Μόλις γύρισα από Θεσσαλονίκη και το festival φαντασίας Fantasmagoria -μεταξύ άλλων- και ξεκινάω να γράφω τις εντυπώσεις μου αλλά και χρήσιμες οδηγίες προς ναυτιλλομένους. Πρώτο κείμενο: το τέρας που λέγεται ΟΣΕ.
Οικονομικοί λόγοι αλλά και όρεξη για περιπέτεια με οδήγησαν να επιλέξω (ηλεκτρονικά) θέσεις στο νυχτερινό δρομολόγιο του ΟΣΕ για Θεσσαλονίκη από τον Σταθμό Λαρίσης στην Αθήνα. Φυσικά, επειδή είχα και την γυναίκα μαζί μου σκέφτηκα: οικονομία μεν, λόγω νυχτερινού δρομολογίου, περισσότερη οικονομία λόγω διπλού εισιτηρίου αλλά και χρόνου που τα κλείσαμε (περίπου 25 μέρες advance), ας τα σκάσω λίγο βρε παιδί μου για Α’ Θεση.
Δεν είχα ταξιδέψει ξανά, δεν ξέρω τι περίμενα να συναντήσω. Ίσως ένα βαγόνι, με αραιωμένες διπλές θέσεις. Δεν θα ήταν γαμάτο; Αντί γι’ αυτό όμως, ο ΟΣΕ σου προσφέρει ένα άβολο, βρωμικό και στενό κουπέ έξι ατόμων επειδή επέλεξες νυχτερινό δρομολόγιο κρετίνε. Αυτό είναι Α’ Θέση (γελάει ο κόσμος) αν είσαι με παρέα ή οικογένεια και μόνο. ή σκοπεύεις να να πεις… μι σκούζι!
Τι; Επειδή μπορείς και κλείνεις την πόρτα, ενώ είσαι με ακόμα 4 αγνώστους τη νύχτα και όλοι κοιτούν ο ένας τον άλλο με μισό μάτι, κρατώντας αγκαλιά τις τσάντες τους;
Κατά τη διάρκεια της διαδρομής δεν μπορείς να κάνεις και πολλά, αν μιλάμε πάντα για το νυχτερινό δρομολόγιο. Οι περισσότεροι θέλουν να κοιμηθούν, οπότε τα φώτα κλείνουν. Οι επιλογές που έχεις αν δεν είσαι και πολύ του ύπνου σε καρέκλα (που έχει μοχλουδάκι για να πέφτει λιγάκι και να καταφέρνει να γίνει περισσότερο άβολη), είναι:
Να κοιτάς έξω από το τζάμι, αν έχεις προνοήσει να έχεις θέση στο παράθυρο. Που αν είναι νύχτα, το πρόβλημα δεν είναι το σκοτάδι και ότι δεν βλέπεις τίποτα, αλλά μάλλον βλέπεις την αντανάκλαση του κουπέ
Να λιώσεις με το κινητό/τάμπλετ σου μέχρι να πάθεις επιληψία, που αυτό έχει το μειονέκτημα της μπαταρίας, καθώς ολόκληρη Α΄θέση έχει μόνο μία, πίσω από την τέρμα δεξιά (όπως μπαίνεις) θέση παραθύρου. Ο διπλανός μου στο ταξίδι προς Θεσσαλονίκη, είδε τη μισή σεζόν Mindhunter που την ΕΙΧΑ ΔΕΙ ρε γαμώτο πριν καιρό.
Να πάρεις των ομματίων σου και να πας προς το κυλικείο. Εκεί θα βρεις -στο νυχτερινό δρομολόγιο- λίγο ζωή, σε ήπιους ρυθμούς. Ένα μικρό τραπέζι και μια καρέκλα για να κάτσεις και να διαβάσεις, τσιμπώντας κάτι (που να το έχεις φέρει μαζί σου).
Ο ΟΣΕ υπόσχεται περαιτέρω 5% έκπτωση στην τελική τιμή, αν κλείσεις εισιτήριο από την mobile εφαρμογή· μια εφαρμογή που δεν κατάφερα να την κάνω να λειτουργήσει ποτέ. Οπότε επέλεξα την πιο ασφαλή οδό του site.
Επίσης… Τι φάση με τον έλεγχο των εισιτηρίων; Μπαίνεις σαν κύριος, στρογγυλοκάθεσαι και μετά από μια ώρα σε ρωτάνε αν έχεις εισιτήριο. Και αν δεν έχεις και δεν θέλεις να πληρώσεις πρόστιμο, πρέπει να σε πετάξουν έξω. Πετάξουν = Περιμένει όλο το τραίνο την αστυνομία για να έρθει να μαζέψει τον λαθρεπιβάτη. Κάτι που θα μπορούσε να αποφευχθεί αν υπήρχε έλεγχος με την είσοδο, όπως στα καράβια.
Τώρα, συγκρίνοντας τους σταθμούς και την άνεση (ή όχι) για να περιμένεις να φτάσει η ώρα του δρομολογίου σου, αυτός της Θεσσαλονίκης είναι χρόνια μπροστά από αυτόν της Αθήνας. Μπορεί όταν κατεβαίνεις από το τραίνο, οι αποβάθρες να μοιάζουν λες και βγήκαν από το 1940 και την Λίστα του Σίντλερ (σε αντίθεση με τις σύγχρονες της Αθήνας), αλλά ο σταθμός έχει όλες τις ανέσεις που χρειάζεσαι.
Ο μύθος λέει, ότι η Α’ Θέση την ημέρα, προσφέρει και κουπέ 2 Χ 2 (με τραπεζάκι αντί για ενδιάμεση θέση). Μακάρι να αληθεύει, ψάξτε το. Όπως και ψάξτε τους πολλούς τρόπους ακόμα που υπάρχουν να γλιτώσετε λίγα ευρώ από το εισιτήριο.
Και καλό σας ταξίδι.
Γιώργος Μεσολογγίτης
Πηγή: schoolofrock.gr
