O πόλεμος για τον έλεγχο των δημόσιων αγαθών συνεχίζεται…
Υπάρχουν κάποια επιχειρήματα για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, που τα «παπαγαλίζουν» όσοι θαυμάζουν τον σύστημα όπου το κεφάλαιο κυριαρχεί και γίνεται ασύδοτο.
Έτσι λοιπόν ακούμε συχνά από κυβερνητικά χείλη, πως με την ιδιωτικοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων, διασφαλίζεται ο εκσυγχρονισμός της επιχείρησης και η ανάπτυξη της για το δημόσιο συμφέρον.
Με βάση και αυτό το επιχείρημα, η χώρα μας βρίσκεται υπό καθεστώς ξεπουλήματος, καθώς ΤΑΙΠΕΔ, κυβέρνηση βγάζουν στο σφυρί, λιμάνια, αεροδρόμια, θάλασσες και ακτές, σιδηροδρόμους, το νερό και τη γη μας.
Βέβαια οι θιασώτες του καθεστώτος αυτού, αποκρύπτουν πως πίσω από αυτό το επιχείρημα κρύβεται μια σκληρή πραγματικότητα που λέει πως η «ανάπτυξη» υπάρχει μόνο για τους λίγους, δηλαδή γι αυτούς που αρπάζουν φθηνά τον δημόσιο πλούτο και φουσκώνουν τις τσέπες τους από τα κέρδη.
Ο λεγόμενος «εκσυγχρονισμός» βέβαια για τον οποίον αναφέρονται δεν είναι άλλος από την βιτρίνα, καθώς, οι ιδιώτες «επενδυτές» ξοδεύουν ελάχιστα για την ουσία της συντήρησης των υποδομών, αφού πρόκειται για έναν τομέα όπου το κόστος είναι μεγάλο και προφανώς ασύμφορο για τις τσέπες τους.
Έτσι γινόμαστε μάρτυρες γεγονότων που αποδεικνύουν πως στην κούρσα του ανταγωνισμού η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία απόλυτος αξία.
Τραίνα, ιδιώτες και θύματα
Προχθές, Πέμπτη 14/07, για παράδειγμα, το ΤΑΙΠΕΔ και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσαν την πώληση του ΤΡΑΙΝΟΣΕ στους Ιταλούς έναντι των 45 εκατ. Ευρώ.
Μεταξύ των πολλών επιχειρημάτων για την υποτιθέμενη θετική εξέλιξη της πώλησης, η κυβέρνηση μέσω των εκπροσώπων της, διατυμπανίζει πως ο ΤΡΑΙΝΟΣΕ πουλήθηκε σε κρατική επιχείρηση και όχι σε ιδιώτες.
Επίσης ο Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Ιταλικής εταιρείας σιδηροδρόμων, προσπάθησε να καθησυχάσει τους εργαζόμενους πως η εταιρεία Ferrovie Dello Stato Italiane έχει επιλεγεί ως «ο καλύτερος εργοδότης» στην Ιταλία.
Όμως πέρα από όλα αυτά, κουβέντα δεν γίνεται πως βασικοί τομείς της διαχείρισης και ανάπτυξης της συγκεκριμένης εταιρείας είναι ιδιωτικοποιημένοι.
Επίσης δεν γίνεται καμία κουβέντα πως η εταιρεία στα πλαίσια των λεγόμενων αναδιαρθρώσεων, προχώρησε σε μαζικές απολύσεις εργαζομένων μειώνοντας το προσωπικό στο μισό: από 216.310 εργαζομένους το 1988 σε 112.018 το 1999.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως από το 1998 μέχρι σήμερα,τους 14 μεγάλους σταθμούς της Ιταλίας, τους διαχειρίζεται μια εταιρεία που ίδρυσε ο όμιλος της κρατικής Ferrovie Dello StatoItaliane.
Η συγκεκριμένη εταιρεία με την ονομασία Grandi Stazioni S.p.A. είναι ιδιωτικοποιημένη, καθώς βασικοί μέτοχοι της,όπως φαίνεται και στην επίσημη ιστοσελίδα, είναι η εταιρεία ελαστικώνPirelli, οι Γαλλικοί σιδηρόδρομοι, αλλά και ο όμιλος Benetton.
Η συνεδρίαση πάντως για το ξεπούλημα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, συνέπεσε με ένα τραγικό γεγονός που συνέβη στη γειτονική χώρα.
Η σύγκρουση των δύο τραίνων και ο θάνατος25 ανθρώπων στη Νότια Ιταλία πριν λίγες μέρες φουντώνει την συζήτηση για τον ρόλο των ιδιωτών σε καίριους τομείς της οικονομίας.
Στη Ιταλία, ένα μέρος των σιδηροδρόμων το διαχειρίζονται ιδιώτες αποκομίζοντας κέρδη, ενώ την ίδια ώρα φαίνεται πως δεν αναλαμβάνουν μέτρα για την ασφάλεια των πολιτών.
Από την είδηση, πέρα του ατυχήματος και τον θάνατο 25 ανθρώπων στην Ιταλία, αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι να παρακολουθήσεις κανείς τι συνέβη, αλλά και να δούμε ποιος είναι υπεύθυνος για το συμβάν.
Έτσι βλέπουμε πως με βάση τα πρώτα στοιχεία το ατύχημα πραγματοποιήθηκε στο κομμάτι εκείνο του σιδηροδρόμου όπου το διαχειρίζεται μια άλλη ιδιωτική περιφερειακή σιδηροδρομική εταιρεία, η Ferrotramviaria.
Η εταιρεία έχει έδρα το Μπάρι και διαχειρίζεται τις σιδηροτροχιές που συνδέουν την πρωτεύουσα της Πούλια με περιφερειακές πόλεις τόσο στον βορρά όσο και στο αεροδρόμιο της περιοχής και λειτουργεί περίπου 20 ηλεκτροκίνητους σιδηροδρομικούς συρμούς.
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: ΗΛΙΑΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ
Πηγή: imerodromos.gr
