Στο χείλος του γκρεμού το Ναυπηγείο Σκαραμαγκά

..Στον αέρα παραμένει η προγραμματική συμφωνία 37Α του ναυπηγείου με τον ΟΣΕ σχετικά με την κατασκευή 65 βαγονιών. Ήδη ορισμένα από αυτά σαπίζουν μέσα στον Σκαραμαγκά κι άλλα είναι σε ημιτελή κατάσταση, ενώ σύντομα το ναυπηγείο θα κληθεί να πληρώσει αξιώσεις του ΟΣΕ περίπου 200 εκ. ευρώ σε περίπτωση που δεν ολοκληρώσει τη συμφωνία 37Α (περίπου ακόμη 100 εκατ. ευρώ είναι οι αξιώσεις του ΟΣΕ για τις υπόλοιπες προγραμματικές συμφωνίες). Αντίθετα, με κόστος περίπου 35-40 εκατ. ευρώ το έργο αυτό μπορεί να ολοκληρωθεί και να απασχολήσει τουλάχιστον 200 εργαζόμενους..

Στο χείλος του γκρεμού βρίσκεται το Ναυπηγείο Σκαραμαγκά, καθώς αβέβαιο όσο ποτέ φαντάζει το μέλλον του άλλοτε κραταιού ναυπηγείου. Οι λέξεις αδυνατούν να περιγράψουν την πραγματικότητα και τις δυσκολίες που βιώνουν οι εργαζόμενοί του, ενώ την ίδια ώρα ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης, ο Γαλλολιβανέζος Ι. Σάφα και ισχυρός άνδρας της Privinest, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο της αποχώρησής του από τον Σκαραμαγκά σε περίπτωση που δεν του καταβάλει το ελληνικό Δημόσιο χρήματα ή δεν του “φέρει” τις δουλειές που του υποσχέθηκε. Ο ίδιος μάλιστα προσπαθεί να χρησιμοποιήσει με κάθε τρόπο τους εργαζόμενους για να διεκδικήσουν για λογαριασμό του τις απαιτήσεις που αξιώνει, ενώ την ίδια ώρα απειλεί πως θα θέσει τους εργαζόμενους στο καθεστώς της σε εκ περιτροπής εργασίας (από 5 σε 2 μέρες την εβδομάδα).

Η κατάσταση στο ναυπηγείο παραμένει τραγική, όπως υπογραμμίζουν στην “Αυγή” της Κυριακής συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των εργαζομένων, καθώς όπως σημειώνουν “οι επιχειρηματικές μονάδες επισκευών και κατασκευών εμπορικών πλοίων παραμένουν κλειστές, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με την επιχειρηματική μονάδα παραγωγής σιδηροδρομικού υλικού και βιομηχανικών έργων”. Παράλληλα τονίζουν ότι “μοναδικός πελάτης του ναυπηγείου παραμένει σήμερα το ελληνικό Δημόσιο”, ενώ προσθέτουν πως “με τις μεθοδεύσεις στην Ε.Ε. και τις κοινοτικές της οδηγίες δεν επιτρέπεται καμία εμπορική δραστηριότητα, όπως και καμία εργασία σε πλοία ξένων πολεμικών ναυτικών ακόμη και σε δεξαμενές του ελληνικού πολεμικού ναυτικού. Την ίδια ώρα, συμπληρώνουν οι ίδιοι, “θερίζουμε πλέον τις θύελλες που έσπειρε ο απαράδεκτος και ελλιπής νόμος 3885 του 2010” και για τον οποίο υπεύθυνη είναι η τότε πολιτική ηγεσία του τόπου.

Ο “γενναιόδωρος” νόμος 3885

Σε ό,τι αφορά τον νόμο 3885, οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των εργαζομένων σημειώνουν ότι “στάθηκε ιδιαίτερα γενναιόδωρος απέναντι στους Γερμανοάραβες της ThyssenKrupp και της Privinvest”, καθώς μετά τη συμφωνία του Σεπτεμβρίου του '10 και την τροπολογία του στις 27.10.10, έχουν ήδη εισπράξει 412 εκ. ευρώ, ενώ την ίδια ώρα δεν έχουν πλέον τη δέσμευση -απαλείφθηκε ο συγκεκριμένος όρος- να παρουσιάζουν ανάλογα καμία πρόοδο στο έργο τους για να λαμβάνουν επίσης ανάλογα τα επιπλέον χρήματα που προβλέπεται να πάρουν από το Δημόσιο. Επίσης, με τον νόμο αυτό, ο τότε υπουργός Άμυνας Ε. Βενιζέλος δεν προνόησε (;) κι έμειναν στον αέρα διάφορες εκκρεμότητες του ναυπηγείου, όπως το θέμα με τις συμβάσεις του ΟΣΕ, αλλά και τους 160 εργαζόμενους στο τροχαίο υλικό, της επιχειρηματικής μονάδας την οποία πτώχευσαν το 2010.

Η απόφαση του υπουργείου Άμυνας, επί θητείας Π. Μπεγλίτη, να σταματήσει τη χρηματοδότηση προς την Privinvest, όπως και η απόφαση της ευρωπαϊκής επιτροπής ανταγωνισμού να βάλει στοπ στον Σκαραγμαγκά για τις εργασίες πολεμικών πλοίων από τρίτες χώρες, δημιούργησαν νέα δεδομένα, με τον Ι. Σάφα να προσπαθεί πλέον να χρησιμοποιήσει ως “σάκο του μποξ” τους εργαζόμενους προκειμένου να πιέσει την κυβέρνηση για τα δύο αυτά ζητήματα που τον απασχολούν. Στο μεταξύ, ο Ι. Σάφα, σε συνάντηση που είχε πρόσφατα με το σωματείο “Τρίαινα”, του οποίου η πλειοψηφία (η ΠΑΣΚΕ, πανηγύριζε για τον νόμο 3885 το 2010) δήλωσε άγνοια για τις εκκρεμότητες του ναυπηγείου, ενώ υποστήριξε πως οι Γερμανοί έχουν υπογράψει πως δεν υπάρχουν εκκρεμότητες.

Πολιτική λύση στο θέμα των 160 εργαζομένων

Την ίδια ώρα, πολιτική λύση στο πρόβλημά τους, σχετικά με την αναγνώριση της εργασιακής τους σχέσης με το Ναυπηγείο Σκαραμαγκά, ζητούν επιτακτικά οι 160 εργαζόμενοι στην επιχειρηματική μονάδα παραγωγής σιδηροδρομικού (τροχαίου) υλικού, οι οποίοι εδώ και τρία χρόνια παραμένουν απλήρωτοι. Οι ίδιοι ζητούν να τους καταβληθούν όλα τα δεδουλευμένα τους και να συνεχίσουν να εργάζονται με τα ίδια ακριβώς δικαιώματα, όπως όλοι οι εργαζόμενοι στο ναυπηγείο, καθώς και να πληρώνονται από τους ίδιους οικονομικούς πόρους.

Από την άλλη πλευρά, στον αέρα παραμένει η προγραμματική συμφωνία 37Α του ναυπηγείου με τον ΟΣΕ σχετικά με την κατασκευή 65 βαγονιών. Ήδη ορισμένα από αυτά σαπίζουν μέσα στον Σκαραμαγκά κι άλλα είναι σε ημιτελή κατάσταση, ενώ σύντομα το ναυπηγείο θα κληθεί να πληρώσει αξιώσεις του ΟΣΕ περίπου 200 εκ. ευρώ σε περίπτωση που δεν ολοκληρώσει τη συμφωνία 37Α (περίπου ακόμη 100 εκατ. ευρώ είναι οι αξιώσεις του ΟΣΕ για τις υπόλοιπες προγραμματικές συμφωνίες). Αντίθετα, με κόστος περίπου 35-40 εκατ. ευρώ το έργο αυτό μπορεί να ολοκληρωθεί και να απασχολήσει τουλάχιστον 200 εργαζόμενους.

Τέλος, κυβερνητικές πηγές αναφέρουν πως μέχρι, τουλάχιστον, στις εκλογές δεν πρόκειται να υπάρξει η οποιαδήποτε εξέλιξη στο θέμα.

Ζαγάρας Κ.

"Αυγή"