Τις προηγούμενες ημέρες πιο αραιά και τις τελευταίες ακόμα πιο συχνά ακούγεται από κυβερνητικά στελέχη και από δημοσιογράφους η βλακώδης και επικίνδυνη λογική του πόσο στοιχίζει ένα εισιτήριο του ΟΣΕ. 200 ευρώ το κάθε εισιτήριο για περιοχή της Πελοποννήσου, λέγανε και ξαναλέγανε, τόσα ευρώ για αυτό το δρομολόγιο, τόσα για το άλλο και πάει λέγοντας. Όλα για να μας πείσουν ότι αυτή ο ΟΣΕ είναι τόσο ζημιογόνος και για αυτό χρειάζεται επειγόντως η ιδιωτικοποίηση του. Ούτε ένας βέβαια δεν μπήκε στον κόπο να πει ότι το τρένο είναι το μεταφορικό μέσο που χρησιμοποιούν κατά κόρον αυτοί που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να μετακινηθούν με άλλο μέσο, είτε αυτό είναι αεροπλάνο είτε αυτοκίνητο. Κατά δεύτερον κατά έναν περίεργο τρόπο που τείνει να γίνει αυτονόητος, σε κάθε κουβέντα δεν γίνεται η στοιχειώδης αναφορά για την ανάγκη ύπαρξης ενός στοιχειώδους κοινωνικού Κράτους. Γιατί αυτό είναι η ουσία. Μπορεί πράγματι το δρομολόγιο για τον Α ή το Β προορισμό να είναι ζημιογόνο. Και; Τί έγινε; Στην ίδια λογική είναι ζημιογόνο ένα ακτοπολοϊκό δρομολόγιο για κάποιο απομακρυσμένο νησί του Αιγαίου, ή ένα Κέντρο Υγείας που λειτουργεί σε ένα χωριό της Μακεδονίας. Τί είδους συλλογιστική είναι αυτή που κάνει λόγο για κέρδος σε όλα και για όλα; Στην Κύπρο, μία από τις μεγαλύτερες κουβέντες που είχε ξεσπάσει στο παρελθόν ήταν όταν η κρατική εταιρεία κινητής τηλεφωνίας εμφάνισε κέρδη. Για τους Κύπριους μία δημόσια εταιρεία είναι αδιανόητο να εμφανίζει κέρδος, στη συλλογιστική ότι αυτό προέρχεται από τους πολίτες. Στην Ελλάδα, οι Δημόσιες Επιχειρήσεις (ΔΕΗ, ΟΤΕ μέχρι πριν την είσοδο των Γερμανών και πάει λέγοντας) έκαναν «διαγωνισμό» για το ποιά θα ανακοινώσει περισσότερα κέρδη. Αυτά τα κέρδη δεν γύρισαν ποτέ στους πολίτες μέσω έστω της στοιχειώδους μείωσης των τιμολογίων, οι ζημίες όμως πάντοτε θα επιβαρύνουν τους πολλαπλώς φορολογούμενους πολίτες. Αυτή είναι η κυρίαρψη συλλογιστική απέναντι στον ΟΣΕ, μία συλλογιστική που για ακόμα μία φορά βάζει τους εργαζόμενους (λες και φταίνε αυτοί) απέναντι σε όλους εμάς. Γνωστό και δοκιμασμένο το «κόλπο», πιάνει δε σχεδόν πάντα…
newsblog
