Σε όχι μεγάλη απόσταση από τα πολυτελή εμπορικά κέντρα και τα πεντάστερα ξενοδοχεία της Μπανγκόγκ, βρίσκεται «κρυμμένη» η μεγαλύτερη παραγκούπολη της πόλης: ο καταυλισμός του λιμανιού Κλονγκ Τοέι. Σε ένα κομμάτι γης, ζουν 80.000 άνθρωποι. Και ανάμεσά τους, δίπλα στις ράγες του σιδηρόδρομου που διατρέχει την πόλη, δουλεύουν -και ζουν- οι «ξυλουργοί του σιδηρόδρομου». Φτιάχνοντας μικρούς θησαυρούς, κυριολεκτικά από το τίποτα. Αλλά η λιμενική αρχή στην οποία ανήκει η έκταση, θέλει να κάνει ένα οδικό έργο. Και οι ξυλουργοί, είναι «εμπόδιο».
Το 20% των κατοίκων της πρωτεύουσας ζουν μια «παράλληλη» ζωή σε παραπήγματα σε ολόκληρη την πόλη. Η παραγκούπολη του Κλονγκ Τοέιυπάρχει από τη δεκαετία του ’50. Είναι από τις πιο παλιές της χώρας. Φτώχια, ανεργία, ναρκωτικά -έγραφε το 2014 το Borgen Magazine- έλλειψη νερού και ηλεκτρικού, υγρασία σε «κοκτέιλ» με τις οσμές του αποχετευτικού δικτύου της Μπανγκόγκ, είναι η καθημερινότητα για τους ανθρώπους που ζουν εκεί.
Οι ξυλουργοί βγάζουν τα καρφιά από τα κιβώτια και μετατρέπουν τα ξύλο σε κάτι νέο
Η δουλειά γίνεται δίπλα στις ράγες του σιδηρόδρομου της Μπανγκόγκ
Εκεί, δίπλα ακριβώς στη γραμμή του τρένου, ζουν οι «ξυλουργοί του σιδηρόδρομου». Διακόσιοι άνθρωποι έστησαν μια δουλειά, από αυτό που κανείς δε χρειαζόταν. Μάζεψαν τα ξύλινα κιβώτια μέσα στα οποία μεταφέρονταν με το τρένο τα εμπορικά προϊόντα. Ανακυκλώνοντας το ξύλο, άρχισαν να φτιάχνουν έπιπλα. Σύντομα, το σημείο έγινε «το πιο καλά κρυμμένο μυστικό της Ταϊλάνδης», γράφει η ιστοσελίδα Vida Latina. Και άρχισε να συγκεντρώνει πελάτες που ζητούν χειροποίητα έπιπλα. Ανθρώπους με περιορισμένο προϋπολογισμό που χρειάζονται καλές κατασκευές, αλλά και εκείνους που θέλουν κάτι σχεδιασμένο όπως το έχουν σκεφτεί οι ίδιοι.
Η κατασκευή, δεν είναι χωρίς κόστος. Η σκόνη από την επεξεργασία του ξύλου καλύπτει την περιοχή, φράζει στόματα και μύτες. Όλη μέρα, οι ξυλουργοί δουλεύουν κάτω από κρεμαστές τέντες κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής. Κάτω από τον ζεστό ήλιο της Ταϊλάνδης. Με μικρά διαλείμματα επί τόπου. Αφού εκεί όπου βρίσκεται η δουλειά τους, είναι και το «σπίτι» τους.
Καλυμμένος από σκόνη, ένας εργάτης ξεκουράζεται για λίγο, πάνω στα ξύλα που δουλεύει
Καλυμμένος από σκόνη, ένας εργάτης ξεκουράζεται για λίγο, πάνω στα ξύλα που δουλεύει
Η δικαστική εντολή έξωσης, καρφωμένη πάνω στις αυτοσχέδιες τέντες των ξυλουργών
Στις αυτοσχέδιες τέντες κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής, βλέπει κανείς αυτές τις μέρες κολλημένα χαρτιά, κουρελιασμένα από τον αέρα. Είναι εντολές εξώσεων. Η λιμενική αρχή της Μπανγκόγκ λέει ότι οι άνθρωποι που ζουν εκεί, είναι καταπατητές. Και τους ζητά να εγκαταλείψουν την περιοχή, για να κάνει διαπλάτυνση του δρόμου που οδηγεί στο λιμάνι.
Για τους εργάτες, το να φύγουν σημαίνει ότι χάνουν όχι μόνο αυτό που έκαναν σπίτι τους, αλλά και αυτό που μετέτρεψαν σε δουλειά τους.
Στην παραγκούπολή τους, σε άθλιες συνθήκες, ζουν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι. Σε αυτές τις συνθήκες, διακόσιοι άνθρωποι, έφτιαξαν έναν μικρόκοσμο ζωής και δουλειάς. Αλλά φαίνεται ότι ούτε αυτό επιτρέπεται να έχουν.
πηγές: European Pressphoto Agency, Vida Latina, Borgen Magazine,ert.gr
Φωτογραφίες: ΑΠΕ-ΜΠΕ/Barbara Walton
