Μετά από 41 χρόνια σπάει την σιωπή του και διηγείται λεπτό
προς λεπτό την γενναία πράξη του στην κάμερα των «Σ.Ν». Δείτε το βένετο με την συγκλονιστική
αφήγηση του.
Αν και πέρασαν 41
χρόνια από τότε που ο συνταξιούχος σιδηροδρομικός ο κ. Σπύρος Κατσές , βίωσε ένα από τα πιο
σημαντικά γεγονότα της σιδηροδρομικής του καριέρας, εν τούτοις οι μνήμες του παραμένουν ζωντανές και
διηγείται με κάθε λεπτομέρεια το συμβάν εκείνο σαν ήταν ακόμη χθες.
Για πρώτη
φορά ο κ. Κατσές μιλά για εκείνο το
κατόρθωμα του δημόσια, αν και
ομολογουμένως ήταν αρνητικός, εν τούτοις το πείσαμε και δέχτηκε να μας να μιλήσει «Είναι πρώτη φορά που μιλώ για αυτό το θέμα
δημόσια και αυτό χάρη σε εσάς κ.
Γιαννακίδη γιατί σας εκτιμώ ιδιαίτερα»
Σύντομη
αναφορά
Ας πάρουμε τα
γεγονότα από την αρχή . Ήταν Ιούλιος του 1972. Εμπορική αμαξοστοιχία με 12 βαγόνια με φρούτα,
προερχόμενη από Νάουσα, σταθμεύει
στον σταθμό της Βέροιας για την παραλάβει επί πλέον βαγόνια. Κάποια στιγμή και ενώ το τρένο
βρίσκεται στον σταθμό, ο μηχανοδηγός για λίγο κατεβαίνει από την μηχανή χωρίς να την ακινητοποίηση
πλήρως με αποτέλεσμα σιγά- σιγά με τους κραδασμούς η μηχανή να ξεκινήσει
αναπτύσσοντας ταχύτητα. Ο κλειδούχος που
έκανε σινιάλο για να κάνει ελιγμούς ο μηχανοδηγός, είδε ότι δεν
ανταποκρίνονταν, αντιλήφθηκε αμέσως ότι κάτι δεν πάει καλά και ενημέρωσε τον
σταθμάρχη, οποίος με την σειρά του ενημέρωσε όλους τους σταθμούς για την πορεία
του ακυβέρνητου τρένου. Όλοι προσπαθούσαν να βρουν λύση και η αγωνία λεπτό προς λεπτό μεγάλωνε . Έπρεπε με
κάθε τρόπο το τρένο να μην φτάσει στο Πλατύ η στην Θεσσαλονίκη γιατί οι συνέπειες
θα ήταν ανυπολόγιστες. Πλησιάζοντας στο Πλατύ το ακυβέρνητο τρένο, πιάνει
δράση ο σιδηροδρομικός Σπύρος Κατσές. Με
απαράμιλλη γενναιότητα και χωρίς να σκεφτεί το κίνδυνο που διατρέχει, παρά την αντίδραση
του συναδέλφου του να μην επιχείρηση αναρρίχηση, κάνει επανειλημμένες
προσπάθειες να γαντζωθεί σε κάποια από τα βαγόνια δεν τα καταφέρνει γλιστρά και
κρεμασμένος ξανά προσπαθεί να αγκιστρωθεί στο βαγόνι και στην μηχανή του τρένου.
Ο κίνδυνος για την ζωή του είναι ορατός,
δεν το βάζει κάτω. Οι προσπάθειες του κάποια στιγμή καρποφορούν και ανεβαίνει στην μηχανή και ακινητοποιεί το τρένο.
Η πράξη του αυτή φέρνει ανακούφιση όχι μόνο στους συναδέλφους του σιδηροδρομικούς
αλλά και το Πανελλήνιο με τον τύπο να εκθειάζει την πράξη του. Την άλλη ημέρα φτάνει
στον σταθμό του Πλατέως από την Αθήνα ο τότε
διοικητής του ΟΣΕ Χριστόπουλος ο οποίος τον συνεχάρη και του απένειμε όλα όσα ο
νόμος και ο κανονισμός αναφέρουν σε αυτές τις περιπτώσεις. Ο διοικητής είπε στον
κ. Κατσέ «σώσατε το γόητρο του σιδηροδρόμου» και ο κ. Κατσές ανταπάντησε «έκανα αυτό που
έπρεπε να κάνω.» Ο κ. Σπύρος Κατσές εχει πολλά να διηγηθεί στην πολύχρονη καριέρα
του στον σιδηρόδρομο, τον οποίο όπως μας είπε, τον αγάπησε με πάθος. «Με την
προνοητικότητα μου και το ένστικτο μου αποσόβησαν πολλά δυσάρεστα , όπως αυτό
όταν σταμάτησα επιβατική αμαξοστοιχία όταν είδα παραμορφωμένες τις ράγες και τα κλειδιά ελιγμών από το καύσωνα». Αλλά
ας δούμε το βίντεο με την συγκλονιστική αφήγηση του κ. Κατσέ.