Αν ισχύει το «ουδέν κακόν αμιγές καλού», οι κατολισθήσεις στα Τέμπη είναι μια ευκαιρία για να προσέξουμε λίγο περισσότερο το σιδηρόδρομο. Καταρχάς στους τρεις, τέσσερις, έξι μήνες που η εθνική οδός θα παραμείνει κλειστή. Από το Δομοκό μέχρι τη Θεσσαλονίκη η σιδηροδρομική γραμμή είναι διπλή και με τηλεδιοίκησης, συνεπώς μπορεί να αντέξει πυκνά δρομολόγια επιβατικών και εμπορικών συρμών, υπό ασφαλείς συνθήκες. Είναι αδιανόητο να χαλάει ο κόσμος και το περισσότερο που καταφέρνει ο ΟΣΕ είναι να αυξήσει τις θέσεις κατά 226 ημερησίως, επειδή δεν έχει μηχανές και βαγόνια! Είναι αδιανόητο οι ουρές στα εκδοτήρια του σταθμού να φτάνουν μέχρι το απέναντι πεζοδρόμιο, αλλά να μην μπορείς να βγάλεις εισιτήριο ηλεκτρονικά ή να πληρώσεις με πιστωτική κάρτα, πράγμα που θεωρείται αυτονόητο παντού στην Ευρώπη. Είναι αδιανόητο να έχεις την ευκαιρία να κερδίσεις πελάτες, αλλά να τους χάνεις επειδή δε λειτουργεί το τηλεφωνικό κέντρο - αν αυτό είχε συμβεί σε ιδιωτική εταιρία, οι υπεύθυνοι θα είχαν φύγει κουτρουβαλώντας από τις σκάλες. Και ακόμη περισσότερο, είναι αδιανόητο να έχουν γεμίσει βουνά και λαγκάδια με αυτοκίνητα που κινούνται στις παρακαμπτηρίους, αλλά το μέγιστο που μπορεί να κάνουν οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι είναι να δρομολογήσουν κάποτε έξι και έξι αμαξοστοιχίες για μεταφορά φορτηγών - τόσες και περισσότερες μπορούν να κινηθούν μόνο μέσα στη νύχτα, όταν η γραμμή είναι ελεύθερη από επιβατικά τρένα και η κίνηση των φορτηγών βρίσκεται σε κορύφωση. Ακόμη περισσότερα, όμως, είναι εκείνα που πρέπει να γίνουν μεσοπρόθεσμα για το σιδηρόδρομο. Προφανώς δεν είναι εύκολη περίοδος για δημόσιες επενδύσεις, αλλά οι ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις παραμένουν διαθέσιμες. Κατά βάση, πρόκειται για θέμα προτεραιοτήτων. Εφόσον η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για την πράσινη ανάπτυξη και για την προστασία του περιβάλλοντος, πρέπει να συγχρηματοδοτήσει έργα για το σιδηροδρομικό δίκτυο που στην Ελλάδα παραμένει το αραιότερο και τεχνικά πιο καθυστερημένο σ' όλη την Ευρώπη, εξαιρέσει της Αλβανίας. Από το αυτονόητο να υπάρχει τροχαίο υλικό και να μην ακινητοποιούνται δηζελάμαξες, επειδή ξέμειναν από ανταλλακτικούς τροχούς (!), μέχρι να προχωρήσουν έργα που ανακοινώνονται εδώ και δεκαετίες, αλλά εξακολουθούν να παραμένουν σχέδια επί χάρτου, όπως η στοιχειωμένη «σιδηροδρομική Εγνατία», ο προαστιακός της Θεσσαλονίκης και ο «υπερσιβηρικός της Σίνδου» - η πεδινή γραμμή των τριών χιλιομέτρων που θα συνδέει το δίκτυο με τα ΤΕΙ και η οποία, πραγματικός υπερσιβηρικός να ήταν, θα είχε από χρόνια τελειώσει...
