Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2015

Έγκλημα στο Orient Exrpess!

Γράφει η Δήμητρα Ρετσινά Φωτεινίδου, φιλόλογος – Μ.Α. Πολιτικής Φιλοσοφίας.

Όταν η Αγκάθα Κρίστι έγραφε το αστυνομικό μυθιστόρημα «Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές» στο φημισμένο ξενοδοχείο Πέραν Παλλάς στην Κωνσταντινούπολη, όπως φημολογείται, την περίοδο του ευρωπαϊκού Μεσοπολέμου (1η έκδοση του έργου στην Αγγλία ήταν τον Ιανουάριο 1934), το τρένο Orient Express ήταν στις δόξες του.

Ειδικά η γραμμή Simplon Orient Express, όπου εκτυλίσσεται το story του εγκλήματος, ήταν το σήμα κατατεθέν της κοσμοπολίτικης και αριστοκρατικής ατμόσφαιρας των 1920’s και 1930’s. 

«It was five o clock on a winter’s morning in Syria. Alongside the platform at Aleppo stood the train grandly designated in railway guides as the Taurus Express. It consisted of a kitchen and dining–car, a sleeping-car and two local coaches…». «Ήταν πέντε η ώρα ενός χειμωνιάτικου πρωινού στη Συρία. Κατά μήκος της πλατφόρμας στο Χαλέπι βρισκόταν το τρένο της γραμμής Ταύρος Εξπρές. Αποτελείτο από κουζίνα, τραπεζαρία, καμπίνες ύπνου και δύο τοπικά βαγόνια…» Αυτό είναι το σκηνικό έναρξης της ιστορίας της ευρηματικής Αγκάθα Κρίστι. Ο βασικός χαρακτήρας είναι ο αγαπημένος μας detective Ηρακλής Πουαρό (Hercule Poirot) που μιλάει γαλλικά, but for God’s sake, δεν είναι Γάλλος αλλά Βέλγος! 
Καλείται να λύσει ένα μυστήριο εξετάζοντας τους χαρακτήρες πολλών διαφορετικών εθνικοτήτων. Ο κοσμοπολιτισμός και η ευγένεια των τρόπων δείχνουν να κυριαρχούν σε έναν κόσμο που πνίγεται από τα πάθη και τα συναισθήματα και το τρένο με τους επιβάτες του γίνεται μια μικρογραφία της Ευρωπαϊκής κοινωνίας του Μεσοπολέμου. 
Ο συρμός Taurus Express είχε κατασκευαστεί από την εταιρεία Compagnie Internationale des Wagons Lits (CIWL) το 1883 και συνέδεε την Βαγδάτη με την Κωνσταντινούπολη (Hayda – passar station), διαπερνώντας τη Ν.Α Ανατολία και συγκεκριμένα το όρος Ταύρος και τις Πύλες της Κιλικίας. Το Orient Express συνέχιζε το δρόμο του στην άλλη πλευρά του Βοσπόρου, όπου οι επιβάτες επιβιβάζονταν στο Simplon Orient Express για το ταξίδι τους στην Ευρώπη. 
Η κλασική διαδρομή του Orient Express ήταν Κωνσταντινούπολη, Βουκουρέστι, Βουδαπέστη, Βιέννη, Μόναχο, Στρασβούργο, Παρίσι, Calais και τέλος Λονδίνο. Το Simplon Orient Express περνούσε από Κωνσταντινούπολη, Σόφια, Βελιγράδι, όπου γινόταν η σύνδεση με την αμαξοστοιχία της Αθήνας(!), Βενετία, Μιλάνο, Λωζάννη, Παρίσι, Calais και Λονδίνο. Το δίκτυο της Compagnie Internationale des Wagons Lits ήταν αρκετά πολύπλοκο και εξυπηρετούσε με τις πολλές διασυνδέσεις του όλον τον εξευγενισμένο κόσμο. 
Το όνομα «Όριεντ Εξπρές» έγινε συνώνυμο της πολυτέλειας, της άνεσης, του ρομαντισμού, αλλά και της ίντριγκας στον διεθνή σιδηρόδρομο. Τα γνωστότερα τρένα πολυτελείας ήταν το Blue Train, το Golden Arrow, το North Express και άλλα. Το 1977 το Orient Express έπαψε να εξυπηρετεί την Κωνσταντινούπολη. Ο άμεσος διάδοχός του, το τρένο Παρίσι – Βιέννη λειτουργούσε ως το 2007. Μετά από αυτό μίκρυνε η διαδρομή και ξεκινούσε από το Στρασβούργο με το LGV Est. (μετά την άφιξη του TGV από το Παρίσι) κάνοντας το ταξίδι Καρλσρούη, Άμστερνταμ, Βιέννη.
Το Venice-Simplon Orient Exrpess Train (VSOE) είναι μια ιδιωτική εταιρεία 5 stars των Orient Exress Hotels Ltd. που χρησιμοποιεί τα original βαγόνια των δεκαετιών 1920 – ‘30 και ’50 και διατρέχει την Ευρώπη από το Λονδίνο στη Βενετία και από το Παρίσι στην Κωνσταντινούπολη. Τον Μάρτιο 2014 η Orient – Express Hotels Ltd. μετονομάστηκε σε Belmond.

H Belmond British Pullman είναι μια Βρετανική εταιρεία που λειτουργεί τρένα vintage και πολυτελείας και εκτελεί το δρομολόγιο Παρίσι – Λονδίνο. Οι επιβάτες αποβιβάζονται από το VSOE στο Calais (Βόρεια Γαλλία) και επιβιβάζονται σε ειδικό λεωφορείο για τη σύντομη «piggyback» διαδρομή μέσω του Eurotunnel στο Folkestone. Εκεί, επιβιβάζονται στο British Pullman με τελική άφιξη τον σταθμό Βικτωρίας Λονδίνου.