Λιγότερο απ 'όλα, ο Ιταλός συνηθισμένος να σκέφτεται τον εαυτό του σε μια δυσλειτουργική και καθυστερημένη χώρα μπορεί να φανταστεί ότι μηχανικοί και εμπειρογνώμονες από όλο τον κόσμο έρχονται να δουν τη γραμμή υψηλής ταχύτητας που διασχίζει το Τορίνο, το Μιλάνο, τη Μπολόνια, τη Φλωρεντία, τη Ρώμη και τη Νάπολη, μεταξύ άλλων: για να μάθουν και να θαυμάσουν.
Οι αριθμοί του ομίλου FS με επικεφαλής τον διευθύνοντα σύμβουλο Luigi Ferraris μιλούν από μόνοι τους: κάθε μέρα, στα σχεδόν 17 χιλιάδες χιλιόμετρα που διασχίζουν το απρόσιτο ιταλικό έδαφος, περισσότεροι από πέντε εκατομμύρια Ιταλοί ταξιδεύουν με περίπου δέκα χιλιάδες τρένα.
Οι σιδηρόδρομοι διασχίζονται από τρένα που φτάνουν ταχύτητες έως και 300 χιλιόμετρα την ώρα και στους σταθμούς αιχμής υπάρχουν ώρες της ημέρας όταν τρία, τέσσερα, πέντε τρένα φτάνουν ή αναχωρούν κάθε λεπτό.
Ένας μηχανισμός που, προκειμένου να διασφαλίσει την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια, χρησιμοποιεί το έργο χιλιάδων σταθμαρχών, συντονιστών, αγωγών τρένων, μηχανοδηγών, τεχνικών συντήρησης, εργαζομένων, μηχανικών.
Είναι η καθημερινή τους εργασία που αξίζει να ειπωθεί. Και για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να πάτε στα μέρη που αντιπροσωπεύουν τα νευρικά κέντρα αυτού του δικτύου: τις αίθουσες ελέγχου.
Υπάρχουν 15 από αυτούς σε όλη την Ιταλία, συν μια Εθνική Αίθουσα Επιχειρήσεων. Και εξίσου πολλές αίθουσες ανήκουν στην Trenitalia. Όλοι τους εργάζονται 24 ώρες την ημέρα, 365 ημέρες το χρόνο. Μπαίνοντας σε ένα από αυτά, η ατμόσφαιρα είναι αυτή που οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας μας έχουν συνηθίσει να βρίσκουμε στη γέφυρα ενός διαστημόπλοιου.
Μια απαλή σκιά κυριαρχεί, διανθισμένη με το τεχνητό φως δεκάδων οθονών και πινάκων αποτελεσμάτων. Αυτό που κάποτε γινόταν με μοχλούς και ηλεκτρομηχανικά χειριστήρια, τώρα γίνεται με πληκτρολόγια υπολογιστών.
Μπροστά από τους πίνακες ελέγχου, τα πρόσωπα των τροχονόμων είναι μάλλον ετερογενή: εκείνα των ηλικιωμένων, που χαρακτηρίζονται από εμπειρία και δεκαετίες αλλαγών, εναλλάσσονται με τα πολυπληθέστερα των κοριτσιών και των αγοριών στα τριάντα τους. Η συγκεντρωμένη σιωπή που βασιλεύει στο δωμάτιο διακόπτεται μόνο από τον ήχο των τηλεφώνων που χτυπούν αδιάκοπα τακτικά.
Το συντακτικό προσωπικό της Quotidiano Nazionale μπήκε σε αυτά τα μέρη με κάμερες και προσπάθησε να πει το έργο των γυναικών και των ανδρών που εργάζονται εκεί σε μια σειρά πέντε βίντεο που γυρίστηκαν στη Ρώμη, το Μιλάνο και τη Μπολόνια.
Αίθουσα Εθνικών Επιχειρήσεων RFI
Όταν κάτι πάει στραβά στο εθνικό σιδηροδρομικό δίκτυο, όπως στην περίπτωση των πλημμυρών, των σεισμών και των χιονοθύελλας, όλες οι δυσκολίες αντιμετωπίζονται από ένα υπόγειο δωμάτιο στη Ρώμη, όχι μακριά από την Porta Pia, η οποία ονομάζεται Εθνική Αίθουσα Επιχειρήσεων: κυκλικό σχήμα, κόκκινοι τοίχοι, οθόνες παντού και, ψηλότερα από οτιδήποτε άλλο, ένα ρολόι.
Περίπου 35 άτομα εργάζονται εδώ, καθήκον των οποίων είναι να παρακολουθούν τα δέκα χιλιάδες τρένα την ημέρα που διασχίζουν το δίκτυο και να διαχειρίζονται, σε ορισμένες περιπτώσεις, τις άλλες 15 αίθουσες ελέγχου που βρίσκονται σε όλη τη χώρα.
Όταν υπάρχει μια ανωμαλία στη γραμμή, όσοι εργάζονται σε αυτό το δωμάτιο πρέπει να κατανοήσουν τι συμβαίνει, να αξιολογήσουν τις μεταβλητές στο παιχνίδι και στη συνέχεια να επαναπρογραμματίσουν όλη την κίνηση ενημερώνοντας τους ταξιδιώτες και άλλους παίκτες στο πεδίο. Μετά από αυτό, αναδιατυπώστε τα πάντα μόλις αλλάξει μια μεταβλητή.
Όλα βιαστικά, φυσικά. «Η δυσκολία είναι να κάνουμε προβλέψεις για το μέλλον, αν δουλεύαμε μόνο στο παρόν θα ήταν εύκολο», εξηγεί ο Daniele Moretti, Διευθυντής Κυκλοφορίας της Rete Ferroviaria Italiana. «Δεν υπάρχει ποτέ μια βαρετή στιγμή στη δουλειά μας».
Αίθουσα Εθνικών Επιχειρήσεων Trenitalia
Η συντριπτική πλειοψηφία των τρένων που διασχίζουν καθημερινά το σιδηροδρομικό δίκτυο ανήκουν στην Trenitalia. Όλοι οι Ιταλοί, μια φορά στη ζωή τους, έχουν επιβιβαστεί σε ένα Frecciarossa, ένα Intercity ή ένα περιφερειακό τρένο.
Κάθε όχημα, προκειμένου να λειτουργήσει, χρειάζεται υλικά, καθαρισμό, συντήρηση και τουλάχιστον έναν οδηγό και έναν αγωγό αμαξοστοιχίας: ο σχεδιασμός όλων αυτών, σε εθνικό επίπεδο, γίνεται στη Ρώμη στην αίθουσα επιχειρήσεων της Trenitalia.
Εδώ ενεργοποιείται, όταν υπάρχουν ανωμαλίες ή επείγοντα περιστατικά, η Μονάδα Κρίσης. Με τρεις κύριους στόχους: «Πώς να προστατεύσουμε τους ανθρώπους, πώς να τους απομακρύνουμε από τα τρένα, πώς να τους πάμε στον προορισμό τους», εξηγεί η Marilisa Grilletta, Διευθύντρια του Τμήματος Βιομηχανικού Σχεδιασμού της Trenitalia.
Αυτό γίνεται μέσω μιας αλυσίδας διοίκησης που εγγυάται τη συνεργασία δεκάδων ανθρώπων, με μια κοινωνική αποστολή στον πυρήνα της: τη φροντίδα των ταξιδιωτών.
RFI Ρώμη Δωμάτιο
Ένας αριθμός είναι αρκετός για να περιγράψει την κίνηση στο Roma Termini: 1.000 τρένα την ημέρα, συμπεριλαμβανομένων των αφίξεων και των αναχωρήσεων. «Σε ώρες αιχμής, έως και τέσσερα τρένα ανά λεπτό αναχωρούν από εδώ», εξηγεί ο Stefano Sberna, επικεφαλής κυκλοφορίας στην περιοχή της Ρώμης.
Η περιοχή που διαχειρίζεται περιλαμβάνει το Λάτσιο, την Ούμπρια και μέρος της Τοσκάνης, της Καμπανίας και της Μάρκε. Εδώ εγκαινιάστηκε, το 2005, η γραμμή υψηλής ταχύτητας Ρώμη-Νάπολη, η πρώτη στην Ιταλία που χρησιμοποίησε το υπερσύγχρονο σύστημα ERTMS που επιτρέπει σε κάθε αμαξοστοιχία να γνωρίζει τη θέση όλων των άλλων και, ως εκ τούτου, να καθορίζει την ταχύτητα που πρέπει να ακολουθείται για τη διασφάλιση της σωστής απόστασης μεταξύ των αμαξοστοιχιών.
Εάν η ταχύτητα είναι υψηλότερη από τη μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα, το ίδιο το σύστημα ενεργοποιεί την πέδηση έκτακτης ανάγκης. «Ήταν μια επανάσταση που θα καταστήσει δυνατή, στο μέλλον, την ένωση ολόκληρης της Ευρώπης στο ίδιο σύστημα», λέει ο Sberna.
RFI Bologna Δωμάτιο
Όλοι οι κύριοι δρόμοι περνούν από τη Μπολόνια και οι σιδηρόδρομοι δεν αποτελούν εξαίρεση. Για το λόγο αυτό, όταν σύννεφα και πλημμύρες έπληξαν την Εμίλια-Ρομάνια μεταξύ Μαΐου και Ιουνίου, η Ιταλία σχεδόν χωρίστηκε στα δύο.
Υπήρχαν σημεία, σε ορισμένα τμήματα, το έδαφος κάτω είχε παρασυρθεί από το νερό και οι διαδρομές είχαν παραμείνει αιωρούμενες στο κενό. Και σε αυτές τις δυσκολίες προστέθηκε το ανθρώπινο δράμα.
«Οι κάτοικοι της Εμίλια και της Ρομάνια που εργάζονταν για την αποκατάσταση των σιδηροδρόμων εκείνες τις ώρες είχαν οικογένειες σε κίνδυνο και πλημμύρισαν σπίτια», λέει ο Nicola Ruggieri, επικεφαλής της περιοχής κυκλοφορίας της Μπολόνια. Κανείς δεν πήγε σπίτι νωρίς, εκείνες τις μέρες, στην αίθουσα κυκλοφορίας της Μπολόνια: μόνος, διαχειρίζεται όλη την κυκλοφορία των περισσότερων από 1.200 χιλιομέτρων σιδηροδρόμων στην περιοχή Emilia-Romagna και περισσότερο από το 50% του συνόλου του ιταλικού δικτύου υψηλής ταχύτητας: μια γραμμή που εκτείνεται πάνω από πεντακόσια χιλιόμετρα από το Μιλάνο στη Ρώμη.
RFI Milan Δωμάτιο
Η Λομβαρδία διαθέτει το πιο αρθρωτό και πολύπλοκο σιδηροδρομικό δίκτυο στην Ιταλία: 1.740 χιλιόμετρα γραμμών στις οποίες, σε ορισμένες περιόδους του έτους, περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι ταξιδεύουν την ημέρα.
Είναι το μόνο δίκτυο που ταξιδεύει καθημερινά με περισσότερα από 2.700 τρένα και πολλά από αυτά, με κάποιο τρόπο, περνούν από το Μιλάνο. «Μόνο στον κεντρικό σταθμό, περνούν 700 άτομα την ημέρα, ενώ ένα τρένο εκτελεί τακτικά δρομολόγια κάθε τρία λεπτά από το Passante», εξηγεί η Antonella Parodi, επικεφαλής της περιοχής κυκλοφορίας στο Μιλάνο.
Στα βόρεια, προς την Ελβετία, υπάρχουν επίσης τρεις θεμελιώδεις διαβάσεις για τη μεταφορά εμπορευμάτων και επιβατών: Chiasso, Domodossola και Luino. Αυτό το τεράστιο μηχάνημα διευθύνεται από εκατοντάδες σταθμάρχες στην περιοχή και, πάνω απ 'όλα, από την αίθουσα ελέγχου στο Μιλάνο.
sidirodromikanea.blogspot.com
