Τα τρένα ήταν ένα σημαντικό στρατηγικό όπλο στα χέρια των Ελλήνων αγωνιστών. Μετέφεραν, όπλα, πυρομαχικά, πληροφορίες, διπλωμάτες, οπλαρχηγούς, κατάσκοπους και εκπαιδευτικούς όπου και όποτε υπήρχε ανάγκη. Η όλη αυτή προσπάθεια δεν θα είχε επιτευχθεί χωρίς την συνδρομή των Ελλήνων σιδηροδρομικών υπάλληλων το οποίο προσωπικό είχε λόγω της φύσεως της εργασίας υψηλό μορφωτικό επίπεδο και αυτό τους έδινε την δυνατότητα να έχουν επιτελικό ρόλο στην λειτουργία του δικτύου. Το προσωπικό είχε την δυνατότητα να ελίσσετε και να συγκαλύπτει πρόσωπα, να παραλλάσσει «επικίνδυνα φορτία» να μεταφέρει απόρρητη αλληλογραφία και μάλιστα κάτω από την επίβλεψη των τουρκικών αρχών. Ο κίνδυνος της ζωής τους δεν είχε για αυτους καμία αξία μπροστά στο χρέος για την πατρίδα και τα ιδανικά της. Το θάρρος και η γενναιότητα ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα με την προγονική τους καταγωγή και τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι ακατωρθωτω για τον ιερό τους στόχο.
Ο ρόλος του σιδηροδρομικού
Ευάγγελου Παπαζαχαρίου
Στον Μακεδονικό Αγώνα
Μια άγνωστη πτυχή της προσφοράς Των σιδηροδρομικών στον Μακεδονικό Αγώνα αποκαλύπτεται στην έκδοση του Ελληνο - Γερμανικού Συλλόγου Προώθησης των Σχέσεων και με τίτλο του βιβλίου ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΟΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ και στο κεφάλαιο ο Μακεδονικός Αγώνας στον Σοχό διαβάζουμε: « Για την μύηση και οργάνωση του Μακεδονικού Αγώνα 1903 - 1908 των κατοίκων του Σοχού είχε διορισθεί από το Γενικό Κέντρο Άμυνας Αθηνών ο επιθεωρητής της δημοτικής εκπαίδευσης Άγγελος Παπαζαχαρίου, που γεννήθηκε στον Σοχό το 1870 και πέθανε το 1938 στην Αθήνα. Με το πρόσχημα του περιοδεύοντος επιθεωρητού των σχολείων περιέρχονταν αυτός στην ύπαιθρο και εργάζονταν στον Μακεδονικό Αγώνα. Μεταβίβαζε προς εκτέλεση εμπιστευτικές διαταγές του Γενικού Κέντρου Αμύνης Αθηνών και Θεσσαλονίκης με τα οποία είχε συχνά επισκέψεις και συνεργασία. Η ορκωμοσία των μυημένων γίνονταν στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου Σοχού. Εξαιρετική δράση στον Μακεδονικό Αγώνα σημείωσε και ο αδελφός του Ευάγγελος Παπαζαχαρίου, που στην αρχή εργάζονταν σαν σιδηροδρομικός υπάλληλος και μέσω των σιδηροδρόμων μετέφερε ολόκληρα κιβώτια όπλων και πυρομαχικών για τις ανάγκες των σωμάτων. Στα κιβώτια έγραφε φάρμακα ή γυαλικά. Αργότερα το 1904 όταν εντάχθηκε στον ένοπλο αγώνα έδρασε ως καπετάν Βαγγέλης, αφού προηγουμένως οργάνωσε και ίδρυσε την ομάδα Σοχου που αποτελούνταν από 35 Σοχινούς..» Η δράση του καπετάν Βαγγέλη όπως εξιστορείται στην συνέχεια του βιβλίου ήταν σημαντική με μεγάλες νίκες έναντι των Βουλγάρων κομιτατζήδων. Ευχαριστούμε θερμά τον πρόεδρο του Ελληνο - Γερμανικού Συλλόγου κ. Γεώργιο Μπακαλιό για την πραγματικά αξιόλογη έκδοση που μας χάρισε και μέσα από τις σελίδες του βιβλίου γνωρίσαμε την ιστορική διαδρομή ενός σιδηροδρομικού που η πρόσφορα του στο Έθνος και την πατρίδα ήταν ανεκτίμητη.
