Τα τρένα υψηλής ταχύτητας είχαν πολλά πλεονεκτήματα έναντι των συμβατικών
τρένων, άλλα είχαν και ένα μειονέκτημα, αυτό του μεγάλου θορύβου κατά
την είσοδο τους στις σήραγγες.
Αυτό το μεγάλο πρόβλημα ήρθε να λύσει η παρατηρητικότητα
ενός μηχανικού της Ιαπωνικής σιδηροδρομικής εταιρίας JR-West, στη δεκαετία του 1990 όταν παρατηρώντας
ένα ψαροπούλι να βυθίζει το ράμφος τους στο νερό, αναζητώντας τροφή, είδε τα κύματα
που δημιουργούνταν γύρω του. Επανασχεδιάζοντας την μύτη της αμαξοστοιχίας με μήκος
50 πόδια και θέτοντας σε λειτουργία το νέο σχεδιασμό διαπιστώθηκε ότι όχι μονό
δεν υπήρχε θόρυβος αλλά μείωσε την χρήση ενέργειας και επέτρεψε στα τρένα να έχουν
μεγαλύτερες ταχύτητες. Η φύση έχει να μας διδάξει πολλά ακόμη αρκεί να την σεβαστούμε.
