Η Ισλανδία, η οποία προ ημερών έστρεψε την πλάτη στην Ε.Ε., αποσύροντας οριστικά το αίτημα ένταξης, μετά από δύο χρόνια αναστολής των ευρω-ισλανδικών ενταξιακών διαπραγματεύσεων, είναι η μία όψη. Η άλλη όψη είναι ότι για κάποιες χώρες στα ανατολικά της Γηραιάς Ηπείρου η “θελκτική ικανότητα” της Ε.Ε. παραμένει ισχυρή. Και μάλιστα η Ελλάδα της παρούσης, προβάλλει ως ένας πιθανός συνήγορος για... την τήρηση των συμπεφωνημένων. Τέτοια είναι η περίπτωση της Δημοκρατίας της Γεωργίας, της οποίας η ευρωπαϊκή προοπτική διαπλέκεται άμεσα και με το μέγα ερώτημα ασφαλείας των ημερών, καθώς, μετά την πολεμική περιπέτεια του 2008 με τη Ρωσία, οι αποσχισθείσες επαρχίες της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας αναγορεύθηκαν, με τη εγγύηση των ρωσικών όπλων, σε (μη αναγνωρισμένες διεθνώς) ανεξάρτητες δημοκρατίες.
Η διπλή προσπάθεια της Γεωργίας να συσφίξει τις σχέσεις της με τους “28”. και να αποκαταστήσει την εδαφική της ακεραιότητα αποκτά ιδιαίτερη επικαιρότητα στο φόντο αφενός των συμφωνιών “συμμαχίας και ενσωμάτωσης”¨που υπέγραψε η Ρωσία πέρσι με την Αμπχαζία και στις 18 Μαρτίου με την Νότια Οσετία και στην δρομολόγηση αφετέρου της Συνόδου της Ρίγας, που θα πραγματοποιηθεί τον Μάιο στην πρωτεύουσα της προεδρεύουσας το τρέχον εξάμηνο Λετονίας για την διάσωση της “Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης” της Ε.Ε. με τα κράτη του μετασοβιετικού χώρου.
Με δεδομένο ότι η Λευκορωσία αποτελεί ήδη ιδρυτικό μέλος της (ρωσικής εμπνεύσεως) Ευρασιατικής Ένωσης, στην οποία και η Αρμενία έχει επίσης εκδηλώσει ενδιαφέρον να προσχωρήσει, η Γεωργία αποτελεί, μαζί με την Μολδαβία και την δοκιμαζόμενη Ουκρανία, το μόνο πραγματικό αντικείμενο της προς ανατολάς διείσδυσης της Ε.Ε.
Είναι η προετοιμασία της Συνόδου της Ρίγας, που έφερε στην Αθήνα την προηγούμενη εβδομάδα, στο πλαίσιο ενός εντατικού “γύρου πρωτευουσών” τον αρμόδιο για την Ευρωπαϊκή και Ευρωατλαντική Ενσωμάτωση υπουργό της Γεωργίας, David Bakradze, ο οποίος συναντήθηκε με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Νίκο Χουντή και μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου.
Ο χώρος γνώριμος, καθώς πριν αναλάβει τη τωρινά του καθήκοντα ο David Bakradze θήτευσε επί διετία ως πρεσβευτής της χώρας του στην Αθήνα. Ο νέος στην ηλικία διπλωμάτης, με προϋπηρεσία στη Γενεύη και το Ελσίνκι, αποδίδει ταιριαστά το προφίλ μιας κυβέρνησης με πρωθυπουργό μόλις 33 ετών και έντονη συμμετοχή τεχνοκρατών. Το κυβερνητικό σχήμα του Irakli Garibashvili διαθέτει άνετη πεντακομματική στήριξη και παρέλαβε το “δαχτυλίδι” το 2013 από τον εκατομμυριούχο (153ο στη λίστα Forbes) και ιδρυτή του μετώπου του “Γεωργιανού Ονείρου”, Bidzina Ivanishvili, ο οποίος την προηγούμενη χρονιά είχε νικήσει στις βουλευτικές εκλογές την παράταξη του έως τότε ηγέτη της χώρας (από την Επανάσταση των Ρόδων το 2004) Mikheil Saakasvili.
Σε συνομιλία του με το Capital.gr, o David Bakradze εμφανίσθηκε υπερήφανος για τις μεταρρυθμιστικές επιδόσεις της χώρας του και για τα επιτεύγματά της στην καταπολέμηση της διαφθοράς. Η Γεωργία κατατάσσεται 4η μεταξύ των χωρών με τη μικρότερη επιβάρυνση από τον φορολογικό κώδικα, ο οποίος στην περίπτωσή της περιλαμβάνει μόνο 6 φόρους. Το τραπεζικό σύστημα είναι σταθερό, ενώ προωθούνται νέοι κανονισμοί εξωδικαστικής διαιτησίας. Η χώρα κατέγραψε ανάπτυξη της τάξης του 4,8% πέρσι και διηύρυνε το μερίδιο των εξαγωγών της στην ευρωπαϊκή αγορά. Μάλιστα, διαφοροποιώντας επιτυχώς τους προορισμούς των εξαγωγών της η Γεωργία μπόρεσε να τις οδηγήσει από το 2011 στο ίδιο επίπεδο που είχαν προτού η Ρωσία κλείσει την αγορά της, με υγειονομικά προσχήματα, στο περιζήτητο γεωργιανό κρασί και το μεταλλικό νερό μέχρι το 2013. Οι κινήσεις φιλελευθεροποίησης εξισορροπούνται από τη νέα κυβέρνηση με πρωτοβουλίες όπως η καθιέρωση καθολικής περίθαλψης και η ίδρυση αγροτικού ταμείου.
Από την άλλη πλευρά, οι αναταράξεις από την κρίση του ρουβλίου και τον πόλεμο κυρώσεων Ε.Ε.-Ρωσίας είχαν τον αντίκτυπό του και νοτίως του Καυκάσου: η Γεωργία είδε την εισροή εμβασμάτων μεταναστών να μειώνεται κατά 30% πέρσι, τις εξαγωγές προς λοιπές πρώην σοβιετικές χώρες να μειώνονται επίσης κατά 30% (και κατά 50% τον φετινό Ιανουάριο), καθώς και τον πληθωρισμό να διαμορφώνεται στο 24%.
Όμως, η μικρή Γεωργία των 4 εκατ. κατοίκων επιδιώκει να αντιμετωπίζεται ως κάτι περισσότερο από “άλλη μία μετασοβιετική δημοκρατία”, εξ ού και απλώνει τις φιλοδοξίες της τόσο προς τη Δύση όσο και προς την Ανατολή. Στο πλαίσιο του “Νέου Δρόμου του Μεταξιού” η Γεωργία μόλις πραγματοποίησε το πρώτο δρομολόγιο σιδηροδρομικής σύνδεσής της με την Κίνα, ενώ ταυτόχρονα στηρίζει το σχέδιο του “Νοτίου Διαδρόμου” για την ενεργειακή απεξάρτηση της Ε.Ε. και συμμετέχει στον αγωγό ΤΑΝΑΡ, διατηρώντας μόνιμο σχήμα τριμερούς συνεργασίας με την Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν.
Μολονότι οι διπλωματικές σχέσεις με τη Ρωσία έχουν διακοπεί από το 2008, η γεωργιανή κυβέρνηση έχει ως σύνθημά της τον “πραγματισμό” και δηλώνει ότι επιθυμεί διπλωματική λύση. Για τον λόγο αυτόν προσβλέπει ιδιαίτερα στο δέλεαρ που θα αποτελεί για τις αποσχισθείσες επαρχίες μία Γεωργία συνδεδεμένη με την Ε.Ε. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Νότιος Οσετία των μόλις 40.000 κατοίκων φιλοξενεί δύο ρωσικές στρατιωτικές βάσεις, διαθέτει μια οικονομία διαρκώς επιδοτούμενη από τη Ρωσία, ενώ το 90% των κατοίκων κινείται με διαβατήρια της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Αντίθετα, στην επίσης αποσχισθείσα (με ενθάρρυνση της Μόσχας) περιοχή της Υπερδενιστερίας, 80.000 κάτοικοι προμηθεύτηκαν διαβατήρια της Μολδαβίας, μόλις αυτή υπέγραψε την άρση των περιορισμών βίζας με την Ε.Ε.
Είναι χαρακτηριστικό ότι παρά την απουσία ρωσο-γεωργιανών διπλωματικών σχέσεων μετά το 2008, το Τμπίλισι δεν εγκαταλείπει τον πολιτικό διάλογο με τη Μόσχα – ούτε μετά την υπογραφή της συμφωνίας Αμπαζίας-Ρωσίας την οποία ο David Bakradze χαρακτήρισε “απαρχή προσάρτησης”. Μάλιστα ακόμη και όταν έκλεισαν τα σύνορα λειτούργησε ως “εγγυητής” της σύνδεσης του Ερεβάν με την Ευρασιατική Ένωση (καθώς η μοναδική διαθέσιμη χερσαία πρόσβαση της Αρμενίας με τις λοιπές χώρες του νέου σχήματος είναι μέσω Αρμενίας).
Ταυτόχρονα, η γεωργιανή κυβέρνηση δηλώνει σε σχέση με την ουκρανική κρίση ότι Τμπίλισι και Κίεβο “έχουν τις ίδιες προσδοκίες” και ότι το κρισιμότερο στοιχείο είναι η ενότητα στην αντίδραση των ευρω-ατλαντικών χωρών. Η στάση αυτή δεν δείχνει να σκιάζεται από την απόφαση του Petro Poroshenko να διορίσει ως προεδρικό σύμβουλο τον καταζητούμενο στη χώρα του Saakashvili. “Είναι κυριαρχική τους απόφαση. Ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο μεταρρυθμιστικό έργο της Ουκρανίας” ήταν το λιτό σχόλιο του συνομιλητή μας.
Ο πληθυσμός της Γεωργίας εγκρίνει τον προσανατολισμό προς την Ε.Ε. κατά 85% - και ελπίζει σε απτά αποτελέσματα στη Σύνοδο της Ρίγας, με τη μορφή της κατάργησης της βίζας που θα ενθαρρύνει τον τουρισμό, το εμπόριο και τις ανταλλαγές σε επίπεδο κοινωνίας των πολιτών. Εάν σε μια περίοδο επαπειλούμενου νέου Ψυχρού Πολέμου η απάντηση της Ε.Ε. είναι η απουσία οράματος και η προβολή απλώς μόνο “προαπαιτουμένων”, τονίζει ο Γεωργιανός υπουργός, η απογοήτευση θα είναι καταλυτική.
Συντάκτης: Κώστας Ράπτης
Πηγή: capital.gr
