Σάββατο 23 Ιουλίου 2016

Ιστορικές αναφορές. ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ, 1965-2015.

Έχουν περάσει 50 ολόκληρα χρόνια από τότε και αντί να εκσυγχρονισθεί παρακολουθώντας τα άλλα δίκτυα Ευρω­παϊκά και μη, πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Θυμόμαστε οι παλιοί πως με αυτά τα λίγα μέσα που διέ­θετε έσφυζε από κίνηση τόσο από επιβατική, αλλά όσο και από εμπορική.

ΦΛΩΡΙΝΑ- ΚΟΖΑΝΗ - ΕΔΕΣΣΑ - ΕΙΔΟΜΕΝΗ - ΣΕΡΡΕΣ - ΔΡΑΜΑ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ από δύο τουλάχιστον τραί­να την ημέρα, ενώ εμπορικές προγραμματισμένες αμαξοστοιχίες για ΚΟΜΑΝΟ - ΦΛΩΡΙΝΑ - ΠΡΟΜΑΧΩΝΑ - ΔΡΑ­ΜΑ - ΔΙΚΑΙΑ και ΕΙΔΟΜΕΝΗ προς Ευρώπη. 
Πολλές φορές, ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες, προς την Ευρώπη, οι α­μαξοστοιχίες αυξάνονταν κατά γεωμετρική πρόοδο έως και 20 αμαξοστοιχίες το 24ωρο, αφού όλα τα εξαγώγιμα φρούτα από ΝΑΟΥΣΑ - ΒΕΡΟΙΑ - ΣΚΥΔΡΑ κ.λπ. εξάγονταν μέσω ΕΙΔ0ΜΕΝΗΣ - ΓΕΥΓΕΛΗΣ με αμαξοστοιχία TEEM Κατευθείαν για ΜΟΝΑΧΟ και όλα αυτά με ατμομηχανές και τροχαίο υλικό απομεινάρια της κατοχής.

Σιγά - δειλά, άρχισε να εκσυγχρονίζεται. Ήρθαν οι πρώ­τες Δηζελάμαξες, επιβατικά οχήματα, σύγχρονο τροχαίο υλικό, μέχρι που φτάσαμε μετά το ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ EXPRESS στο θαυμάσιο INTERSITY, το καμάρι του Σιδηροδρόμου. Ταυτόχρονα βελτιώθηκε και το δίκτυο και η διαδρομή Α­ΘΗΝΑ - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ και αντίστροφα διαρκούσε 4 ώρες και 50’.
Όλοι είπαμε τότε δόξα τω Θεώ, φύγαμε από την μιζέρια που τόσα χρόνια μάς βασάνιζε.
Δεν θα παραλείψω να αναφερθώ - και θα ήταν μεγάλη παράλειψη - στην χρηστή Διοίκηση από τους τότε Διοικούντες τον Σιδηρόδρομο.
Κατ’ αρχήν υπήρχε ένας Γενικός Διευθυντής με τρεις Διευθυντάς Περιφερειών: Μαλασπίνας - Καζαντζόγλρυ - Τσάμουρτζής.
Κατά γενικήν ομολογίαν και οι τρεις ήσαν εγνωσμένου κύρους, αλλά γνώστες του αντικειμένου και κυρίως Άριστοι στην Διοίκηση του Οργανισμού. Αυστηροί μεν, αλλά δίκαιοι, ετύγχαναν του σεβασμού όλων μας.
Όλες οι υπηρεσίες ήσαν στελεχωμένες επαρκώς, όπως ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΕΛΞΗ - ΓΡΑΜΜΗ- ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ - ΜΗ­ΧΑΝΟΣΤΑΣΙΟ - Τ.Μ.Κ., αλλά και το Πολυιατρείο μας. Στελεχωμένο επαρκώς με εξαίρετους ιατρούς και με οργανω­μένα ιατρεία - Παθολογικό - Καρδιολογικό - Ακτινολογικό - Οδοντιατρικό - Μικροβιολογικό, τέτοιο που θα το ζήλευαν και σήμερα πολλά από τα ιδιωτικά θεραπευτήρια, αφού δεν υπήρχε ανάγκη οι συνάδελφοι να τρέχουν από δω και από κει να εξυπηρετηθούν. Η λύση ήταν ΦΡΑΓΚΩΝ 3. Το απά­νεμο λιμάνι όλων μας.
Και εδώ θέλω να εξάρω τις προσπάθειες του Γενικού Αρ­χίατρου τον Σάββα Παπαδόπουλο για τις άοκνες προσπά­θειες που κατέβαλε για την εύρυθμη λειτουργία των τμη­μάτων του.
Έτσι φτάσαμε στα 1981, όπου την διακυβέρνηση της χώ­ρας ανέλαβε το Π ΑΣΟΚ. Τότε κατά την γνώμη μου έγινε και ο τάφος του Σιδηροδρόμου.
Κατηργήθησαν οι Διευθυντές, ήρθαν άσχετοι από άλλες υπηρεσίες ως Διευθύνοντες σύμβουλοι με αστρονομικές αμοιβές, αλεξιπτωτιστές, καταργήθηκε η ιεραρχία, η ε­ξουσία ήρθε επιτέλους στον λαό. Διάφοροι χαμηλόβαθμοι συνάδελφοι της κλαδικής του Π ΑΣΟΚ συμβούλευαν τους άσχετους Διευθύνοντες πως πρέπει να διοικήσουν για το καλό όμως του κόμματος και των ίδιων. Η σπατάλη δεν εί­χε όρια. Γραφεία υπουργικά ξεφύτρωναν το ένα μετά το άλλο. Δώρα στο προσωπικό τις γιορτές, ποτά, παιχνίδια, στολές για να εντυπωσιάσουν, φύλακες, πασαζοφύλακες αγράμματοι απέκτησαν γνώσεις ηλεκτρονικών υπολογι­στών, όπου παίρνουν επίδομα και ως συνταξιούχοι και πολλά ευτράπελα τέτοια.
Για τον Σιδηρόδρομο όμως καμιά πρόνοια. Τα Intercity εξαφανίστηκαν, το περισσότερο τροχαίο υλικό ευρίσκεται σε .αχρηστία, τα περισσότερα τραίνα καταργήθηκαν και τα λιγοστά που κυκλοφορούν, ο Θεός να τα κάνει τραίνα. Καρότσες σε άθλια κατάσταση, αγνώριστες από την σύγχρο­νη μόδα των γκράφιτι μαύρες.
Ευτυχώς αφού διαμοίρασαν τα ιμάτιά του διαλύοντάς τον σε ΤΡΑΙΝΟΣΕ - ΓΑΙΑΟΣΕ και άλλες μπούρδες, κράτη­σαν για την τιμή των όπλων το τραινάκι του Πηλίου και αυ­τό των Καλαβρύτων.
Θα κλείσω με πίκρα μεγάλη γι’ αυτό το κατάντημα του Σιδηροδρόμου, επικαλούμενος την ρήση της Παναγιάς: «Πού έδυ σου το κάλλος;» Αφού πλησιάζει και το Άγιο Πά­σχα.

Απρίλης 2016

Συντάκτης: Κ. Σταμ.
Πηγή: Εφημερίδα «Συνταξιούχος Σιδηροδρομικός»