Εάν ζητήσετε από κάποιον να κλείσει τα μάτια του και να φανταστεί ένα τρένο, συνήθως θα φανταστεί ένα από τα δύο πράγματα:
1 Τα κομψά, γρήγορα ευρωπαϊκά επιβατικά τρένα που μπορούν να διασχίσουν την ύπαιθρο ή
2 Τα βιομηχανικά εμπορευματικά τρένα με καύση άνθρακα που τροφοδότησαν την αμερικανική επέκταση προς τα δυτικά.
.floridarail.com
Λοιπόν, πώς προέκυψαν αυτές οι δύο πολύ ανόμοιες εικόνες; Σε αυτό το άρθρο, θα ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στις βασικές διαφορές μεταξύ αμερικανικών και ευρωπαϊκών σιδηροδρομικών συστημάτων.
ΠΩΣ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΤΑ ΤΡΕΝΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΜΕΡΙΚΗΣ;
Όσον αφορά τα αμερικανικά τρένα έναντι των ευρωπαϊκών τρένων, υπάρχουν έξι κύριοι παράγοντες που βοηθούν το καθένα να ξεχωρίζει: η αναλογία φορτίου προς επιβάτες, η χρηματοδότηση, η σιδηροδρομική υποδομή, ο σχεδιασμός τρένων, οι διαδικασίες λειτουργίας και οι κυβερνητικοί κανονισμοί. Ας εξερευνήσουμε καθένα από αυτά σε βάθος.
1. Αναλογία φορτίου προς επιβάτες
Αυτό που πραγματικά ξεχωρίζει αυτά τα δύο σιδηροδρομικά δίκτυα είναι τα μερίδια των αντίστοιχων αγορών μεταφοράς εμπορευμάτων και επιβατών. Οι σιδηρόδρομοι της Βόρειας Αμερικής διακινούν περίπου το 84% εμπορευματικών φορτίων και μόνο το 16% επιβατών, ενώ οι σιδηρόδρομοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι σχεδόν ακριβώς το αντίστροφο με 80% επιβάτες και 20% φορτία. Αυτή η διαφορά στην εστίαση οφείλεται κυρίως στις αντίθετες ιστορικές προτεραιότητές τους: οι αμερικανικοί σιδηρόδρομοι κατασκευάστηκαν για να μεταφέρουν εμπορεύματα σε μια τεράστια χώρα με αραιό πληθυσμό, ενώ οι ευρωπαϊκοί σιδηρόδρομοι δημιουργήθηκαν ως επί το πλείστον για να μετακινούν μεγάλες ποσότητες ανθρώπων μεταξύ πυκνοκατοικημένων πόλεων. Για να μάθετε περισσότερα, ανατρέξτε στο πρόσφατο άρθρο μας σχετικά με την ιστορία των σιδηροδρόμων μικρής γραμμής στην Αμερική .
2. Σχεδιασμός αμαξοστοιχίας
Λόγω των αντίθετων προτεραιοτήτων τους, τα αμερικανικά και τα ευρωπαϊκά τρένα σχεδιάζονται αρκετά διαφορετικά. Τα αμερικανικά τρένα είναι συνήθως μακρύτερα και φαρδύτερα για να φιλοξενήσουν περισσότερο φορτίο, ενώ τα ευρωπαϊκά τρένα είναι μικρότερα και στενότερα για να επιτρέπουν πιο ευκίνητες κινήσεις και ταχύτερη επιτάχυνση. Τα αμερικανικά φορτηγά βαγόνια τείνουν επίσης να είναι χαμηλότερα στο έδαφος για να διευκολύνουν τη φόρτωση και εκφόρτωση βαρέων φορτίων, ενώ τα ευρωπαϊκά επιβατικά αυτοκίνητα είναι συνήθως ψηλότερα από το έδαφος για να προσφέρουν καλύτερη θέα στο διερχόμενο τοπίο.
Ιταλική περιφερειακή επιβατική αμαξοστοιχία σε ελβετικό συνοριακό σταθμό στο Chiasso, Ελβετία.
3. Λειτουργικές Διαδικασίες
Ως αποτέλεσμα των διαφορετικών σχεδίων αμαξοστοιχιών, οι αμερικανικές και ευρωπαϊκές διαδικασίες λειτουργίας είναι επίσης αρκετά διαφορετικές. Τα αμερικανικά τρένα έχουν συνήθως μια ισχυρή ατμομηχανή στο μπροστινό μέρος που τραβάει ολόκληρο το τρένο (αν και αυτό αλλάζει χάρη στα κατανεμημένα συστήματα ισχύος ), ενώ τα ευρωπαϊκά τρένα έχουν συχνά πολλές ατμομηχανές που τραβούν το τρένο από μπροστά και το σπρώχνουν από πίσω (ή ένα μείγμα και των δύο). Οι αμερικανικές ατμομηχανές λειτουργούν επίσης συνήθως με καύσιμο ντίζελ, ενώ οι ευρωπαϊκές ατμομηχανές μπορούν να λειτουργούν είτε με ντίζελ είτε με ηλεκτρική ενέργεια.
4. Σιδηροδρομική Υποδομή
Το Αμερικανικό Εθνικό Σιδηροδρομικό Δίκτυο είναι περισσότερο από το διπλάσιο του ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού συστήματος, με πάνω από 224.000 μίλια (360.000 χιλιόμετρα) τροχιάς σε σύγκριση με τα μόλις 94.000 μίλια (151.000 χιλιόμετρα) της Ευρώπης. Οι αμερικανικοί σιδηρόδρομοι κατασκευάστηκαν επίσης σε ένα ευρύτερο περιτύπωμα (η απόσταση μεταξύ των σιδηροτροχιών), το οποίο επιτρέπει μεγαλύτερα και βαρύτερα τρένα. Ως αποτέλεσμα, οι αμερικανικοί εμπορευματικοί σιδηρόδρομοι είναι πολύ πιο αποδοτικοί από τους ευρωπαϊκούς ομολόγους τους, μεταφέροντας σχεδόν τρεις φορές περισσότερο φορτίο ανά μίλι γραμμής. Το μόνο μειονέκτημα αυτού του ευρύτερου εύρους είναι ότι δεν είναι συμβατό με το μικρότερο τυπικό περιτύπωμα της Ευρώπης, επομένως τα αμερικανικά τρένα δεν μπορούν να κινούνται σε ευρωπαϊκές γραμμές και αντίστροφα.
5. Χρηματοδότηση
Οι αμερικανικοί σιδηρόδρομοι είναι κατά κύριο λόγο ιδιώτες, με εταιρείες εμπορευματικών μεταφορών να επενδύουν τα δικά τους χρήματα στο σύστημα. Αντίθετα, οι περισσότεροι ευρωπαϊκοί σιδηρόδρομοι ανήκουν στο δημόσιο και χρηματοδοτούνται από τους φορολογούμενους. Αυτό οδήγησε σε πολύ διαφορετικές στάσεις απέναντι στις επενδύσεις: οι αμερικανικές εταιρείες είναι πιο πιθανό να επανεπενδύσουν τα κέρδη τους στο σιδηροδρομικό σύστημα, ενώ οι ευρωπαϊκές σιδηροδρομικές εταιρείες είναι γνωστό ότι είναι πιο ανθεκτικές στις ιδιωτικές επενδύσεις και τις αλλαγές.
6. Κυβερνητικός Κανονισμός
Οι αμερικανικοί σιδηρόδρομοι υπόκεινται σε λιγότερους κυβερνητικούς κανονισμούς από τους ευρωπαϊκούς σιδηροδρόμους, γεγονός που δίνει στις εταιρείες εμπορευματικών μεταφορών μεγαλύτερη ελευθερία να λειτουργούν όπως τους βολεύει. Για παράδειγμα, οι αμερικανικές εταιρείες εμπορευματικών μεταφορών δεν υποχρεούνται να χρησιμοποιούν τις γραμμές τους για εξυπηρέτηση επιβατών ( αν και πολλές εξακολουθούν να το κάνουν ), ενώ οι ευρωπαϊκές εταιρείες εμπορευματικών μεταφορών πρέπει να μοιράζονται τις γραμμές τους με επιβατικά τρένα. Οι αμερικανικές εταιρείες εμπορευματικών μεταφορών επιτρέπεται επίσης να αποστέλλουν φορτία που τυπικά θα απαγορευόταν στην Ευρώπη, όπως αργό πετρέλαιο, τοξικά χημικά και άλλα επικίνδυνα υλικά .
ΛΟΙΠΟΝ, ΠΟΙΑ ΧΩΡΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ;
Δεδομένων όλων αυτών των διαφορών, είναι δύσκολο να πούμε οριστικά ποια χώρα έχει το καλύτερο σιδηροδρομικό σύστημα. Τελικά, εξαρτάται από αυτό που αναζητάτε σε ένα σιδηροδρομικό σύστημα. Οι αμερικανικοί σιδηρόδρομοι είναι σημαντικά πιο αποδοτικοί και οικονομικά αποδοτικοί στη μεταφορά εμπορευματικών φορτίων για τις επιχειρήσεις, ενώ οι ευρωπαϊκοί σιδηρόδρομοι προσφέρουν μια πολύ πιο ομαλή και πιο γραφική εμπειρία για τους επιβάτες τους.
sidirodromikanea.blogspot.com