Παράλληλα με τη ναυσιπλοΐα που δείχνει να βρίσκεται σε καλό... δρόμο, στον παγωμένο Βορρά πρόκειται να αναπτυχθεί σιδηροδρομικό δίκτυο ώστε να σφυρίξουν τα τρένα. Το σχέδιο εγκρίθηκε πρόσφατα από το Ρώσο πρωθυπουργό, Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος θέλει να πραγματοποιήσει όσα δεν κατάφερε ο τσάρος Νικόλαος Β' στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Οι Ρώσοι από την εποχή που ξεπούλησαν την Αλάσκα στους Αμερικανούς, το 1867, δεν εγκατέλειψαν το όνειρο της πρόσβασης στην περιοχή και σχεδίαζαν τη σύνδεση μέσω του Στενού Μπέρινγκ. Το Κρεμλίνο αποφάσισε ότι ωρίμασε ο καιρός για το μεγάλο βήμα και άναψε το «πράσινο φως» για την κατασκευή ενός σιδηροδρομικού δικτύου μέχρι το Στενό και μιας υποθαλάσσιας σήραγγας, της μεγαλύτερης στον κόσμο, η οποία θα επιτρέπει στα τρένα να βγουν στην επιφάνεια της Αλάσκας, στο ακρωτήρι Πρίγκιπας Κάρολος, έπειτα από 104 χιλιόμετρα. Πρόκειται για υπερδιπλάσια απόσταση από αυτή που διανύεται από τα Γιούροσταρ, τα οποία συνδέουν το Λονδίνο με το Παρίσι μέσω της σήραγγας κάτω από το Στενό της Μάγχης. Το κόστος μιας κατασκευής όπως η σήραγγα που σχεδιάζεται αναμένεται να ξεπεράσει τα 70 δισεκατομμύρια ευρώ αλλά η υπέρβαση του προϋπολογισμού είναι κάτι περισσότερο από πιθανή, καθώς τα ρεύματα στην περιοχή του Στενού Μπέρινγκ και η σύνθεση των εδαφών κάτω από το βυθό αποτελούν τα μεγάλα ερωτηματικά. Οι Ρώσοι εκτιμούν, πάντως, ότι η σύγχρονη τεχνολογία μπορεί να ξεπεράσει οποιαδήποτε προβλήματα εμφανιστούν, ενώ, όσον αφορά το κόστος, υπολογίζεται ότι θα απαιτηθούν λίγα χρόνια, ίσως δεκαπέντε, για να αποσβεστεί μέσω των εσόδων από τη διακίνηση εμπορευμάτων και επιβατών.
Σύμφωνα με ειδικούς, η γραμμή θα μπορεί να εξυπηρετήσει το 3% της μεταφοράς εμπορευμάτων παγκοσμίως και στην κατεύθυνση αυτή οι Ρώσοι ξεκίνησαν την επέκταση του υπερσιβηρικού αρχικά κατά 804 χιλιόμετρα μέχρι το Γιακούτσκ, στα επόμενα δυο χρόνια, ενώ σχεδιάζουν να επεκταθεί 3.800 χιλιόμετρα μέχρι το 2030, ώστε να είναι έτοιμη η γραμμή πριν βρεθεί στην τελική ευθεία η κατασκευή της σήραγγας κάτω από το Στενό του Μπέρινγκ, που υπολογίζεται ότι θα είναι έτοιμη μετά το 2040.
Στα σχέδια των Ρώσων, ο υπερσιβηρικός θα μπορεί να μεταφέρει εκτός από εμπορεύματα πλήθος επιβατών που θα μετακινούνται από ευρωπαϊκές πρωτεύουσες στη Μόσχα, για να ταξιδέψουν μέχρι την Αλάσκα και στη συνέχεια να περάσουν από τον Καναδά για να φτάσουν τη Νέα Υόρκη. Το ανεπανάληπτο ταξίδι θα απαιτεί βέβαια μεγάλη υπομονή. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, η μετάβαση από τη Μόσχα στη Νέα Υόρκη θα ολοκληρώνεται σε 14 μέρες εκτός κι αν στο μέλλον τα τρένα θα αναπτύσσσουν ιδιαίτερα μεγάλες ταχύτητες. Πόσοι όμως θα είναι διατεθειμένοι να χάσουν την απόλαυση των εικόνων που θα εναλάσσονται στον παγωμένο Βορρά προς όφελος της ταχύτητας;
