Μια μυθική ιστορία…
Η ιστορία του ξεκινά στις 4 Οκτωβρίου 1883, όταν μια αμαξοστοιχία αναχώρησε από τον σταθμό του Παρισιού με προορισμό τη μακρινή Ρουμανία.
Το τρένο ονομαζόταν «Orient Express» και μετέφερε 40 επιβάτες που είχαν προσκληθεί από τον Βέλγο George Nagelmacker που είχε συλλάβει την ιδέα του ταξιδιού στην Ευρώπη με πολυτελή τρένα.
Μαζί τους ταξίδευε και ο δημοσιογράφος Henri Stefan Opper de Blowitz, ο ανταποκριτής των λονδρέζικων «Times», που διάνθιζε τις ανταποκρίσεις του με συνεντεύξεις μεγάλων προσωπικοτήτων, όπως του βασιλιά της Ρουμανίας Καρόλου και του σουλτάνου Abdul Hamid II, του τότε κυβερνήτη της Τουρκίας, που έδωσαν «φτερά» στην ιδέα του Nagelmacker.
Μαζί τους ταξίδευε και ο δημοσιογράφος Henri Stefan Opper de Blowitz, ο ανταποκριτής των λονδρέζικων «Times», που διάνθιζε τις ανταποκρίσεις του με συνεντεύξεις μεγάλων προσωπικοτήτων, όπως του βασιλιά της Ρουμανίας Καρόλου και του σουλτάνου Abdul Hamid II, του τότε κυβερνήτη της Τουρκίας, που έδωσαν «φτερά» στην ιδέα του Nagelmacker.
Παρά τις αρχικές δυσκολίες που συναντούσαν οι επιβάτες, καθώς έπρεπε να διασχίσουν με φέρι το Δούναβη και να μεταφερθούν στη Βάρνα της Βουλγαρίας με ένα τοπικό τρένο για να καταλήξουν με πλοίο στην Κωνσταντινούπολη, το ταξίδι με το Orient Express έγινε παιχνιδάκι, όταν στις αρχές του 1900, οι γραμμές των τρένων εκσυγχρονίστηκαν και το ταξίδι των 1.800 μιλίων διαρκούσε μόλις 3 ημέρες!
Ο δαιμόνιος και εξαιρετικά ευφυής Nagelmacker δημιούργησε την εταιρεία Compagnie Internationale des Wagons-Lits et des Grands Express Europeens ύστερα από χρόνια προσεκτικής μελέτης διαφορετικών τρένων και βαγονιών σε όλο τον κόσμο. Σταδιακά, το ταξίδι με το τρένο Orient Express, έγινε ένας μοναδικός τρόπος κοινωνικής καταξίωσης καθώς το προτιμούσαν εύποροι Βρετανοί, Γάλλοι, Αμερικανοί και Γερμανοί, που επιζητούσαν λίγες στιγμές ηρεμίας και απόλυτης χαλάρωσης σε ένα κοσμοπολίτικο και υπερπολυτελές περιβάλλον.
Όλη η αφρόκρεμα των αρχών του περασμένου αιώνα ταξίδευε με ταχύτητα μέσα σε υπερπολυτελή βαγόνια στη Βιέννη, στο Βουκουρέστι ακόμη και στην Κωνσταντινούπολη, που τότε ήταν ο απόλυτος ταξιδιωτικός προορισμός. Έτσι, το Orient Express βαφτίστηκε «Το τρένο των βασιλέων που είναι και ο βασιλιάς των τρένων»!
Το 1906 άνοιξε το τούνελ Simplon κάτω από τις Άλπεις, ενώνοντας την Ελβετία με την Ιταλία και μειώνοντας θεαματικά την απόσταση μεταξύ Παρισιού-Βενετίας. Τότε, δημιουργήθηκε το τρένο Simplon-Orient Express που έφθανε ως την Τεργέστη. Τα νέα, υπερπολυτελή βαγόνια, οι πλούσιοι επιβάτες και οι γαλαζοαίματοι που μονοπωλούσαν με τα καπρίτσια τους τα ρομαντικά ταξίδια γιγάντωναν τον ήδη διογκωμένο μύθο του.
Το τρένο που «έγραψε» ιστορία
Η αγριότητα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου περιόρισε σημαντικά τα ταξίδια με τρένο στην Ευρώπη. Το βαγόνι με το νούμερο 2419 του μυθικού Orient Express, χρησιμοποιήθηκε για την παράδοση των Γερμανών το 1918, ενώ μερικά χρόνια αργότερα, το 1940, χρησιμοποιήθηκε ξανά από τον Χίτλερ για την παράδοση των Γάλλων. Το ιστορικό βαγόνι στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Βερολίνο και το 1945 καταστράφηκε από τους Ες- Ες για να μην ξαναπέσει στα χέρια των συμμάχων….Αμέσως μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το ταξίδι με τρένο στην Ευρώπη ξαναζωντάνεψε. Νέα δρομολόγια προστέθηκαν στα παλιότερα φτάνοντας στο 1921, όπου το ταξίδι με το Orient Express από το Παρίσι στην Κωνσταντινούπολη διαρκούσε 56 ώρες. Τα υπέροχα βαγόνια-καμπίνες που κατασκευάστηκαν τις δεκαετίες του ’20 και του ’30 παρέμειναν μέχρι σήμερα αναλλοίωτα στο χρόνο, έπειτα από μια σειρά ανακατασκευών και συντηρήσεων.
Το λαμπερό παρελθόν του τρένου που φιλοξενούσε βασιλείς, πολιτικούς, λόγιους και πλούσιους εμπόρους με τις συζύγους τους, έδωσε τροφή στην φαντασία και δημιουργήθηκαν οι πρώτοι «μύθοι», που το μετέτρεψαν από το τρένο της απίστευτης χλιδής στο τρένο του μυστηρίου και των ανεξιχνίαστων δολοφονιών.
Η πτώση και η άνοδος
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος κατάφερε μεγάλο χτύπημα στα σιδηροδρομικά ταξίδια, καταστρέφοντας τις ράγες πολλών δικτύων. Οι μετοχές της εταιρείας στην οποία ανήκαν τα Orient Express, έχασαν μεγάλο μέρος της αξίας τους και τα δρομολόγια περιορίστηκαν μόνο μέχρι την Τεργέστη και αργότερα μέχρι τη Γιουγκοσλαβία και τη Βουλγαρία.
Την παρακμή ακολούθησε και πάλι η λάμψη. Τον Οκτώβριο του 1977, ο James Sherwood, πρόεδρος της εταιρείας Sea Containers Group, απέκτησε στο Sotheby’s στο Μόντε Κάρλο, δύο παλιά βαγόνια-κουκέτες και ξεκίνησε τη συλλογή και άλλων εγκαταλελειμμένων βαγονιών από όλο τον κόσμο. Ιδιωτικές συλλογές, μουσεία και εταιρείες, πούλησαν τα βαγόνια που είχαν στην κατοχή τους έναντι μεγάλων ποσών.
Ακολούθησε η διαδικασία της ανακατασκευής με ιδιαίτερη βαρύτητα στη διατήρηση του εσωτερικού διακόσμου και της εξαιρετικής δουλειάς των τεχνιτών του προηγούμενου αιώνα.
Στις 25 Μαίου 1982, ο James Sherwood, είδε το όνειρό του να πραγματοποιείται καθώς το αυθεντικό Venice Simplon Orient Express, ξανακύλησε πάνω στις σιδηροδρομικές ράγες καλύπτοντας την απόσταση από το Λονδίνο ως τη Βενετία. Έκτοτε, πολιτικοί, καλλιτέχνες, αστέρια της show biz, αριστοκράτες, βρετανοί λόρδοι, επιχειρηματίες αλλά και χιλιάδες εύποροι τουρίστες ταξιδεύουν στα μοναδικά βαγόνια του Orient Express, συμμετέχοντας στο μύθο του πιο διάσημου τρένου στην ιστορία της ανθρωπότητας.
...και μια μυθική εμπειρία
Ο βρετανός μπάτλερ χτύπησε την πόρτα του βαγονιού και μας ρώτησε αν θα πάρουμε το τσάι μας στο εστιατόριο ή στο κουπέ. Διαλέξαμε το κομψό εστιατόριο, όπου στο τραπέζι μας περίμενε ένα πορσελάνινο σερβίτσιο με τσάι, μοναδικά γλυκίσματα και… ο προσωπικός μας μπάτλερ! Το ταξίδι με το Orient Express, το τρένο του μύθου ξεκινά…
Η απόφαση πάρθηκε αστραπιαία και αποδείχθηκε πέρα για πέρα σωστή. Ένα ταξίδι με τη μοναδική ατμόσφαιρα του μυθικού τρένου Orient Express δεν θα μπορούσε παρά να είναι μια εξαιρετική εμπειρία, σαν αυτές που μας σημαδεύουν για μια ζωή.
Από τα πλείστα δρομολόγια των υπερπολυτελών τρένων της εταιρίας Sea Containers House, της ιδιοκτήτριας των μυθικών τρένων, επιλέξαμε το «κλασικό» British Pullman, και το 4ημερο ταξίδι «Λονδίνο- Βενετία- Ρώμη», στο οποίο θα διασχίζαμε την βρετανική επαρχία, τις Ελβετικές Άλπεις, θα διανυκτερεύαμε για 2 ημέρες στη μαγευτική Βενετία και στη συνέχεια, παρέα και πάλι με το Orient Express, θα κατευθυνόμασταν στη Ρώμη, την αιώνια πόλη.
Ξεκινήσαμε από το σιδηροδρομικό σταθμό Victoria Station στο Λονδίνο, από όπου ξεκινούν και τα περισσότερα τρένα της εταιρείας. Ήταν νωρίς το πρωί, όταν η αποβάθρα του σταθμού κατακλύστηκε από καλοντυμένες παρέες ανθρώπων από κάθε γωνιά της γης που ανυπομονούσαν να επιβιβαστούν. Η μοναδική ατμόσφαιρα, που αποπνέει το τρένο μας κυρίευσε από την πρώτη στιγμή. Η καμπίνα μας ήταν η πρώτη μεγάλη έκπληξη του ταξιδιού. Φρέσκα φρούτα και λουλούδια μας καλωσόρισαν, την ίδια στιγμή, που η αχόρταγη ματιά μας αδυνατούσε να συνειδητοποιήσει, ότι βρισκόμασταν μέσα σε τρένο.
Το πανάκριβο ξύλο κυριαρχεί δημιουργώντας μια μοναδική αντίθεση με το γυαλιστερό χαλκό που δίνει λάμψη σε όλη την καμπίνα. Τα κρεβάτια μας ήταν ενσωματωμένα στον τοίχο και την κατάλληλη στιγμή, ο προσωπικός μας μπάτλερ θα φρόντιζε να τα κατεβάσει και να τα στρώσει με τα κατάλευκα λινά σκεπάσματα για να ξεκουραστούμε. Το μπάνιο, που δεν υστερεί σε ευρηματικότητα και πολυτέλεια, μοιάζει εξωτερικά με μια μεγάλη ντουλάπα, που στο άνοιγμά της αποκαλύπτεται μια εύχρηστη ντουζιέρα, η τουαλέτα με το νιπτήρα και μια σειρά από κομψές συσκευασίες ειδών μπάνιου (σαπουνάκια, αφρόλουτρα κ.λπ.), που έχουν τοποθετηθεί με προσοχή.
Διασχίζοντας τη Μάγχη
Διασχίζουμε τη Μάγχη με ένα πολυτελές highspeed και σε λίγα λεπτά επιβιβαζόμαστε και πάλι σε ένα άλλο τρένο, που μας περιμένει πλέον… απέναντι, σε μια νέα χώρα. O γαλλικός αέρας πλημμυρίζει τα ρουθούνια μας και όλες μας οι αισθήσεις γεμίζουν από παρισινή φινέτσα και γοητεία. Τακτοποιούμαστε στις νέες μας καμπίνες, όπου έχουν ήδη μεταφερθεί τα πράγματά μας, χωρίς να ενοχληθούμε στο παραμικρό…
Dinner time...
Ντυμένοι κομψά, ακολουθώντας τη διακριτική πολυτέλεια του τρένου, κατευθυνόμαστε προς το εστιατόριο. Ακολουθεί το δείπνο, όπου το Orient Express ξεπερνά ακόμη και τον ίδιο του το μύθο. Το βραδινό κομψό ντύσιμο των επιβατών μας μεταφέρει νοερά στα θρυλικά ταξίδια του παρελθόντος, όπου οι επιβάτες ήταν μέλη βασιλικών οικογενειών ή ιδιαίτερα εύπορων τάξεων. Στους τοίχους κυριαρχούν οι ξύλινες μαρκετερί, ενώ βαριές βελούδινες κουρτίνες πέφτουν με χάρη πλάι στα παράθυρα. Τα τραπέζια είναι στολισμένα με λινά τραπεζομάντιλα και φίνες πορσελάνες ενώ τα κρυστάλλινα ποτήρια και τα ασημένια μαχαιροπίρουνα υπενθυμίζουν στον ταξιδιώτη, ότι ζει τη μοναδική εμπειρία του Orient Express. Καθόμαστε αναπαυτικά στα δερμάτινα καθίσματα αγναντεύοντας τη μοναδική γαλλική φύση, την ίδια στιγμή που καλούμαστε να επιλέξουμε ανάμεσα στις μοναδικές γεύσεις που ετοίμασαν για εμάς κορυφαίοι, Γάλλοι σεφ.
Το δείπνο μας διανθίζεται από τη διήγηση του Peter, ενός Βρετανού συνταξιδιώτη μας, λάτρη των μυθικών τρένων Orient Express. Ο Peter χαμογελά, όταν του αποκαλύπτω γελώντας, πως πάντα μετά το δείπνο συμβαίνει η πρώτη δολοφονία στο μυθικό τρένο στα αριστουργηματικά βιβλία της Αγκάθα Κρίστι! Και για να με… καθησυχάσει, μου αποκαλύπτει, πως στην πραγματικότητα η πολυγραφότατη Αγκάθα Κρίστι δεν έγραψε ποτέ βιβλίο με τίτλο «Έγκλημα στο Orient Express», αλλά ονόμασε το γνωστό μυθιστόρημά της «Έγκλημα στο Calais Coach» αναφερόμενη σε ένα φανταστικό τρένο της εποχής, που όμως λόγω του μύθου του πολυτελούς τρένου, ονομάστηκε «Έγκλημα στο Orient Express» κυρίως για εμπορικούς λόγους.
Μια βραδιά στο Orient Express...
Η νύχτα μας βρίσκει να διασχίζουμε με το πιο διάσημο τρένο του κόσμου τη γαλλική επαρχία. Από τα μάτια μας περνούν αστραπιαία κομψά αγροτόσπιτα, που βρίσκονται διάσπαρτα σε απέραντους αμπελώνες. Ώρα όμως για διασκέδαση στο βαγόνι-μπαρ με τη μουσική υπόκρουση του πιάνου και τα δροσερά cocktails. Ο διάκοσμος του μπαρ παραπέμπει σε αλλοτινούς καιρούς με τα βαριά, δερμάτινα καθίσματα, το διακριτικό φωτισμό και τα μικρά πορτατίφ πάνω στα τραπεζάκια μας. Μια νύχτα πραγματικά παραμυθένια!
Το επόμενο πρωί ξυπνώ, έχοντας έντονη την αίσθηση, πως ονειρεύτηκα ένα ταξίδι-ζωής με το Orient Express. Όχι, ευτυχώς, δεν ήταν όνειρο, διαπιστώνω κοιτάζοντας την υπέροχη θέα έξω από το παράθυρο της καμπίνας μου και παραδίνομαι άνευ όρων στη μαγεία των χιονισμένων Άλπεων.
Η πόρτα της καμπίνας, χτυπά διακριτικά. Την ώρα που έχουμε προκαθορίσει, ένα μοναδικό πρωινό με μυρωδάτο καφέ, φρεσκοψημένα γαλλικά κρουασάν και υπέροχες βρετανικές μαρμελάδες μας φτιάχνει τη διάθεση. Ρίχνουμε κλεφτές ματιές έξω από το παράθυρο. Μικρά, ξύλινα σαλέ μοιάζουν κρυμμένα μέσα στο κατάλευκο χιόνι που καλύπτει τα πάντα σαν βαμβάκι. Το μεσημέρι ακολουθεί ένα ακόμη εξαιρετικό γεύμα στα εστιατόρια του τρένου, ενώ το απογευματινό μας τσάι, μας γεμίζει με ενέργεια και ζωντάνια. Μια πραγματική ιεροτελεστία, που σίγουρα δεν θα ξεχάσουμε εύκολα.
Και ολίγη Βενετία
Λίγο πριν τη Βενετία η ματιά όλων μας στρέφεται έξω από τα παράθυρα του τρένου, όπου ξετυλίγεται με χάρη η μυθική Βερόνα, η πόλη που γέννησε τον μεγαλύτερο έρωτα όλων των εποχών, του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Αργά το απόγευμα, φθάνουμε στην Βενετία, όπου αποβιβαζόμαστε από το μοναδικό Orient Express και καταλήγουμε στο ξενοδοχείο που έχουμε επιλέξει. Ακολουθούν 2 υπέροχες ημέρες στη ρομαντική Βενετία, που ωστόσο δεν κατορθώνουν να μειώσουν την ανυπομονησία για το ταξίδι της επιστροφής με το εκπληκτικό τρένο. Την ημέρα της αναχώρησής μας από τη Βενετία, μεταφερόμαστε στο σιδηροδρομικό σταθμό της Santa Lucia, γεμάτοι εικόνες και χρώματα από την ιταλική πόλη, και επιβιβαζόμαστε για το ταξίδι προς τη Ρώμη, την αιώνια πόλη.
Οι αισθήσεις μας κυριολεκτικά ρουφούν κάθε πολύτιμο λεπτό μέσα στο Orient Express. Έχοντας ήδη την εμπειρία του πρώτου μας ταξιδιού με το τρένο, κινούμαστε με μεγαλύτερη άνεση στον χώρο, απολαμβάνοντας κάθε στιγμή. Και ενώ το ταξίδι μας δεν έχει τελειώσει ακόμη, μια γλυκιά μελαγχολία μας έχει κυριεύσει καθώς αφήνουμε πίσω μας τη Βενετία και η Ρώμη δεν μοιάζει να είναι μακριά. Οι πόλεις διαδέχονται η μία την άλλη και τα σύνορα υποκλίνονται μπροστά στο μύθο του τρένου-συμβόλου…
Το ποτό μας στο μπαρ, συνοδεύεται από αναμνηστικά δώρα της εταιρίας για τους επιβάτες, προκειμένου να διατηρήσουν ζωντανές τις αναμνήσεις τους. Μα, είναι δυνατόν να ξεχάσει κανείς έστω και την παραμικρή λεπτομέρεια αυτού του τρένου, αναρωτιόμαστε την ώρα που προσπαθούμε με το βλέμμα να «αιχμαλωτίσουμε» κάθε τι που βλέπουμε γύρω μας…
Αργά το απόγευμα, το τρένο μας σταματά στον σταθμό Ostiense της Ρώμης. Αποβιβαζόμαστε με θλίψη και αποχαιρετούμε συνταξιδιώτες και προσωπικό. Η μνημειώδης Ρώμη, προσπαθεί μάταια να μας φτιάξει το κέφι καθώς το μυαλό μας «ταξιδεύει» ακόμη πάνω στις ράγες του Orient Express. Άλλωστε, μας είχαν προειδοποιήσει πριν από το ταξίδι, ότι ακόμη και μια μέρα ζωής πλάι σε ένα μύθο θα μας σημαδέψει δια βίου. Είχαν απόλυτο δίκιο…
•Περισσότερες πληροφορίες για τα ταξίδια των τρένων Orient Express θα βρείτε στο site: www.orient-express.com ή στη διεύθυνση Sea Containers House, 20 Upper Ground, London SEI 9PE, τηλ: 020-7805 5060, fax: 020-7805 5908.
•Στην ίδια εταιρία ανήκει το τρένο British Pullman, που ταξιδεύει ανάμεσα στους πύργους, στα μνημεία και στην πανέμορφη βρετανική επαρχία, το Eastern & Orient Express, που μεταφέρει τους εκλεκτούς επιβάτες τους στα βάθη της Ασίας και το Great South Pacific Express, που επισκέπτεται την αυστραλιανή ενδοχώρα. Οι υπεύθυνοι της εταιρίας Sea Containers House, μας ενημέρωσαν, ότι μία εναλλακτική αλλά εξίσου μοναδική ταξιδιωτική εμπειρία προσφέρει το ποταμόπλοιο Road to Mandalay, που διασχίζει τα ήρεμα νερά του ποταμού Burma στο Myanmar, συνδυάζοντας με χάρη τους αντιφατικούς κόσμους της Ανατολής και της Δύσης.
Η ιστορία το έχει καταγράψει ως το πολυτελέστερο τρένο όλων των εποχών.
Η Αγκαθα Κρίστι ως το πιο μυστηριώδες. Οι ταξιδιώτες ως το πιο ξεχωριστό. Το πρώτο του ταξίδι ξεκίνησε το 1883 από το Παρίσι και τερμάτισε στο Βουκουρέστι. Εξι χρόνια αργότερα, το σιδηροδρομικό δίκτυο των Βαλκανίων ολοκληρώθηκε και το Οριάν Εξπρές έφθασε ως την Κωνσταντινούπολη.
Οι πολυτελείς ξύλινες κλινάμαξες συνέδεσαν τη Δύση με την Ανατολή και για πρώτη φορά μετέφεραν εκεί την υψηλή κοινωνία της Ευρώπης.
Στην εστιάμαξα διάσημοι σεφ δημιουργούσαν γαστρονομικές πανδαισίες, ενώ οι ταξιδιώτες έπαιρναν το απεριτίφ τους υπό τους ήχους της περίφημης ορχήστρας του. Ανάμεσά τους ο Ηρακλής Πουαρό, καθισμένος σε έναν βελούδινο καναπέ, απολάμβανε τον ακριβό καπνό του και στρίβοντας το μουστάκι του επιστράτευε τα μικρά φαιά κύτταρα αναστατώνοντας τον δολοφόνο.
Τα βαγόνια του ταξιδεύουν με χάρη στην Ευρώπη εδώ και έναν αιώνα, με ένα διάλειμμα πέντε χρόνων, από τον Μάιο του 1977 ως τον Μάιο του 1982. Το ταξίδι με το διάσημο τρένο είναι συνώνυμο με την πολυτέλεια.
Το βράδυ οι κύριοι και οι κυρίες οφείλουν να είναι ντυμένοι επίσημα. Το απαιτεί άλλωστε ένα δείπνο α λα Orient Express. Μέσα σε ένα χρόνο καταναλώνονται 1,5 τόνος χαβιάρι και 6.000 μπουκάλια σαμπάνιας, σερβιρισμένα πάντα στα ειδικά σχεδιασμένα για το Οριάν Εξπρές σερβίτσια.
•Ενδεικτικό μενού:
-Αστακοουρά με σάλτσα από brandy
-Ψητά ή βραστά λαχανικά
-Ψητή πάπια με λευκές τρούφες
-Μικρές κολοκύθες σωταρισμένες με «χρυσά» κρεμμύδια
-Εκλεκτά Γαλλικά τυριά
-Πικρή σοκολάτα και παγωτό περγαμόντο
-Καφές Κολομβίας
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: ΛΙΛΗ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ
πηγές: aeginalight.gr, skaipatras.gr
