Ίσως να είναι σύμπτωμα της Θεσσαλονίκης. Σίγουρα είναι. Ο ετεροχρονισμός. Η πόλη που μιλάει ακόμη με την ατζέντα των δεκαετιών του 1980 και του 1990. Το μετρό, που ως ιδέα διατυπώθηκε το 1985, ίσως και νωρίτερα, και η επέκταση της 6ης προβλήτας του λιμανιού, που ακούστηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Πρόκειται για τα δύο σημαντικότερα έργα στη Θεσσαλονίκη, που μπορούν να αλλάξουν τη φυσιογνωμία της. Να διαφοροποιήσουν το αναπτυξιακό της πρότυπο. Και τα δύο βρίσκονται στο μέσον ή λίγο πιο πίσω από το μέσον. Αυτό σημαίνει βέβαια το απόλυτο μηδέν στη λειτουργικότητα τους. Ούτε οι άνθρωποι μπορούν να προσεγγίσουν το κέντρο ή να απομακρυνθούν από το κέντρο με το μετρό, ούτε τα μεγάλα πλοία να «πιάσουν» στο λιμάνι.
Όπως ακριβώς μετακινούνταν οι Θεσσαλονικείς στο κέντρο στη δεκαετία του 1980 εξακολουθούν να μετακινούνται. Από τους ίδιους δρόμους, με τα ίδια λεωφορεία, ταξί και ΙΧ. Και το λιμάνι έχει σχεδόν τις ίδιες ακριβώς δυνατότητες που είχε πριν από 20 χρόνια στη διαμετακόμιση φορτίων. Ο κόσμος τρέχει με… χίλια. Σχεδόν παντού, εκτός από τη Θεσσαλονίκη, όπου πάντα κάτι συμβαίνει και τα πράγματα μένουν πίσω. Όλα αυτά έχουν αρνητικές επιπτώσεις πρωτίστως στην οικονομική ανάπτυξη, που ακόμη και τις καλές εποχές για την Ελλάδα και την οικονομία της ήταν αναιμική ή εν πάσει περιπτώσει στηρίζονταν σε γυάλινα πόδια. Αλλά και στην απασχόληση. Δεν είναι τυχαίο που η «πρωτεύουσα των προσφύγων» παραμένει εδώ και χρόνια «πρωτεύουσα της ανεργίας».
Η τελευταία απόδειξη αυτής της κατάστασης είναι η πρώτη δημόσια εμφάνιση του νέου προέδρου της ΟΛΘ ΑΕ Γιάννη Παντή, ο οποίος μιλώντας σε εκδήλωση του Money Show που πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο στο Hyatt της Θεσσαλονίκης επανέλαβε ότι προτεραιότητα της διοίκησης είναι η επέκταση της 6ης προβλήτας, το «πάγωμα» της οποίας αποτελεί έγκλημα εναντίον της Θεσσαλονίκης.
Ταυτόχρονα επιβεβαίωσε αφενός ότι ο βασικός μέτοχος –σήμερα το ΤΑΙΠΕΔ- μπλόκαρε το έργο και αφετέρου ότι το λιμάνι θα ενταχθεί στη μεγάλη εικόνα της συμφωνίας της χώρας με τους εταίρους, κάτι που σημαίνει ότι θα ιδιωτικοποιηθεί. Είτε, δηλαδή, κυβερνούσε η Νέα Δημοκρατία μετά το 2004, είτε το ΠΑΣΟΚ μετά το 2009, είτε Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ μαζί από το 2012, είτε ο ΣΥΡΙΖΑ από τον περασμένο Ιανουάριο για το έργο της 6ης προβλήτας ένα και το αυτό.
Στην αρχή θα το ολοκλήρωνε αυτός που θα «νοίκιαζε» το Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων και μετά αυτός που θα αγοράσει το λιμάνι. Στο μεταξύ το αδηφάγο και πολύχρωμο κεντρικό κρατικό ταμείο απομυζά τα αποθεματικά της ΟΛΘ ΑΕ, που προορίζονταν για την ολοκλήρωση της 6ης προβλήτας. Τα ρευστά διαθέσιμα της εταιρίας «πέταξαν» και φέτος στα ταμεία του ΤΑΙΠΕΔ και από εκεί στις «τρύπες» του δημοσίου.
Το Ταμείο Αξιοποίησης (sic), στο οποίο χαρίστηκαν οι μετοχές του Δημοσίου ψήφισε στη γενική συνέλευση της ΟΛΘ μέρισμα τριπλάσιο από αυτό που πρότεινε η διοίκηση- 1,95 ευρώ ανά μετοχή, έναντι 0,70 ευρώ που ήταν η πρόταση. Είναι σαφές ότι στην πρόσθεση και στον πολλαπλασιασμό το Δημόσιο παίρνει άριστα, ενώ τη διαίρεση ακόμη τη μαθαίνει. Στο μεταξύ ο Πειραιάς με την καθοδήγηση της Cosco καλπάζει, ενώ αναπτύσσονται και άλλα λιμάνια σε γειτονικές χώρες.
Αλλά και με το μετρό η… κωμωδία συνεχίζεται. Την ώρα που το κυρίως έργο (Μοναστηρίου, Εγνατία, Νέα Εγνατία, Δελφών, Νέα Ελβετία) που εξελίσσεται ανολοκλήρωτο από το 2006 έχει σταματήσει και πιθανότατα κάποτε θα επαναπροκηρυχθεί, αλλά κανείς δεν ξέρει αν θα τελειώσει σε πέντε, δέκα ή και παραπάνω χρόνια, έχουν ξεκινήσει οι πρόδρομες εργασίες προς τα ανατολικά, στην περιοχή της Καλαμαριάς. Τα εργοτάξια στήθηκαν, οι λαμαρίνες τοποθετήθηκαν και θυμίζουν τη «χωρισμένη Λευκωσία», οι δρόμοι έκλεισαν. Οι άτυχοι μαγαζάτορες διαμαρτύρονται και ο Εμπορικός Σύλλογος της περιοχής ετοιμάζει κινητοποιήσεις. Πρόβλεψη: Πολλά καταστήματα θα κατεβάσουν ρολά μέχρι –κάποτε- οι συρμοί του μετρό να περάσουν από την Ανδριανουπόλεως, την Πόντου και τον πεζόδρομο. Και κανείς δεν θα κλάψει.
Πηγή: voria.gr
