Μεγάλη τιμή για το γράφοντα, αλλά πιστεύουμε και για τους φίλους μας να φιλοξενήσουμε, έναν από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές της δεκαετίας του ΄΄50 και του ΄΄60 που άφησε εποχή στα Ελληνικά γήπεδα και έγινε μήλον της έριδος για πολλές ομάδες της τότε Α΄ εθνικής κατηγορίας ποδοσφαίρου. Αναφερόμαστε στον ποδοσφαιριστή της Δόξας Δράμας, του Ηρακλή και αργότερα της ομάδας των σιδηροδρομικών τον Παύλο Τοκμακίδη τον ποδοσφαιριστή που έγραψε την δική του ιστορία στα Ελληνικά γήπεδα, αφήνοντας στην μνήμη των φιλάθλων στιγμές συγκινητικές, αναλλοίωτες απο τον χρόνο. Σε κάθε νικηφόρα επιστροφή των Μαυραετών της Δόξας Δράμας η υποδοχή στον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης ήταν ανεπανάληπτη. Το μαρτυρούν και φωτογραφικά ντοκουμέντα της εποχής που διεσώθησαν και περιλαμβάνονται στο Λεύκωμα που εξέδωσε ο δήμος Δραμας. Όμως ας δώσουμε καλύτερα τον λόγο στον ίδιο τον πρωταγωνιστή για να μας μεταφέρει νοερά στην περίοδο εκείνη μέσα απο την δική του αφήγηση και την δική του βιωματική πορεία των γεγονότων. Για το ξεκίνημα του, είπε: « Το 1952 ήμουνα Γ΄τάξη Γυμνάσιου μας κάλεσε ο Νίκος Πάγκαλος τότε προπονητής της Δράμας και με άλλους συμμαθητές μου κάναμε προπόνηση δοκιμαστικά. Μετά απο δυο χρόνια αντικαταστήσαμε οι νέοι τότε ποδοσφαιριστές τους παλαιούς της Δόξας Δράμας .Ήμασταν οκτώ παιδιά , ο Γεωργιάδης μετέπειτα προπονητής Ελλάδος, οι αδελφοί Λουκανίδη, ο Ιγνατίου, ο Ιωάννου, ο Πιστικός, και άλλοι. Εκτελούσαμε με ευλάβεια της εντολές του προπονητού μας και το κυριότερο, σεβόμασταν τους διαιτητές και τους αντιπάλους μας για αυτό η ομάδα μας άφησε ιστορία για το ήθος της. Ήταν χαρά για τους διαιτητές να σφυρίζουν παιχνίδια της Δόξας. Εκείνο που θέλω να υπογραμμίσω είναι οτι η ημέρα της Δευτέρα για εμάς τους ποδοσφαιριστές ήταν μια δύσκολη ημέρα γιατι την ημέρα αυτή περνάμε αποβολή απο το Γυμνάσιο διότι τότε απαγορεύονταν τα παιδιά του γυμνασίου να πηγαίνουν στα γήπεδα ήταν υπό απαγόρευση τότε το ποδόσφαιρο για μαθητές ήταν ολέθριο λάθος αυτή η απαγόρευση». ο κ .Τοκμακίδης συνεχίζοντας την αφήγηση του μας μεταφέρει την πρώτη του έξοδο απο την Δράμα ως ποδοσφαιριστής για να παίξει με τα χρώματα του Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Θυμάται: « Ήταν το 1956 όταν με κάλεσε ο Ηρακλής να βοηθήσω την ομάδα σε αγώνες που θα έκανε στην Σερβία. Ήταν ο πρώτος αγώνας μετά τον πόλεμο. Οι Σέρβοι εκείνη την εποχή είχαν το καλύτερο ποδόσφαιρο στον κόσμο είχαν μεγαθήρια ποδοσφαιριστές, όπως τον Πόμπεκ, Στάνκοβιτς και άλλα μεγάλα ονόματα. Μείναμε 20 ημέρες και παίξαμε σε διάφορες πόλεις Εκεί στα 8 παιχνίδια έβαλα 8 τέρματα . Αφήσαμε Άριστες εντυπώσεις. Άριστες οι εντυπώσεις μου για την οργάνωση του ποδοσφαίρου στην Γιουγκοσλαβία». Το 1957 είναι η χρόνια που ο Παύλος Τοκμακίδης γίνεται το μήλο της έριδος για της μεγάλες ομάδες του κέντρου. Η μάχη των διοικήσεων για την απόκτηση του είναι στην ημερήσια διάταξη του ενδιαφέροντος τους. « Το Σεπτέμβριο του 1957 ήρθα στην Θεσσαλονίκη για να γραφτώ στο «Θερμαϊκό» αλλά η διοίκηση της Δόξας δεν με έδινε με τίποτα, την ίδια εποχή με ζητούσαν ο ΠΑΟΚ, ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός η διοίκηση της Δόξας ήταν ανένδοτη για την μεταγραφή μου. Για ένα εξάμηνο έμεινα στην Θεσσαλονίκη δεν πήγα πίσω στην Δράμα είδαν οτι δεν επιστρέφω αναγκάσθηκαν να κάναμε μια συμφωνία να παίξω για έξη μήνες στην Δράμα και μετά το Καλοκαίρι να με δώσουν, όπως και έγινε με την συμφωνία να γίνει ένα παιχνίδι μεταξύ Δόξας Δράμας και Θερμαϊκού και τα έσοδα να πάνε στην Δόξα έτσι τελείωσε η ταλαιπωρία της μεταγραφής μου. Το 1958 γίνομε παίκτης του Θερμαϊκού και συνέβαλα στην άνοδο του στην β΄ κατηγόρια με το καθοριστικό τέρμα στον αγώνα με τον Μακεδονικό. Στην Β΄ κατηγόρια αυτή πέτυχα 10 τέρματα και ήμουνα ο πρώτος σκόρερ. Όλοι αγώνες ήταν με νίκες εκτός απο δυο ισοπαλίες και βγήκαμε στην Α΄ Εθνική κατηγόρια. Το 1959 -΄΄60 ο Θερμαϊκός αγωνίζεται στην Α΄ Εθνική κατηγορία, χρονιά που γίνομε και υπάλληλος του σιδηρόδρομου». Απο τις στιγμές που έντονα έμειναν χαραγμένες στην μνήμη του είναι εκείνες στον αγώνα κυπέλλου Ελλάδος Ολυμπιακού - Δόξα Δράμας στο Καραϊσκάκη και την χειραψία που δέχθηκαν λίγο πριν την έναρξη του αγώνα απο τον τότε πρωθυπουργό . Κωνσταντίνο Καραμανλή. Αν και έχασαν σε εκείνο τον αγώνα με 2 – 1 έφυγαν με ψηλά το κεφάλι ως νικητές. Χαρακτηριστικό είναι το δημοσίευμα της εφημερίδας «Βραδυνή» την επόμενη του αγώνα 1-4-1957 και τίτλο « Η ΗΡΩΙΚΗ ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ, ΟΠΩΣ ΥΠΕΚΥΨΕ, ΚΑΤΗΓΑΓΕ ΕΝΑΝ ΑΝΕΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΘΡΙΑΜΒΟ ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΗΘΟΥΣ» Ο Παύλος Τοκμακιδης συμμετέχει σε αγώνες κυπέλλου και αργότερος ως προπονητής του Θερμαϊκού και άλλων ομάδων συμμετείχε ενεργά στα αθλητικά δρώμενα για πολλά χρόνια αφήνοντας πίσω του θετικό έργο.