Στις λίγες χώρες της Ευρώπης που έχουν μόνο ένα σύστημα Τραμ συγκαταλέγεται η Αθήνα. Κατά καιρούς (ειδικά προεκλογικές περιόδους) έχουν βγει στην επιφάνεια σχέδια και μελέτες για την ανάπτυξης συστημάτων Τραμ σε αρκετές πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη, τα Ιωάννινα, ο Βόλος, το Ηράκλειο, η Πάτρα, η Λάρισα και η Καλαμάτα, ωστόσο ποτέ δεν προχώρησε κάτι παραπάνω από αυτό.
Στον Ευρωπαϊκό χάρτη του Τραμ στην ίδια κατηγορία με την Αθήνα (ένα μόλις σύστημα Τραμ) είναι και: η Βουλγαρία, η Πορτογαλία, η Βοσνία, η Σερβία, η Δανία, η Εσθονία, η Ιρλανδία και η Φινλανδία. Αν κάνουμε και μία πληθυσμιακή σύγκριση με αυτές τις χώρες θα διαπιστώσουμε ότι μόνο η Πορτογαλία έχει παρόμοιο πληθυσμό και οι υπόλοιπες πολύ λιγότερο.
Καθόλου σύστημα Τραμ έχουν κάποιες Βαλκανικές χώρες: Αλβανία, Σκόπια, Μαυροβούνιο, Κόσοβο και Σλοβενία και οι ανατολικές Λιθουανία και Μολδαβία.
Τα συστήματα Τραμ όπως αποδεικνύει η παρουσία τους σε περισσότερες από 200 πόλεις της Ευρώπης δεν είναι ιδανικά μόνο για μεγάλες πόλεις όπως η Αθήνα, η Βουδαπέστη, το Βερολίνο, το Μιλάνο κ.α. αλλά και σε πόλεις με πληθυσμό που μπορεί να είναι από 500.000 αλλά και λιγότερο μέχρι και 100.000. Στη Ρουμανία για παράδειγμα έχει Τραμ 38χλμ με 10 γραμμές η Τιμισοάρα με πληθυσμό 310.000. Στη Γερμανία στην πόλη Darmstadt με πληθυσμό περίπου 140.000 κατοίκους υπάρχει σύστημα Τραμ 40χλμ με 9 γραμμές. Στο Innsbruck της Αυστρίας με 120.000 κατοίκους υπάρχει σύστημα Τραμ 26χλμ με 5 γραμμές. Τέλος ένα άλλο παράδειγμα στο Μπλάκπουλ της Αγγλίας, όπου με πληθυσμό 140.000 κατοίκων λειτουργεί σύστημα Τραμ 18,4χλμ με 1 γραμμή.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, αποδεικνύεται πως κριτήρια για την ανάπτυξη Τραμ με παράδειγμα τις παραπάνω πόλεις αλλά και δεκάδες άλλες στην Ευρωπαϊκή επικράτεια, πληρούν πέρα από τη Θεσσαλονίκη που έχει πληθυσμό άνω του 1 εκατομμυρίου και μπορεί να το προσθέσει ως συμπληρωματικό του Μετρό, τουλάχιστον επτά: η τριάδα Ηράκλειο, Λάρισα και Πάτρα που έχουν περίπου 300.000 κατοίκους μητροπολιτικά, και Ιωάννινα, Βόλος, Καβάλα και Καλαμάτα. Τα Τραμ μπορούν να ενταχθούν στις πόλεις σε πεζοδρομημένους άξονες, να τις ενώσουν με σημαντικά σημεία όπως Σιδηροδρομικούς Σταθμούς, ΚΤΕΛ, Νοσοκομεία, Πανεπιστήμια και να λειτουργήσουν καταλυτικά στην περιβαλλοντική, αισθητική και ουσιαστική αναδιαμόρφωση της λειτουργίας των αστικών μεταφορών στις πόλεις που θα μπορούσε να εγκατασταθεί.
To "μυστικό" της λειτουργίας σε πόλεις με στενούς δρόμους όπως αυτούς που έχει η Ελλάδα έχει να κάνει με την τοποθέτηση στενότερων τροχιόδρομων και συρμών Τραμ που δίνει λύση και σε αυτό το πρόβλημα. Αυτό έχουν επιλέξει πόλεις όπως το Όσιγιεκ στην Κροατία, η Τεργέστη στην Ιταλία, το Λβιβ στην Ουκρανία, η Βέρνη στην Ελβετία κ.α.
Μέχρι σήμερα σε καμιά από τις παραπάνω πόλεις δεν τόλμησε ούτε Δήμος, ούτε Περιφέρεια αλλά ούτε το Υπουργείο προχώρησε ποτέ. Μάλιστα στη σημερινή εποχή που η λύση των ΣΔΙΤ είναι παρούσα και με τη συμμετοχή των φορέων των υφιστάμεων αστικών μεταφορών αυτή η μεταμόρφωση των συγκοινωνιών μπορεί να γίνει πραγματικότητα και οι ελληνικές περιφερειακές πόλεις να πάνε πολλά βήματα μπρος στην καθημερινότητα των αστικών μετακινήσεων.
Νίκος Καραγιάννης
ypodomes.com
