Αυτή η φωτογραφία αρχείου της 24ης Μαρτίου 1941 δείχνει το βαγόνι της Compiegne, όπου υπογράφηκε η ανακωχή που έληξε τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο στις 11 Νοεμβρίου 1918. Για τους Γάλλους, το βαγόνι έγινε ιερό στην ειρήνη. Για τον Αδόλφο Χίτλερ, ήταν σύμβολο της ταπείνωσης της παράδοσης. Ο ηγέτης των Ναζί το είχε σύρει στη Γερμανία μετά την κατάκτηση της Γαλλίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. (Φωτογραφία
apnews.com
30 Οκτωβρίου 2018, η εικόνα δείχνει μια κοντινή άποψη της υπογραφής του Γάλλου Στρατάρχη Ferdinand Foch στο έγγραφο ανακωχής που υπογράφηκε από τους Συμμάχους και τους Γερμανούς σε μια άμαξα στο Rethondes, βόρεια του Παρισιού, στις 05:00 π.μ. του Νοεμβρίου. 11, 1918. Το έγγραφο εκτίθεται στο μουσείο του κάστρου Vincennes στο Vincennes, έξω από το Παρίσι, Γαλλία. Οι Σύμμαχοι υπέγραψαν την ανακωχή στις 11 Νοεμβρίου 1918 σε ένα βαγόνι τρένου στην Κομπιέν, βόρεια του Παρισιού, που τερμάτισε τις εχθροπραξίες με τη Γερμανία και έβαλε τέλος στις φρικαλεότητες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. (AP Photo/Michel Euler)
Οι μπερδεμένοι τουρίστες ρωτούν συχνά τον Bernard Letemps, τον επιμελητή του Μουσείου Ανακωχής, γιατί οι Σύμμαχοι υπέγραψαν τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός που τερμάτισε τις φρικαλεότητες του Δυτικού Μετώπου σε αυτό το ταπεινό περιβάλλον αντί για ένα μεγάλο στρατιωτικό κτίριο ή ένα αστραφτερό παλάτι.
Εκείνη την εποχή, το επίσημο αρχηγείο στο Senlis του διοικητή των Συμμάχων, Γάλλου Στρατάρχη Ferdinand Foch, θα ήταν το αναμενόμενο μέρος για να υπογραφεί μια κατάπαυση του πυρός.
Αλλά η πόλη είχε υποστεί μια βάναυση γερμανική επίθεση. Οι κάτοικοί του πιάστηκαν όμηροι και ο δήμαρχος του πυροβολήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1914, πριν από την πρώτη Μάχη του Μάρνη. Το πώς θα αντιδρούσαν οι μελανιασμένοι κάτοικοι της πόλης στην παρουσία μιας γερμανικής αντιπροσωπείας, ακόμη και μιας που ερχόταν με στόχο την ειρήνη, ήταν μια σοβαρή ανησυχία.
«Δεν υπήρχε περίπτωση να δεχθούμε τους πληρεξούσιους Γερμανούς σε μια τέτοια πόλη», είπε ο Λέτεμπς.
Ένα κινητό βαγόνι τρένου στο κοντινό δάσος Compiegne κρίθηκε ιδανικό: Η απομονωμένη τοποθεσία θα απέτρεπε τους εισβολείς και η ηρεμία και η μυστικότητα πρόσφεραν ένα μέτρο σεβασμού στους ηττημένους Γερμανούς.
Όπως και συνέβη, ο Foch είχε εξοπλίσει ένα κινητό γραφείο μόλις τον προηγούμενο μήνα — ένα αυτοκίνητο φαγητού που επιλέχθηκε τυχαία από τον γαλλικό στόλο επιβατηγών τρένων. Και έτσι το 2419D έγινε γνωστό ως το «Wagon of Compiegne».
Η ανακωχή υπογράφηκε λίγο μετά τις 5 το πρωί, αλλά οι αξιωματούχοι διέθεσαν έξι ώρες για να την εφαρμόσουν λόγω ποίησης - την ενδέκατη ώρα της ενδέκατης ημέρας του ενδέκατου μήνα το 1918. Αυτή η καθυστέρηση, μάλλον αντιποιητικά, κόστισε ζωές και οι δύο πλευρές στο τέλος ενός πολέμου που είχε ήδη αφήσει 17 εκατομμύρια νεκρούς.
«Το βαγόνι του τρένου αντιπροσωπεύει το τέλος της μάχης. Το τέλος, όταν οι άνθρωποι βρήκαν ειρήνη», είπε ο Λέτεμπς.
Πρόσθεσε, χαμογελώντας: «Εκπλήρωσε τον ρόλο του ως τραπεζαρία πριν γίνει διάσημος».
Το Μουσείο Ανακωχής βρίσκεται στις γραμμές του τρένου στον τόπο της υπογραφής στη μέση του δάσους.
Ο Foch απαθανατίστηκε σε αγάλματα πανταχού παρόντα σε όλη τη Γαλλία και έδωσε το όνομά του σε μια από τις πλατιές, καταπράσινες λεωφόρους που ακτινοβολούν από την Αψίδα του Θριάμβου.
Η ίδια υποδοχή δεν επιφυλάχθηκε για την ηττημένη πλευρά: Ένας από τους Γερμανούς που υπέγραψε το έγγραφο, ο Matthias Erzberger, υβρίστηκε για τον ρόλο του στην παράδοση. Δολοφονήθηκε το 1921.
Η ιστορία της τραπεζαρίας 2419D και του Compiegne δεν τελείωσε με τον πόλεμο.
Για πλήθη Γάλλων θρηνητών στα μεταπολεμικά χρόνια, η τραπεζαρία έγινε ιερός της ειρήνης και της κάθαρσης.
Το βαγόνι μεταφέρθηκε στο Παρίσι για να εκτεθεί στην αυλή των Invalides, τον τελευταίο τόπο ανάπαυσης του Ναπολέοντα, πριν επιστρέψει στην Compiegne το 1927 για να καθίσει σε ένα ειδικά κατασκευασμένο μνημείο που κατασκευάστηκε στη θέση του σημερινού μουσείου.
Ο Λέτεμπς είπε ότι το βαγόνι δέχτηκε πάνω από 190.000 επισκέπτες μόνο σε ένα χρόνο τη δεκαετία του 1930 καθώς έγινε το επίκεντρο του πένθους για τους 1,4 εκατομμύρια πεσόντες στρατιώτες της Γαλλίας.
Για τον Χίτλερ τα ίδια χρόνια, έγινε μια κραυγή συγκέντρωσης κατά την άνοδό του στην εξουσία, καθώς εκμεταλλευόταν την περιφρόνηση του γερμανικού κοινού για τους τιμωρητικούς όρους της παράδοσης.
Ο ηγέτης των Ναζί επισκέφτηκε την τοποθεσία το 1940 όταν οι στρατοί του κατέκτησαν τη Γαλλία.
Ο Φύρερ παρήγγειλε το βαγόνι για φαγητό έξω από το μνημείο και επέστρεψε στις γραμμές στο σημείο στο δάσος που κατείχε το 1918.
Αυτό που ακολούθησε ήταν η σουρεαλιστική θεατρική ανανέωση της ανακωχής του 1918 από τον Χίτλερ, ένα από τα πιο διάσημα γεγονότα της ιστορίας, με κυριολεκτικά να γυρίζουν τα τραπέζια.
Η ανακωχή του 1940 υπαγορεύτηκε σε αυτό το τρένο - με τη Γερμανία να είναι νικητής και η Γαλλία η ηττημένη.
«Ο στρατηγός (Wilhelm) Keitel διάβασε τις συνθήκες για την ανακωχή στο αυτοκίνητο, με τον καγκελάριο Χίτλερ να κάθεται στη θέση του στρατάρχη Foch», είπε ο Letemps.
Στη συνέχεια ο Χίτλερ διέταξε να μεταφερθεί το αυτοκίνητο στη Γερμανία και να εκτεθεί, σαν διαβόητος αιχμάλωτος πολέμου, στον Καθεδρικό Ναό του Βερολίνου.
Η τραπεζαρία καταστράφηκε στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αν και το πώς συνέβη αυτό έχει χαθεί στον χρόνο. Ορισμένοι λογαριασμοί κατηγορούν μέλη των ναζιστικών SS, άλλοι για τυχαία αεροπορική επιδρομή.
Το 1950, ο Γάλλος κατασκευαστής Wagons-Lits, η εταιρεία που διαχειριζόταν το Orient Express, δώρισε ένα αυτοκίνητο από την ίδια σειρά στο μουσείο — το 2439D είναι πανομοιότυπο με το κατεστραμμένο δίδυμό του, από τα γυαλισμένα ξύλινα φινιρίσματα μέχρι τις καρφίτσες, δερματόδετες καρέκλες του. Είναι σταθμευμένο δίπλα στην οθόνη του αρχικού υπολείμματος του αυτοκινήτου: μερικά θραύσματα μπρούτζινης διακόσμησης και δύο ράμπες πρόσβασης.
sidirodromikanea.blogspot.com
.
