Συναδέλφισσες
συνάδελφοι,
Τα ελάχιστα εως και ανύπαρκτα
ποσοστά συμμετοχής στις τελευταίες απεργίες και οι αναντίστοιχες σε μαζικότητα
απεργιακές διαδηλώσεις έναντι των
αντεργατικών μέτρων του μνημονίου 3 έθεσαν με τον πιο επιτακτικό τρόπο το σημαντικότερο ερώτημα της περιόδου.
Μπορεί
το κατακερματισμένο Σ.Κ των
σιδηροδρομικών με την ύπαρξη στους ίδιους χώρους δουλειάς 15
αλληλοσυγκρουόμενων σωματείων να συσπειρώσει στο πεδίο της μάχης όλους τους
σιδηροδρομικούς και να συμβάλει στην οργάνωση ενωτικών μαζικών αγώνων;
Δυστυχώς
αντί μιας βαθιάς ειλικρινούς συζήτησης
με θέμα το κρίσιμο συτό ερώτημα, που από μόνη της θα έθετε εκτός των άλλων και
το ζήτημα της οργανωτικής ανασυγκρότησης του Σ.Κ, ακολουθήθηκε, όχι τυχαία, από
τη «συνδικαλιστική ηγεσία» η γραμμή του παρελθόντος και αντί της αναπτυξης
μαζικών διαδικασίων που θα οργάνωναν τους σιδηροδρομικούς κατά της αντεργατικής
καταιγίδας επιλέχθηκε η γραφειοκρατική διαχείριση κάθε δράσης.
Συναδέλφισσες Συνάδελφοι
Έχουμε ήδη μπει σε μια περίοδο σκληρών συγκρούσεων. Η απελπιστική ανάγκη της
τρίποδης συγκυβέρνησης να περάσει τα μέτρα με τη γενικευμένη επιβολή έκτακτης
ανάγκης και την κήρυξη εκτός νόμου της συνδικαλιστικής δράσης δείχνουν ότι
βρισκόμαστε στην αρχή ενός ιστορικού χαρακτήρα ταξικής αναμέτρησης. Για αυτό
χρειάζεται να διαμορφώσουμε τώρα ένα σχέδιο νικηφόρας απάντησης. Ένα σχέδιο που
θα ξεπερνάει την κοντοθωριά, την ατολμία
και τις ηττημένες παλιές μορφές αγώνα.
Αλλά
για να γίνει ένα βήμα προς αυτή την
κατεύθυνση, χρειαζόμαστε μαζικά ενωτικά ταξικά συνδικάτα. Συνδικάτα που θα
λειτουργούν δημοκρατικά με τις καταστατικά κατωχυρωμένες γενικές συνελεύσεις
και θα ενώνουν όλους τους εργαζόμενους, που θα υπερβαίνουν όλες τις
διαιρέσεις και θα κινούνται στη γραμμή του ενιαίου εργατικού μετώπου
ταξικής πάλης.
Η
συνεχής αναβολή της πολυσυζητημένης οργανωτικής σύσκεψης και η κατασταση της
συνολικής αποδιάρθρωσης που εξ αντικειμένου μεταθέτουν καθε προσπάθεια
οργανωτικής ανασυγκρότησης του Σ.Κ , μας
υποχρεώνουν να κάνουμε «δύο βήματα πίσω» από τη θέση μας.
Χωρίς
να πάψουμε να παλεύουμε για την ένωση όλων των σιδηροδρομικών σε μια ενιαία
συνδικαλιστική όργανωση που θα στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και θα
κινητοποιεί συλλογικά και αποφασιστικά όλους τους εργαζόμενους επιλέγουμε στην
παρούσα ιστορική φάση να δώσουμε τη μάχη της επιβίωσης με ενωτικό και μαζικό
τρόπο μέσα από τα πρωτοβάθμια περιφερειακά σωματεία, εκεί που μπορούν να
ενταχθούν όλοι οι σιδηροδρομικοί.
Η
πράξη της πρόσφατης διαγραφής μας απ’ ‘ολα τα πρωτοβάθμια σωματεία και το
κάλεσμα πάλης για τη δημιουργία ενός ενιαίου συνδικάτου σιδηροδρομικών, το
οποίο εξακολουθεί να ισχύει, είχε ως στόχο, να υπογραμμίσει τη σημασία της
άμεσης έναρξης των διαδικασιών
ενοποίησης όλων των σιδηροδρομικών σε μια ενιαία συνδικαλιστική όργανωση
και καμιά σχέση δεν έχει με προσπάθειες
διάσπασης του ΣΚ, όπως εσπευσαν καποιοι να μας καταλογήσουν.
Στο
πλαίσιο αυτής της κατεύθυνσης καλούμε όλους τους σιδηροδρομκούς να αφήσουν τα
«κλουβιά» της κλαδικίστικης περιχαράκωσης των σωματείων ειδικότητας και να
συσπειρωθούν στα πρωτοβάθμια περιφερειακά σωματεία, ωστε να δώσουμε όλοι μαζί,
ενωτικά μαζικά και οργανωμένα τις επόμενες κρισιμες μάχες που αφορούν
κυριολεκτικά τις ζωές μας.
Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ
ΕΝΙΑΙΑΣ. ΤΑΞΙΚΗΣ. ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ. ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ-
ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ
