Ενας Αμερικανός εφευρέτης έφερε τα πάνω κάτω στον έως σήμερα γνωστό τρόπο
κίνησης των τρένων, προσαρμόζοντας τις ράγες στο τρένο. Αντίθετα, οι τροχοί
είναι μονταρισμένοι σε μια σειρά πυλώνων από μπετόν, οι οποίοι, στοιχισμένοι,
αποτελούν τη σιδηροδρομική γραμμή. Η ιδέα του TubularRail καθιστά
ευκολότερη
και φτηνότερη την κατασκευή νέων γραμμών στις πόλεις αλλά και γραμμών υψηλής
ταχύτητας.
Οι ευφυέστερες εφευρέσεις είναι συνήθως πολύ απλές και η αφετηρία τους
μπορεί να είναι μια απλή, καθημερινή κουβέντα καφενείου, όπου μια τυχαία
παρατήρηση μπορεί να εμπνεύσει τον εφευρέτη να λύσει ένα πρόβλημα που διόλου
σχετίζεται με τη συζήτηση.
Κάπως έτσι ξεπήδησε η ιδέα του TubularRail, που απλώς αλλάζει τη θέση των
τροχών και των ραγών. Μια μέρα ο Αμερικανός εφευρέτης RobertPulliam μπήκε σε
σκέψεις γύρω από ένα πολύ γνωστό και απλό φαινόμενο: αν τσουλήσουμε ένα μολύβι
πάνω σ' ένα τραπεζάκι, θα παρατηρήσουμε πως κάποια στιγμή, πριν πέσει, το μισό
σχεδόν μολύβι θα προεξέχει από το τραπέζι. Αυτή η θεμελιώδης παρατήρηση του
σημείου ισορροπίας του μολυβιού οδήγησε τον Pulliam σε περαιτέρω διερεύνηση για
το πώς μπορεί αυτή η αρχή να μεταφερθεί στην κίνηση των τρένων και στη συνέχεια
διαμόρφωσε την ιδέα ενός τρένου που κινείται προς τα εμπρός, μέσα από τους
δακτυλίους των πυλώνων όπου θα είναι ενσωματωμένοι τροχοί και κινητήρες. Το
μπροστινό και το πίσω μέρος του τρένου θα αιωρούνται εναλλάξ στον αέρα, όπως
ακριβώς το μισό μολύβι λίγο πριν πέσει από το τραπεζάκι. Το τρένο θα είναι
συνεχώς σε ισορροπία, αφού θα στηρίζεται από τουλάχιστον τρεις πυλώνες.
Αυτή η καινοτόμα ιδέα ίσως φανεί χρήσιμη σε μεγαλουπόλεις όπου
καταβάλλονται προσπάθειες να αναπτυχθούν νέα συστήματα μαζικής μεταφοράς, που
όμως προσκρούουν τόσο σε οικονομικά όσο και φυσικά εμπόδια, καθιστώντας αδύνατη
την εγκατάσταση σιδηροτροχιών στο έδαφος. Το TubularRail όμως απαιτεί πολύ λίγο
χώρο, όσο δηλαδή χρειάζεται για μια σειρά από πυλώνες που θα αποτελούν τη γραμμή
και, φυσικά, για στάσεις και τερματικούς σταθμούς. Ετσι, λοιπόν, σε πολλά
σημεία του πλανήτη μπορούν να κατασκευαστούν οι νέες γραμμές με τις ελάχιστες
συνέπειες για τον υπάρχοντα οικιστικό ιστό.
Το μεγαλύτερο μέρος της γραμμής του TubularRail είναι ο «αέρας» μεταξύ των
πυλώνων. Ετσι μειώνεται το κόστος, αφού απαιτούνται λιγότεροι πυλώνες, δηλαδή
λιγότερα λεφτά για απαλλοτριώσεις και κατασκευή. Επιπλέον, οι πυλώνες μπορούν
να προκατασκευαστούν και απλώς να εγερθούν. Σύμφωνα με τους ανθρώπους του
TubularRail, το κόστος θα είναι κατά 60% μειωμένο σε σχέση με τους
παραδοσιακούς σιδηροδρόμους.
Ελαφρύτερο τρένο
Καθώς το τρένο δε θα έχει τροχούς και κινητήρες, θα είναι ελαφρύτερο από τα
συνηθισμένα. Και όσο πιο ελαφρύ είναι, τόσο μεγαλύτερη μπορεί να είναι η απόσταση
μεταξύ των πυλώνων. Ο RobertPulliam ισχυρίζεται πως χρησιμοποιώντας αλουμίνιο
και σύνθετα υλικά είναι σε θέση να μειώσει το βάρος ενός τρένου 400-500
επιβατών στους 150 με 175 τόνους. Ωστόσο, το τρένο θα πρέπει να είναι
ενισχυμένο για να μη διαλυθεί όπως θα εκτοξεύεται από τον ένα δακτύλιο στον
άλλον. Ενα σύγχρονο τρένο υψηλής ταχύτητας και ίδιας χωρητικότητας επιβατών
ζυγίζει 400-500 τόνους.
Ο Pulliam και η ομάδα του στο TubularRail υπολογίζουν σε δύο μεγάλες
αγορές: η μία είναι γραμμές πόλεων με σύντομες διαδρομές, πολλές στάσεις και
ταχύτητα τρένου μέχρι τα 145 χλμ. την ώρα και η άλλη είναι γραμμές υψηλής
ταχύτητας με μεγάλες ευθείες διαδρομές μεταξύ πόλεων. Ενα υψηλής ταχύτητας
τρένο TubularRail θα μπορεί να φτάνει έως και 240 χλμ. την ώρα - λιγότερο απ'
ό,τι τα σημερινά τρένα υψηλής ταχύτητας αλλά με κόστος κατασκευής σαφώς
χαμηλότερο.
Στα μοντέλα και τις περιγραφές της ιδέας του TubularRail συνεργάστηκαν και
Αμερικανοί φοιτητές μηχανικοί. Οι μέχρι στιγμής δοκιμές έδειξαν πως δεν
υπάρχουν εμπόδια στην υλοποίηση του σχεδίου, αλλά προτού γίνει πράξη θα πρέπει
να δοκιμαστεί και από πολλούς ανεξάρτητους ειδικούς.
"Αγγελιοφόρος"
