωρο Ντρίνια, η οποία μετά από μια ενδελεχή μελέτη όλων των δεδομένων που υπάρχουν καταλήγει:
«Σε κάθε περίπτωση, είναι θέμα των κατοίκων και μόνο του Καστελλόκαμπου (και όχι όσων επιθυμούν να κερδίσουν μικροπολιτικά οφέλη) το τι θα διεκδικήσουν σχετικά με την χάραξη της σιδηροδρομικής γραμμής και το πώς. Το ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΝ, με τις όποιες δυνάμεις διαθέτει, θα στηρίξει τον αγώνα τους, εφόσον αυτός δεν υποσκάπτει τη δυνατότητα του υπόλοιπου 99% της πόλης να αποκτήσει σύγχρονη σιδηροδρομική σύνδεση, αποφεύγοντας, παράλληλα, τη διχοτόμηση της πλέον πυκνοκατοικημένης και οικιστικά ανεπτυγμένης ζώνης της.»
Καθαρά αντίθετη με την πλήρη υπογειοποίηση της γραμμής από το Ρίο μέχρι την Πάτρα είναι και η Οικολογική Κίνηση της Πάτρας η οποία καλεί το ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδας, να πάρει άμεσα την πρωτοβουλία οργάνωσης μιας ανοικτής ημερίδας, όπου η ΕΡΓΟΣΕ οφείλει να παρουσιάσει τα πλήρη τεχνικά στοιχεία και να απαντήσει σε ερωτήματα φορέων και πολιτών για το σοβαρό αυτό ζήτημα. Η ΟΙΚΙΠΑ, στην τοποθέτησή της καταλήγει σε 5 βασικούς άξονες για το θέμα:
1. Είμαστε κατά της περιμετρικής διέλευσης αφού το τρένο πρέπει να αποτελεί οργανικό κομμάτι της πόλης και όχι να εξοβελίζεται από αυτή.
Πέρα από αυτό, μια νέα χάραξη, απαιτεί καινούργιες μελέτες, απαλλοτριώσεις κλπ που σημαίνει ότι χάνουμε τον ορίζοντα του 2023, με καθυστέρηση του έργου για μερικές δεκαετίες, πέρα από το υπέρογκο οικονομικό κόστος υλοποίησης, που είναι αμφίβολο αν χρηματοδοτηθεί από ευρωπαϊκά κονδύλια
2. Δεν συμφωνούμε με την πλήρη υπογειοποίηση της γραμμής από το Ρίο στην Πάτρα, που θα μετατρέψει τον υπάρχοντα προαστιακό σε μετρό, ακυρώνοντας τη λειτουργία του
3. Εκτιμούμε ότι είναι απαραίτητη η μερική υπογειοποίηση του τρένου από τον Αγ.Διονύσιο μέχρι τον Αγ.Ανδρέα, ώστε η κεντρική παραλιακή ζώνη της πόλης να διαμορφωθεί ως ένα ενιαίο παραλιακό πάρκο, που θα συνδέει τον κεντρικό αστικό ιστό με τη θάλασσα.
4. Η επιφανειακή διέλευση στα σημεία όπου δεν προβλέπεται υπογειοποίηση, πρέπει να γίνει με τέτοιο τρόπο που να μη χωρίζει τις συνοικίες στα 2, και να προσεγγίζει την επιβάρυνση που και σήμερα υπάρχει, με την επιφανειακή διέλευση του προαστιακού σιδηρόδρομου
5. Είναι απαραίτητη η τμηματική κατασκευή της νέας γραμμής, ώστε να λειτουργεί παράλληλα και ο προαστιακός σε ένα μεγάλο μέρος του.
Πηγή: thebest.gr
