Το πιο διάσημο αξιοθέατο της Βαρκελώνης είναι η παράδοξη, ημιτελής εκκλησία της Σαγράδα Φαμίλια (Ναός της Ιεράς Οικογενείας), του εμβληματικού αρχιτέκτονα Αντόνιο Γκαουντί. Μάλιστα, ο ίδιος ζούσε σε κρύπτη κάτω από το αριστούργημά του επί 43 χρόνια, ως τον θάνατό του από τροχαίο το 1926.
Η φήμη και η δόξα τόσο του Ναού όσο και του μυστηρίου που περιβάλλει τον αρχιτέκτονα, έχουν κάνει τους Καταλανούς εθνικιστές να ζητούν την αγιοποίηση του Γκαουντί. Σύμφωνα με το Βήμα, για τους οπαδούς της αγιοποίησης πρόκειται μια ευκαιρία για διεθνή δημοσιότητα (πόση παραπάνω δηλαδή!) και μεγάλα κέρδη από τον θρησκευτικό τουρισμό στην πόλη.
Καθώς κάποιοι λένε ότι όποιος προσκυνήσει στη Σαγράδα Φαμίλια πιστεύοντας πραγματικά και βαθιά στον Θεό ίσως να γιατρευτεί, η Ένωση για την Αγιοποίηση του Αντόνι Γκαουντί – η οποία ιδρύθηκε πριν από 25 χρόνια συλλέγοντας έγγραφα για να εξετάσει την αίτηση το Βατικανό- έχει επαναφέρει το θέμα στο προσκήνιο.
Βέβαια, κορυφαίοι καλλιτέχνες έχουν εργαστεί για την Καθολική Εκκλησία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο Μιχαήλ Αγγελος ή ο Μότσαρτ πρέπει να γίνουν άγιοι. Το επίμαχο είναι αν η ζωή του Γκαουντί ήταν ο βίος ενός αγίου.
Ο Γκαουντί γεννήθηκε το 1852 σε μια πλούσια οικογένεια με «άλογα, όπερα και τα καλύτερα εστιατόρια». Γεγονός είναι ότι βοηθούσε συνεχώς φτωχούς, ασθενείς, εργάτες και ενορίτες αλλά στην αρχή δεν ήταν πιστός καθολικός.
Άλλαξε συμπεριφορά καθώς δούλευε στην πρόσοψη της Γεννήσεως στην εκκλησία της Σαγράδα Φαμίλια. Τότε λέγεται ότι «είδε το πρόσωπο του Χριστού». Σιγά-σιγά ο βίος του έγινε λιτός, ανιδιοτελής, τρομερά ασκητικός. Ζούσε σε κρύπτη κάτω από τον ναό, ντυνόταν σαν φραγκισκανός μοναχός και τρεφόταν με μαρουλόφυλλα βουτηγμένα στο γάλα.
Στα 40 του παραλίγο να πεθάνει από ασιτία λόγω νηστείας. Άρχισε να ξανατρώει όταν ένας παπάς τού θύμισε την αποστολή του να χτίσει τη Σαγράδα Φαμίλια. Δεν παντρεύτηκε ποτέ, κάτι που μάλλον δεν είχε σχέση με τη θρησκεία - όσοι τον γνώριζαν στα νιάτα του, έλεγαν ότι απλά ήταν άτυχος στον έρωτα.
Οταν τον χτύπησε το τραμ, στον δρόμο για την Εξομολόγηση, ήταν τόσο ισχνός και ντυμένος με κουρέλια που πίστεψαν ότι ο αφηρημένος γεράκος με τη μακριά λευκή γενειάδα ήταν ζητιάνος. Πέθανε τρεις ημέρες αργότερα αφήνοντας τα λίγα χρήματα που είχε σε φιλανθρωπίες.
Πηγή: koolnews.gr
