Το πιο σύντομο ανέκδοτο είναι να μιλά η Ν.Δ. για την πολιτική της στο σιδηρόδρομο και ειδικά για τον ΟΣΕ. Επειδή λοιπόν δεν είμαστε χώρα λωτοφάγων, θυμίζουμε ότι:
-Ενώ η Ν.Δ. παρέλαβε έτοιμο πρόγραμμα την περίοδο 2001-2005 για την αναγέννηση του ελληνικού Σιδηροδρόμου, ύψους 5,5 δισ. ευρώ, ικανό να ολοκληρώσει την ΠΑΘΕ, «κατόρθωσε» στα 5 χρόνια της θητείας της να απεντάξει πόρους πάνω από 700 εκατ. ευρώ, παραπέμποντας στο άδηλο μέλλον τον εκσυγχρονισμό των υποδομών του.
- Επί των ημερών της «κυβερνητικής» της θητείας το χρέος του ομίλου ΟΣΕ από τα 3,5 δισ. ευρώ το 2004, ξεπέρασε τα 10 δισ. ευρώ χωρίς να παραδώσει τα τελευταία 5 χρόνια ένα νέο δικό της ολοκληρωμένο ή λειτουργικό έργο, δωρίζοντας όμως επιλεκτικά σε αρεστούς, απολαβές που ξεπερνούσαν ακόμη και τα 100.000 ευρώ ετησίως.
- Ξέσπασαν σκάνδαλα προμηθειών, αναθέσεων και απώλειας υλικών στον ΟΣΕ, τα οποία φιλοξένησε ο Τύπος και ασχολείται σήμερα η δικαιοσύνη, επιβαρύνοντας τον όμιλο σε ποσοστό πάνω από 40% του ελλείμματος, όπως καταγράφουν οι μελέτες που οι ίδιοι εγκατέλειψαν στο Υπουργείο και τους Οργανισμούς.
- Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ σε διάστημα δύο ετών λειτουργίας δημιούργησε έλλειμμα πάνω από 700 εκατ. ευρώ αφού εγκαταλείφτηκε στη δίνη των διαφόρων «εντεταλμένων» υπουργών της Ν.Δ. και στους μιας χρήσης επιζήμιους πειραματισμούς μοντέλων λειτουργίας.
- Ενώ με το 3ο ΚΠΣ η Ν.Δ. απένταξε έργα πάνω από ένα δισ. ευρώ, στη διαπραγμάτευσή της για το ΕΣΠΑ «ξέχασε» το ρόλο του σιδηροδρόμου, μειώνοντας τις προβλέψεις του προγράμματος σε 1,5 δισ. ευρώ, τα οποία δεν αρκούν καν για την ολοκλήρωση της ΠΑΘΕ.
- Και το τραγικότερο είναι ότι από τα 1,5 δισ. την περίοδο 2007-2010 δεν απορρόφησε ούτε ένα ευρώ από το ΕΣΠΑ, με αποτέλεσμα να λοιδορείται η χώρα μας από τους εκπροσώπους της Κομισιόν.
Όσον αφορά στα λεγόμενα περί σχεδίου ανασυγκρότησης και τα περί εξυγίανσης του ομίλου ΟΣΕ στο πεντάχρονο κυβερνητικό πέρασμα της η Ν.Δ., άφησε ως παρακαταθήκη έργου το απόλυτο μηδέν, τόσο στον αριθμό όσο και στον όγκο των επιβατών και εμπορευμάτων. Ευτυχώς που δεν πρόλαβε να εφαρμόσει στο τέλος του κυβερνητικού της χρόνου την λεγόμενη «μισθωτή εφεδρεία» που απλώς θα φόρτωνε το δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία και την κοινωνία με ανέργους, επιβαρύνσεις, φόρους και ανασφάλεια, συνταγές που ήδη γεύεται η κοινωνία από τις περίεργες εκποιήσεις και πρόωρες αποστρατείες στον ΟΤΕ, την Ολυμπιακή κ.λπ.
Καθαρές κουβέντες λοιπόν.
Το μόνο σχέδιο που είχε η Ν.Δ. για τον σιδηρόδρομο, δεν αφορούσε την ανασυγκρότησή του, αλλά την διάλυση του Ομίλου με την εκποίηση περιουσιακών στοιχείων στο όνομα των ταμειακών αναγκών της τότε κυβέρνησης.Επειδή λοιπόν δεν αντέχει σε δημόσια κριτική ο απολογητικός λόγος της Ν.Δ. και επειδή με την θέληση του λαού, η χώρα άλλαξε σελίδα, η Ν.Δ. πρέπει να κατανοήσει ότι υπάρχει σαφής διαχωριστική γραμμή στις επιλογές και τις δράσεις της σημερινής κυβέρνησης.
Και αυτή αφορά στο γεγονός ότι σήμερα υπάρχει σχέδιο αναγέννησης με εξυγίανση του ελληνικού σιδηροδρόμου, υπάρχει σχέδιο ένταξης του στα διευρωπαϊκά δίκτυα. Και αυτό είναι σε αντιπαράθεση με την πολιτική της διάλυσης που 5 χρόνια τώρα χρεώνεται η Ν.Δ. Δυστυχώς, σήμερα, ο τομέας ευθύνης της Ν.Δ. για θέματα μεταφορών έχει επιλέξει το ρόλο του υπερασπιστή των υπουργών της Ν.Δ. Αυτό όμως είναι ένα θέμα που δεν αφορά τους πολίτες, αλλά την αντίληψη περί δικαίου που έτσι κι αλλιώς ερευνάται, καταγράφεται και αποδίδεται.
