Η υπόθεση της κατασκευής του μετρό της Θεσσαλονίκης είναι πληγή, γάγγραινα και ιλαροτραγωδία μαζί. Το έργο που θα άλλαζε τη φυσιογνωμία και την εικόνα της πόλης, καθιστώντας την απείρως πιο λειτουργική απ’ ότι σήμερα δεν βρίσκεται απλώς στον αέρα.Εξακολουθεί από το 2006 – 2007 να επηρεάζει αρνητικά την αγορά, έχοντας με τα εργοτάξια και τις λαμαρίνες του ακυρώσει μεγάλο κομμάτι τα Μοναστηρίου, της Εγνατίας, της Δελφών και της Μακεδονίας, ενώ προβλέπεται να δημιουργήσει προβλήματα και στην Καλαμαριά. Οι πρόδρομες εργασίες για την επέκταση του μετρό ξεκίνησαν, χωρίς να είναι γνωστό πότε θα ολοκληρωθεί η κύρια γραμμή! Ελληνική πρωτοτυπία, αναμφίβολα…
Χθες ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης τα έβαλε με την Αττικό Μετρό, η οποία σε απάντηση που κατέθεσε στη Βουλή υποστηρίζει ότι μέρος της ευθύνης των καθυστερήσεων έχει ο δήμος, όχι τόσο για την υπόθεση των αρχαιολογικών ευρημάτων, όσο για τον αρχικό σχεδιασμό. Οι άνθρωποι, δηλαδή, επιστρέφουν στην εποχή του Σωτήρη Κούβελα για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
Εξάλλου, η διοίκηση της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ απαντώντας σε επιστολή αγωνίας, που της απέστειλε πριν από λίγες ημέρες η διοίκησης του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης επισημαίνοντας για μία ακόμη φορά την καταστροφή που έχουν υποστεί δεκάδες μικρές επιχειρήσεις, αρχικά επισημαίνει ότι κατανοεί το πρόβλημα και στη συνέχεια εμφανίζει μια σειρά από λόγους για την καθυστέρηση. Τις αρχαιολογικές ανασκαφές, τις απαλλοτριώσεις, την έλλειψη ρευστότητας του αναδόχου, την οικονομική κρίση και –όπως αφήνει να εννοηθεί- το έλλειμμα συνεργασίας από την πλευρά φορέων της πόλης –προφανώς εννοεί το δήμο. Ταυτόχρονα διαβεβαιώνει ότι όλα θα στρώσουν μόλις αναλάβει καθήκοντα ο αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης, ο οποίος ορκίζεται –επιτέλους!- στις 20 Μαρτίου.
Φυσικά όλα αυτά είναι φτηνές δικαιολογίες, αφού απουσιάζει ακόμη και το παραμικρό ίχνος αυτοκριτικής για πλημμελή προετοιμασία, άστοχους υπολογισμούς, προβληματική οργάνωση και λειτουργία και ως εκ τούτων μέτρια αποτελεσματικότητα. Η σκληρή αλήθεια είναι –για να μιλήσουμε για την «ψυχή» της Θεσσαλονίκης, την αγορά- ότι το κτύπημα είναι σε ορισμένες περιπτώσεις συντριπτικό. Υπάρχουν άνθρωποι που ολοκλήρωσαν άδοξα και βουτηγμένοι στα χρέη την επαγγελματική και επιχειρηματική του πορεία εξαιτίας των καθυστερήσεων.
Και το χειρότερο: φως δεν υπάρχει, αφού η κάθε λύση από αυτές που προτείνονται –συμβιβασμός με τον ανάδοχο ή νέες εργολαβίες- χρειάζεται λεφτά που δεν υπάρχουν. Το ακόμη χειρότερο: κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη να πει τα πράγματα με τα’ όνομά τους, ίσως γιατί –όπως λέει το τραγούδι- θα γέμιζε φαντάσματα το νόημά τους. Τις τελευταίες εβδομάδες στη χώρα διαμορφώνεται μέρα παρά μέρα κλίμα μιας κάποιας αισιοδοξίας, που κόβεται, όμως, απότομα μόλις η συζήτηση πηγαίνει στο λογαριασμό.
Πηγή: voria.gr
