Το συνδικάτο οδηγών ASLEF χαιρέτισε την επιστολή του επικεφαλής επιθεωρητή σιδηροδρόμων Richard Hines, η οποία ζητά από όλους τους φορείς εκμετάλλευσης τρένων, συμπεριλαμβανομένων των εταιρειών εμπορευματικών μεταφορών, να παρέχουν κατάλληλες τουαλέτες για το προσωπικό τους.
railnews.mob
Τους έχει πει: «Θέλω να τονίσω ότι η πρόσβαση σε καθαρές, ασφαλείς και αξιόπιστες εγκαταστάσεις κοινωνικής πρόνοιας δεν είναι πολυτέλεια - είναι βασική απαίτηση σε κάθε πολιτισμένη κοινωνία. Η τρέχουσα κατάσταση, όπου ορισμένοι εργαζόμενοι στους σιδηροδρόμους εξακολουθούν να μην διαθέτουν επαρκείς εγκαταστάσεις ή τον χρόνο για να τις χρησιμοποιήσουν, είναι απαράδεκτη. Πρόκειται για ζήτημα ανθρώπινης αξιοπρέπειας, υγείας, ασφάλειας και σεβασμού προς τον λαό μας».
Οι οδηγοί έχουν εκφράσει την ανησυχία τους για την έλλειψη τουαλετών, η οποία έχει αναγκάσει ορισμένους από αυτούς να χρησιμοποιούν ανοιχτούς χώρους ή να καταφεύγουν σε κοντέινερ.
Το ASLEF είχε ξεκινήσει την καμπάνια του με τίτλο «Αξιοπρέπεια για τους οδηγούς» στο Γουέστμινστερ τον περασμένο Νοέμβριο.
Απαντώντας στην επιστολή της HMRI, ο πρόεδρος του συνδικάτου, Ντέιβ Κάλφ, δήλωσε: «Αυτό σημαίνει ότι οι μηχανοδηγοί τρένων θα έχουν – επιτέλους – πρόσβαση σε τουαλέτες στην εργασία τους και δεν θα χρειάζεται πλέον να εργάζονται περισσότερες από τέσσερις ώρες πριν αποκτήσουν πρόσβαση σε τουαλέτα».
Τον Νοέμβριο, ο γενικός γραμματέας της ASLEF, Μικ Γουίλαν, είχε δηλώσει: «Η απουσία ασφαλών, καθαρών και κατάλληλων τουαλετών, καθώς και η έλλειψη ευκαιριών για το προσωπικό να έχει πρόσβαση σε αυτές κατά τη διάρκεια της εργάσιμης ημέρας, αποτελεί πραγματικό πρόβλημα για τον σιδηρόδρομο. Εκτός του ότι είναι πολύ αγχωτική και μάλλον ταπεινωτική, οι σχετικές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία επηρεάζουν όχι μόνο τους μηχανοδηγούς, αλλά και τους συναδέλφους τους, το προσωπικό καθαριότητας και τους επιβάτες, οι οποίοι εκτίθενται σε ανθρώπινα απόβλητα».
Τώρα, ο επικεφαλής επιθεωρητής έχει πει σε όλους τους φορείς εκμετάλλευσης τρένων να «αναλάβουν την ευθύνη για αυτό το ζήτημα και να συνεργαστούν για να επιτύχουν απτές, διαρκείς βελτιώσεις, εκπληρώνοντας τις νομικές υποχρεώσεις των εργοδοτών βάσει των Κανονισμών για την Υγεία, την Ασφάλεια και την Ευημερία στους Χώρους Εργασίας του 1992. Η ανάπτυξη ενός κοινού χάρτη ευημερίας, η χαρτογράφηση των υφιστάμενων εγκαταστάσεων και τα πρακτικά πιλοτικά προγράμματα είναι σημαντικά βήματα που θα επιτρέψουν την εφαρμογή τους—αλλά θα επιτύχουν μόνο εάν ενσωματώσουμε μια κουλτούρα κοινής ευθύνης και ηγεσίας σε κάθε επίπεδο».
