Δεκαετία 1950. Τραμ στην Αθήνα, στο Μοναστηράκι, με φόντο την Ακρόπολη.Αρχείο The Books' Journal
Το 1887 ξεκινά ο ατμήλατος τροχιόδρομος, γνωστός ως «κωλοσούρτης». Ένα ταξίδι με τον κωλοσούρτη ήταν κάτι το αξιομνημόνευτο κατά το σωτήριον έτος 1896. Ο Αλέξανδρος Φιλαδελφεύς στο «Απ’ Αθηνών εις Φάληρον» - «Περιπέτειαι τροχιοδρομι καί», καταγράφει τις εμπειρίες του.
Αλλ’ όλα αυτά δεν είναι τίποτε ακόμη. Η διασκέδασις αρχίζει όταν ο σαλιάρης αυτός, ο αυθαδώς αυτοκαλούμενος ατμήρης τροχιόδρομος, πράγματι δε κινητόν καβουρδηστήριον, θέση εις ενέργειαν τα πτυσίματα, τους σπινθήρας και τα μύρια ως βροχή λεπτή και των οφθαλμών φερόμενα και εφαρμώντα ανθρακομόρια καθ’ ων ουκ έστιν άμυνα ουδέ σωτηρία. Αυτά μεταβάλλουσι τους λευκούς επιβάτας εις μαύρους της Γουϊνέας, τας δε λευκάς και ωχράς Ατθίδας εις μελαψάς Αθιγγανίδας. Όταν ο συρμός φθάση ποτέ συν Θεώ – εάν φθάση– εις Φάληρον τότε νομίζει τις ότι είναι το τραίνο των Ινδιών, όπερ μεταφέρει τους μαύρους δούλους δια την φόρτωσιν και αποστολήν της ορύζης εν Βομβάη. Ποιο παιχνίδισμα του λαϊκού πνεύματος βρήκε τη λέξι; Αλλά πριν ή θαφτή κάτω από το γελοίο, είχε ζήσει μια ζωή, μια ζωή εντατικής δράσεως. Ήταν το μηχανοκίνητον μέσον που ωδηγούσε τους Αθηναίους από το ιοστεφές, όπως συνήθιζαν να αποκαλούν τη μικρή χαριτωμένη πρωτεύουσά τους, που εσκαρφάλωνε πάνω στην Ακρόπολι και θα έφθανε ως την Ομόνοια, στο Φάληρο. Εις την απάτην ταύτην συντελεί τα μέγιστα και η καθ’ όλην την ακτήν παρέλασις των γυμνοτήτων ολοκλήρων οικογενειών ανδρών, γυναικών, κορασίδων, ίππων και κυναρίων, γαλών και κοκόρων, κάρρων και αμαξίων, σινδονών και τσαρουχίων, κανατίων και λεκανών, όλων φύρδην μίγδην και εις πανδαιμόνιον ποτ-πουρί ανακυκωμένων και συμφυρομένων εν τω κόλπω της πολυφλοίσβου ακτής… Και όλ’ αυτά τα ηρωικά κατορθώματα όχι διά το χρυσούν δέρας της Κολχίδος, ουδέ διά τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων, αλλ’ απλούστατα διά να αναπνεύσητε ολίγον αέρα […] με φόβον να εκπνεύσητε και τον όσον έχετε...
Ώς το 1908, ως τοπικά μέσα συγκοινωνίας, η πρωτεύουσα διέθετε «τα ανεκδιήγητα ιπποκίνητα τραμ με το δαντελλωτό φεστόνι, που κρεμόταν από την οροφή τους και δύο «σιδηροδρόμους», τον δυσκίνητο και ασουλούπωτο ιπποσιδηρόδρομο Αθηνών-Φαλήρου, στον οποίον οι φιλοπαίγμονες Αθηναίοι είχαν κολλήσει ένα εκφραστικό παρατσούκλι, και τον άλλον, της Κηφισιάς, το περίφημο «Θερίο».
Την 18ην Αυγούστου 1908 «μεγαλοπρεπώς και θορυβωδώς» ξεκινούν από την βελγική Εταιρεία Τροχιοδρόμων Αθηνών-Πειραιώς-Περιχώρων, στην γραμμή της οδού Αγίου Κωνσταντίνου τα πρώτα τραμ, τα «ηλεκτρικά», όπως τα έλεγαν τότε οι Αθηναίοι.. Ένας εξέχων δημοσιογράφος, ένας «κομψογράφος», ο Γ. Τσοκόπουλος, από τις σελίδες των «Αθηνών» του Πωπ, στις 7 Σεπτεμβρίου 1908, περιγράφει με διθυραμβικές εκφράσεις την έναρξη της λειτουργίας ενός καινούργιου κυκλοφοριακού μέσου. «Χαράς Ευαγγελία… Αυτό είναι πράγματι μεταφορικό μέσον… Θαύμα… Άνεσις. Ταχύτης. Καθαριότης…»
Συντάκτης: Σάκης Κουρουζίδης
Πηγή: booksjournal.gr
