Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Έκκληση παρέμβασης προς τον κ. Πρωθυπουργό του Κ. Δημήτρη Καραπάνου Αιρετό μέλος Δ.Σ./ΟΣΕ επί 25ετία Πρώην Διευθύνων Σύμβουλος

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,
Διερμηνεύοντας τα αισθήματα επτά χιλιάδων Σιδηροδρομικών, απευθύνω έκκληση παρέμβασης προς εσάς, να τερματισθεί άμεσα το λίαν επικίνδυνο κενό Διοίκησης που υφίσταται από της εκλογής στο αξίωμά σας μέχρι σήμερα στον ΟΣΕ. Οφείλουν οι συναρμόδιοι κ.κ. Υπουργοί να ορίσουν...την από μηνός προαναγγελθείσα νέα Διοίκηση, ή τουλάχιστον ας εμπιστευθούν την άσκηση Διοίκησης στην απερχόμενη μέχρι να αντικατασταθεί. Είναι πολλά και πολύ ανησυχητικά τα καθημερινά φαινόμενα διάλυσης, απαξίωσης και πύκνωσης ατυχημάτων που πρέπει εδώ και τώρα να εξαλειφθούν. Το τελευταίο τετράμηνο συνέπεσε με το κλείσιμο διαχείρισης του Γ΄ ΚΠΣ και έπρεπε να υπάρχει στιβαρή Διοίκηση σε 24ωρη εγρήγορση, ώστε την τελευταία στιγμή να διασωθούν κοινοτικοί πόροι.
Κύριε Πρόεδρε,
Συμμετέχοντας επί 25 χρόνια πάντοτε με αιρετή ιδιότητα στο Δ.Σ./ΟΣΕ, γνωρίζω όσα κανείς άλλος. Τρέμω στην ιδέα να ανοίξει σε βάθος ο φάκελος ΟΣΕ από την Ε.Ε. Θα αποκαλυφθούν και θα κοστολογηθούν εις βάρος της χώρας μας τα ολέθρια σφάλματα διαχείρισης του ΟΣΕ την τελευταία 15ετία με την ανοχή ή συνέργεια των εποπτευόντων τον ΟΣΕ Υπουργών, αλλά δυστυχώς και ενός αρρωστημένου χωρίς τα αναγκαία αντανακλαστικά συνδικαλιστικού κινήματος, στο όνομα δήθεν ενός εκσυγχρονισμού που όλο σχεδιάζεται και εξαγγέλλεται, αλλά πάντα εκτροχιάζεται, αναθεωρείται και ανατρέπεται. Η σωτηρία του ΟΣΕ είναι εθνική αναγκαιότητα. Ειδικά στην σημερινή συγκυρία της πατρίδος μας είναι καθήκον και υπόθεση όλων μας να συστρατευθούμε. Στον ΟΣΕ και στην κοινωνία υπάρχουν ακόμη άνθρωποι να τον απαλλάξουν από τον σημερινό εφιάλτη ο οποίος είναι χειρότερος της περιόδου αποχώρησης των Γερμανικών στρατευμάτων κατοχής, τα οποία τότε κατέστρεφαν το δίκτυο και έριχναν τα βαγόνια στον Ισθμό της Κορίνθου! Όμως τότε υπήρχε η εθνική ανάταση ελπίδας ότι θα τα ξαναφτιάξουμε όλα απ΄ την αρχή. Αυτή την ελπίδα τώρα έχουμε ανάγκη και μπορούμε να την ξαναβρούμε.
                                                                         Με τιμή
                                                                 Δημήτριος Καραπάνος