ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ.
Το μεγαλείο της γραφειοκρατίας, της ανικανότητας και της ελληνικής πραγματικότητας αποτυπώνεται ανάγλυφα όταν επιχειρήσει κάποιος να ψάξει τους λόγους για τους οποίους δεν έχει γίνει πράξει η σύνδεση της Πάτρας με την κάτω Αχαγιά μέσα από τη λειτουργία του προαστιακού.
Ο λόγος για ένα έργο που έπρεπε να έχει μπει στις ράγες εδώ και δυο χρόνια, αλλά η ανικανότητα του ΟΣΕ και η γραφειοκρατία της περιφέρειας, οδήγησε στο να χαθεί η ευκαιρία.
Το μόνο που χρειαζόταν ήταν η επισκευή μερικών κτιρίων – σταθμών κατά μήκος της διαδρομής που θα έκανε ο προαστιακός, τα οποία θα ήταν οι σταθμοί επιβίβασης και αποβίβασης και η ενίσχυση δύο – ναι μόλις δύο – γεφυριών.
Τα χρήματα υπήρχαν πριν από δύο χρόνια στα ταμεία της περιφέρειας και ξεπερνούσαν τα δυο εκατομμύρια ευρω . Μάλιστα σε σύσκεψη η οποία είχε πραγματοποιηθεί στην Πάτρα τότε αποφασίστηκε το έργο της συντήρησης των σταθμών και της ενίσχυσης των δυο γεφυριών να το αναλάβει ο ΟΣΕ που έχει εμπειρία!!! από μεγάλα έργα .
Κατά έναν περίεργο τρόπο η γραφειοκρατία και η ανικανότητα, οδήγησαν στο να χαθούν τα χρήματα ,το έργο να απενταχθεί και να μπει στο επόμενο πρόγραμμα καθώς η γραφειοκρατία και η ανικανότητα προσώπων και υπηρεσιών οδήγησε σε απίστευτες κωλυσιεργείς για μερεμέτια!!!.
Ποιους εξυπηρετούν
Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί για ένα έργο που ακόμα και μια μικρή τεχνική εταιρεία μπορούσε να φέρει σε πέρας χρειάστηκε ν περάσουν δύο χρόνια και να μην έχει γίνει τίποτα, να χαθούν τα χρήματα και να ταλαιπωρούνται χιλιάδες πολίτες της Δυτικής Αχαϊας, ματώνοντας καθημερινά οικονομικά ενώ την ίδια ώρα εξυπηρετούνται μονοπωλιακά συντεχνιακά συμφέροντα στο χώρο των Μέσων μαζικής μεταφοράς.
Συντάκτης: Γιάννης Γεωργόπουλος
Πηγή: patrastimes.gr
