Η Νιγηρία ξεκινά ένα από τα πιο φιλόδοξα έργα υποδομής στη σύγχρονη ιστορία της, την κατασκευή ενός σιδηροδρομικού δικτύου υψηλής ταχύτητας μήκους 4.000 χιλιομέτρων, που θα συνδέει τον δυτικό διάδρομο (Λάγος) με τον ανατολικό διάδρομο (Πορτ Χάρκουρτ) και θα ενσωματώνει αρκετές στρατηγικές περιφερειακές συνδέσεις.
financialafrik.com/
Η διαδρομή, η οποία βρίσκεται υπό οριστικοποίηση, έχει σχεδιαστεί για να εξυπηρετεί τρένα που κινούνται με εμπορικές ταχύτητες 200 έως 250 χλμ./ώρα, με πλήρως ηλεκτροδοτούμενη υποδομή διπλής γραμμής. Τα πιο πυκνοκατοικημένα τμήματα αναμένεται να ενσωματώσουν σύστημα σηματοδότησης ETCS επιπέδου 2 (Ευρωπαϊκό Σύστημα Ελέγχου Τρένων), σε συνδυασμό με κεντρικό έλεγχο κυκλοφορίας.
Τα σχεδιαζόμενα τρένα θα είναι ηλεκτρικές πολλαπλές μονάδες (EMU) υψηλής χωρητικότητας, με αρθρωτές συνθέσεις από 8 έως 16 βαγόνια. Όλο το τροχαίο υλικό και τα συστήματα ελέγχου θα προέρχονται από Κινέζους προμηθευτές, σε συνεργασία με τον χρηματοοικονομικό ανάδοχο China Liancai Petroleum Investment Holdings.
Η κατασκευή περιλαμβάνει:
– Σιδηροδρομική πλατφόρμα προσαρμοσμένη σε φορτία άξονα 17 έως 20 τόνων.
– Μεγάλα έργα πολιτικού μηχανικού, συμπεριλαμβανομένων γεφυρών πάνω από τον ποταμό Νίγηρα και τους παραποτάμους του, καθώς και οδογέφυρες σε παράκτιες περιοχές που είναι επιρρεπείς σε πλημμύρες.
– Ηλεκτρικά συστήματα με υποσταθμούς ισχύος κάθε 50 έως 70 χλμ.
– Διασυνδέσεις με το υπάρχον σιδηροδρομικό δίκτυο, ιδίως για βαρέα εμπορεύματα και γραμμές μετρητή που εξακολουθούν να λειτουργούν.
Χρηματοοικονομική διάρθρωση και ανάλυση κόστους:
Το συνολικό ανακοινωθέν κόστος των 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων βασίζεται σε ένα χρηματοδοτικό σχήμα που περιλαμβάνει:
– Δάνεια με ευνοϊκούς όρους από κινεζικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, με την υποστήριξη κρατικών εγγυήσεων της Νιγηρίας.
– Περιορισμένη εισφορά μετοχικού κεφαλαίου από την De-Sadel Nigeria (τοπικός ιδιοκτήτης του έργου), η οποία συμπληρώνεται από μια δομημένη χρηματοδοτική συμφωνία με την υποστήριξη της China Liancai Petroleum Investment Holdings.
– Ένα πιθανό πιστωτικό στοιχείο προμηθευτή που καλύπτει την προμήθεια τροχαίου υλικού, εξοπλισμού σηματοδότησης και τεχνικής εμπειρογνωμοσύνης.
Σύμφωνα με πηγές κοντά στο έργο, η ετήσια εξυπηρέτηση του χρέους θα μπορούσε να φτάσει τα 3 έως 4 δισεκατομμύρια δολάρια σε μια περίοδο αποπληρωμής 15 έως 20 ετών, ανάλογα με τα εφαρμοζόμενα επιτόκια.
Φάσεις και χρονοδιάγραμμα:
Το έργο σχεδιάζεται σε τρεις φάσεις:
– Δυτική Φάση: Λάγος – Ιμπαντάν – Ιλορίν, περίπου 700 χλμ., με αναμενόμενο άνοιγμα σε 3 χρόνια.
– Κεντρική Φάση: Ιλορίν – Αμπούτζα – Μακούρντι, 1.500 χλμ., με ταυτόχρονη έναρξη λειτουργίας αλλά κλιμακωτή θέση σε λειτουργία.
– Ανατολική Φάση: Μακούρντι – Ενούγκου – Πορτ Χαρκούρτ, 800 χλμ., συμπεριλαμβανομένων βιομηχανικών συνδέσεων με λιμάνια και ζώνες ελεύθερου εμπορίου.
Τα ολοκληρωμένα τμήματα θα τεθούν εν μέρει σε εμπορική λειτουργία για τη δημιουργία εσόδων πριν από την ολοκλήρωση του συνολικού δικτύου.
Ενεργειακή καινοτομία και μετατροπή ατμομηχανών:
Ταυτόχρονα, η De-Sadel ηγείται ενός προγράμματος μετατροπής μέρους του υφιστάμενου στόλου ντίζελ σε υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) και συμπιεσμένο φυσικό αέριο (CNG). Το Υπουργείο Πετρελαϊκών Πόρων έχει δεσμευτεί να παρέχει το απαραίτητο αέριο τόσο για τις κατασκευαστικές ανάγκες (κατασκευαστικός εξοπλισμός) όσο και για τις μετασκευασμένες ατμομηχανές. Αυτό το μέτρο στοχεύει στη μείωση της εξάρτησης από το εισαγόμενο ντίζελ και στη σταθεροποίηση του λειτουργικού κόστους.
Μακροοικονομικές προκλήσεις και κίνδυνοι:
Ενώ το έργο παρουσιάζεται ως καταλύτης για την εθνική οικονομική ολοκλήρωση και τη διαπεριφερειακή εφοδιαστική, εγείρει αρκετά κρίσιμα σημεία:
– Σχεδόν πλήρης τεχνολογική εξάρτηση από Κινέζους προμηθευτές, περιορίζοντας την τοπική μεταφορά βιομηχανικών προϊόντων.
– Επιπτώσεις στο ισοζύγιο πληρωμών μέσω μαζικών εισαγωγών εξοπλισμού και υπηρεσιών.
– Κίνδυνος βιωσιμότητας του χρέους εάν τα λειτουργικά έσοδα δεν καλύπτουν την ετήσια εξυπηρέτηση του χρέους.
– Περιορισμένη επίδραση στην τοπική απασχόληση κατά τη φάση κατασκευής, καθώς οι εξειδικευμένες τεχνικές θέσεις ανατίθενται ως επί το πλείστον σε εξωτερικούς συνεργάτες.
Τελικά, η επιτυχία του έργου θα εξαρτηθεί από την ικανότητά του να παράγει επαρκή επιβατική και εμπορευματική κίνηση για να δικαιολογήσει το κόστος κατασκευής, ενσωματώνοντας παράλληλα βιώσιμες στρατηγικές συντήρησης για την πρόληψη της ταχείας υποβάθμισης των υποδομών - μια επαναλαμβανόμενη αδυναμία στα αφρικανικά σιδηροδρομικά έργα.
