Ήσουν πάντα
αιρετικός και είχες διαφορετική περπατησιά από μένα, πήγαινες πάντα μπροστά,
αυτό έκανες και στο μεγάλο ταξίδι χωρίς επιστροφή που διάλεξες πρώτος να
κάνεις.
Η οικογένειά σου
έκανε τα πάντα για να μην κάνεις αυτό το ταξίδι. Εσύ όμως το έκανες λες
και ήθελες να συναντήσεις εκεί τα αγαπημένα σου πρόσωπα, αφήνοντας πίσω
παρακαταθήκη δύο άλλα καλά παιδιά, τον Κώστα και τον Πάρη.
Να είσαι
καλά εκεί που είσαι και θα σε θυμόμαστε χαμογελαστό με τα μεγάλα γαλανά μάτια.
Η απουσία σου είναι αισθητή γιατί χάσαμε ένα καλό φίλο.
Φίλτατε
Γιώργο θα είσαι πάντα στο μυαλό μας και σ'ευχαριστούμε για την φιλία σου και
την συναδελφικότητα σου.
Αντώνης Αδαμόπουλος
Συντα/χος Σιδηροδρομικός
