Είναι αλήθεια πως εδώ και αρκετά χρόνια στη χώρα γίνεται μία σοβαρή προσπάθεια να αναπτυχθούν υποδομές. Από τη δεκαετία του 1990 όταν ξεκίνησαν τα πρώτα μεγάλα έργα (Αττική Οδός, Μετρό Αθήνας, τμήματα αυτοκινητόδρομων) ήταν φανερό πως πρόκειται για μία δύσκολη υπόθεση.
Αυτό γιατί χάθηκαν 3 ολόκληρες δεκαετίες. Σε αυτές η υπόλοιπη Ευρώπη οχύρωσε τις υποδομές της και δημιούργησε ένα σημαντικό πλεονέκτημα για την ανάπτυξη. Στη χώρα μας αυτές οι 3 δεκαετίες άφησαν ανεξίτηλο το σημάδι τους και στις αρχές του 1990 βρεθήκαμε σε μία άσχημη πραγματικότητα.
Το οδικό δίκτυο απαρχαιωμένο, ο σιδηρόδρομος εγκαταλελειμμένος για σχεδόν 100 χρόνια, ανύπαρκτο δίκτυο μέσων σταθερής τροχιάς σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, κακές συγκοινωνίες σε όλες τις πόλεις, ανεπαρκή αεροδρόμια και λιμάνια, ελλιπής παραγωγή ενέργειας και ανάγκη εισαγωγών για την κάλυψη των εγχώριων αναγκών.
Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ
Αυτό που ξεκίνησε τότε πήρε μία πρώτη μορφή το 2000 και το 2004 με την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004. Η πρώτη μεταμόρφωση ήταν γεγονός. Η Αθήνα απέκτησε ένα νέο σύγχρονο αεροδρόμιο, ένα μικρό δίκτυο Μετρό, καλύτερους δρόμους με την Αττική Οδό να αλλάζει τα δεδομένα και ένα μικρό δίκτυο προαστιακού και τραμ.
Στην υπόλοιπη Ελλάδα είχαμε την ολοκλήρωση της Γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου και ολοκλήρωση του αυτοκινητόδρομου Αθήνα-Θεσσαλονίκης (εκτός Μαλιακού και Τεμπών) και του ανατολικού τμήματος της Εγνατίας Οδού από Θεσσαλονίκη μέχρι Κήπους.
Στο σιδηρόδρομο εκσυγχρονίστηκαν σημαντικά τμήματα του Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Ειδομένη. Σε αεροδρόμια και λιμάνια είδαμε κυρίως σε Πάτρα και Ηγουμενίτσα να εκτελούνται μεγάλα αναπτυξιακά έργα.
ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Το κομβικό σημείο ήταν εντέλει το 2004. Σε αυτό το χρονικό σημείο φάνηκε η ανάγκη για πλήρη εκσυγχρονισμό όλων των βασικών υποδομών της χώρας με βασική προτεραιότητα στο οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο.
Αποφασίστηκε οι μεγάλοι οδικοί άξονες να παραχωρηθούν σε ιδιώτες και να ολοκληρωθεί ο σιδηροδρομικός ΠΑΘΕΠ ενώ στόχος για Αθήνα και Θεσσαλονίκη ήταν η μετατροπή σε Μητροπόλεις.
Όλο αυτό το συνολικό σχέδιο αλλαγής της εικόνας των υποδομών της χώρας ξεκίνησε να υλοποιείται το 2007 με τα έργα στους αυτοκινητόδρομους, το σιδηρόδρομο, το Μετρό στη Θεσσαλονίκη και τις επεκτάσεις στην Αθήνα. Δυστυχώς το 2010 η ισοπεδωτική κρίση στη χώρα, πάγωσε για 3 χρόνια όλα τα μεγάλα έργα και έφερε συνολικά το σχεδιασμό για ολοκλήρωση των βασικών υποδομών πίσω.
ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΟΧΟ
Το 2015 βρίσκει την Ελλάδα, πολύ κοντά στο στόχο της: να αποκτήσει δυνατές υποδομές, παρόμοιες με εκείνες που διαθέτουν οι μεγάλες οικονομίες της Ευρώπης. Πόσο κοντά είμαστε όμως;
Οι χρονιές σταθμοί για τη χώρα είναι το 2016 και μέχρι το 2020. Τότε θα έχουν ολοκληρωθεί μία σειρά από πολύ μεγάλες υποδομές, τόσο μεγάλες που οριστικά θα βάλουν την Ελλάδα στο χάρτη των χωρών με προηγμένες υποδομές.
ΤΟ 2016
Το 2016 θα βρει την Ελλάδα με ολοκληρωμένο τον βασικό της αυτοκινητόδρομο Πάτρα-Κόρινθος-Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Σε αυτή τη χρονιά θα ολοκληρωθεί η Ιόνια Οδός από το Αντίρριο μέχρι τα Ιωάννινα (δίχως τη μεγάλη σήραγγα Κλόκοβας) και η Αμβρακία Οδός από Άκτιο μέχρι Αμφιλοχία. Θα ολοκληρωθεί το τμήμα Ξυνιάδα-Τρίκαλα του Ε65. Στην Πελοπόννησο εκτός από τον αυτοκινητόδρομο Κόρινθο-Τρίπολη-Καλαμάτα θα λειτουργήσει και ο κλάδος Λεύκτρο-Σπάρτη.
Στην ίδια χρονιά θα λειτουργήσει αναβαθμισμένο το αεροδρόμιο Μακεδονία, το λιμάνι της Πάτρας και θα δοθούν στην κυκλοφορία η Δυτική Περιφερειακή Θεσσαλονίκης και όλα τα έργα στους κάθετους της Εγνατίας. Προς το τέλος της χρονιάς θα ανοίξει τις πύλες του Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στο Φάληρο που θα αλλάξει για πάντα την εικόνα στα νότια της πόλης.
ΤΟ 2017-2018
Αυτές οι 2 χρονιές είναι αφιερωμένες στα έργα σταθερής τροχιάς. Το 2017 ολοκληρώνεται ο σιδηροδρομικός άξονας Αθήνα-Θεσσαλονίκη, ενώ το 2018 ο άξονας Ρίο-Κιάτο-Αθήνα πλήρως ηλεκτροκινούμενοι. Πρόκειται για ιστορική μεταμόρφωση του σιδηρόδρομου στη χώρα καθώς για πρώτη φορά στην ιστορία της οι 4 μεγάλες Ηπειρωτικές της πόλεις θα μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους με τρένο (Πάτρα, Αθήνα, Λάρισα, Θεσσαλονίκη). Πλήρως ηλεκτροκίνητο θα είναι το δίκτυο της Θεσσαλίας.
Το 2017 θα λειτουργήσει μεγαλύτερο το λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Το 2018 θα είναι μία χρονιά Μετρό. Στην Αθήνα θα λειτουργήσει η επέκταση προς Πειραιά μεγαλώνοντας και άλλο το δίκτυο των 3 γραμμών. Στη Θεσσαλονίκη προς το τέλος του έτους θα λειτουργήσουν η βασική γραμμή Ν.Σ.Σταθμός-Νέα Ελβετία και ο πρώτος κλάδος Πατρίκιος-Μίκρα.
Το 2019-2020
Σε αυτές τις χρόνιες περιμένουμε να ολοκληρωθούν οι εκκρεμότητες του οδικού δικτύου : Πάτρα-Πύργος και Καλό Νερό-Τσακώνα, ολοκλήρωση του Ε65 από Λαμία μέχρι Εγνατία, ολοκλήρωση των σιδηροδρομικών έργων μέχρι το λιμάνι της Πάτρας, ηλεκτροκίνηση του τμήματος Προμαχώνας-Αλεξανδρούπολη-Ορμένιο. Πολύ πιθανό σε εκείνη τη χρονιά να λειτουργήσει το Νέο Αεροδρόμιο στο Καστέλι αλλά και να φτάσει ο προαστιακός της Αθήνας στο Λαύριο.
Όπως φαίνεται από τα παραπάνω σήμερα, είμαστε πιο κοντά από ποτέ στην ολοκλήρωση των μεγάλων βασικών υποδομών της χώρας. Αυτό ίσως είναι και η μεγαλύτερη κατάκτηση στον τομέα των έργων και των υποδομών της χώρας.
ypodomes
