Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΜΕ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ :ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ Π.Ο.Σ.

Ο Προγραμματισμός Δράσης γίνεται σε μια περίοδο αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος που παγιώνει και ταυτόχρονα συνεχίζει τις αντιλαϊκές πολιτικές σε όποιο εργατικό δικαίωμα και κατάκτηση έχει απομείνει. Η στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου και της Ε.Ε., που υπηρετούν με συνέπεια όλες οι κυβερνήσεις, παρά τις επιμέρους διαφορές, με τα αντιλαϊκά, αντεργατικά μέτρα που παίρνονται σε όλες της χώρες της Ε.Ε., στοχεύ- ουν στη στήριξη της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας και της ανταγωνιστικότητας του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτό δεν έφυγε και δεν θα αλλάξει με την αλλαγή της κυβέρνησης, γιατί συμφωνούν με τη στρατηγική της Ε.Ε. και των άλλων Οργανισμών ΔΝΤ – ΕΚΤ – ΝΑΤΟ. Η διαπραγμάτευση που κάνει τώρα η κυβέρνηση είναι ενταγμένη στο πλαίσιο της Ε.Ε., μέσα σε ένα γενι- κότερο πόλεμο ανταγωνιστικών συμφερόντων που υπάρχει και στην ευρωζώνη, και στην Ε.Ε. και με την άμεση και ενεργή εμπλοκή των ΗΠΑ. Στην ουσία γίνεται ένας πόλεμος συμφερόντων κρατών, επιχειρηματι- κών ομίλων, ποιος θα βγει πιο κερδισμένος ή λιγότερο χαμένος από την κρίση και από την όποια ανάκαμψη υπάρξει. Η κυβέρνηση πατώντας πάνω σε ελπίδες και προσδοκίες εργαζομένων προσπαθεί να περάσει ευκολότερα τα σχέδιά της, προωθώντας νέα συμφωνία με τους «εταίρους» βαφτίζοντας το νέο μνημόνιο ως συμφωνία και την τρόικα ως θεσμικό μηχανισμό επιτήρησης και εποπτείας. Η αλλαγή της κυβέρνησης θα αξιοποιηθεί για να παγιώσουν όλο και πιο πολύ αυτό το αντεργατικό οπλο- στάσιο που έχουν δημιουργήσει ώστε και σε συνθήκες όποιας ανάκαμψης, να έχουν εξουδετερώσει την αγωνιστική διάθεση των εργαζομένων. Συνολικά η κυβέρνηση δεν έχει κατεύθυνση κάλυψης απωλειών. Πιστεύει ότι: περασμένα – ξεχασμένα, χάρισμα στο μεγάλο κεφάλαιο. Οι δηλώσεις του Κατρούγκαλου για το μισθολογικό στο Δημόσιο είναι ενδεικτικές, καθώς παγώνουν οι μισθοί για το επόμενο χρονικό διάστημα. Δεν είναι τυχαία η δήλωση του νέου Υπουργού Οικονομίας – που τόνισε περί (λιτού βίου) δηλαδή να μά- θουμε να ζούμε με λίγα και να ικανοποιούμαστε με ψίχουλα, αλλά και η δήλωση του Σκουρλέτη για συνεχή χρονική μετάθεση της επαναφοράς του κατώτερου μισθού. Η εργατική τάξη και το ταξικό κίνημά της μέσα από μαζικούς αγώνες στους κλάδους, όλα τα προηγούμενα χρόνια με δυναμισμό, πάλεψε διεκδικήσεις που συμπυκνώνονται στο αίτημα: Κάλυψη όλων των απωλειών – δεν θα ζήσουμε με ψίχουλα. Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες, Σήμερα δεν έχουμε ανάγκη από ένα κίνημα που θα φέρνει στις γραμμές των εργατών τη θεωρία της ταξικής συνεργασίας – κοινωνικού εταιρισμού – διαλόγου, που έκαναν μέχρι σήμερα η πλειοψηφία του κινήματος ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ και συνέβαλαν στην υλοποίηση της πολιτικής σταθερότητας για την ανάκαμψη της καπιτα- λιστικής οικονομίας μέσα από τη μείωση μισθών – κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων και διευκόλυνση ιδιωτικοποιήσεων του σιδηροδρόμου. Οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα πού οδήγησαν αυτές οι λογικές του αναγκαίου κακού και του εφικτού. Έναν αντίστοιχο δρόμο πρότειναν και προτείνουν οι δυνάμεις της νέας σοσιαλδημοκρατίας στο κίνημα, αλλά και οι όψιμοι αναμορφωτές του συνδικαλιστικού κινήματος, όπως το ΔΙΚΤΥΟ (ανεξάρτητοι ή όπως αλλιώς εμφανίζονται), που επιδιώκουν να εξελιχθούν ως ο βασικός μοχλός του νέου κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού. Δεν αποτελεί μέτωπο αντίστασης σε αυτή την πολιτική οι θέσεις και η στάση που κρατούν οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ, της ΠΟΣ και των Σωματείων γιατί συμφωνούν στην απελευθέρωση των μεταφορών – αγορών (ιδιωτι- κοποιήσεις με διάφορους τρόπους) και εγκλωβίζουν τους εργαζόμενους στην αντίληψη ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή λύση στα πλαίσια αυτής της πολιτικής. Ο λαός, το εργατικό λαϊκό κίνημα δεν πρέπει να είναι ούτε θεατής ούτε χειροκροτητής των διαπραγμα- τεύσεων που διεξάγονται μεταξύ των αφεντικών, να μην εγκλωβίζεται στα σχέδια του κεφαλαίου για νέα μνημόνια και διαπραγματεύσεις. Αντίθετα, πρέπει να είναι πρωταγωνιστής – αγωνιστής για τα δικαιώματά του, για την κάλυψη των απωλειών και των σύγχρονων διεκδικήσεων, για αλλαγές και ανατροπές, για άλλο δρόμο ανάπτυξης. Η εργατική τάξη και το κίνημά της δεν έχει κανένα συμφέρον να στηρίξει την κυβερνητική πολιτική για τα νέα «μνημόνια» που θα τους φέρει έστω κι αν τα ονομάζει περηφάνια. Χωρίς διεκδικητική πίεση, ταξική πάλη δεν υπάρχει προοπτική, δεν υπάρχει ελπίδα. Η γραμμή αντιπαράθεσης λοιπόν, εξειδικεύεται στα βασικά – γενικά αιτήματα: Κάλυψη απωλειών και δι- καιωμάτων, πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών και λαϊκών αναγκών, ανάπτυξη για το λαό. Δεν μας φτάνουν κάποια ψίχουλα ούτε η ελεημοσύνη. Απαιτούμε, διεκδικούμε όλα όσα μας έκλεψαν, όλα όσα δικαιούμαστε. Έτοιμες λύσεις και κινητοποιήσεις χωρίς θυσίες, αποτελεσματικοί αγώνες χωρίς οργάνωση και συμμετοχή των εργαζομένων σε αυτούς δεν υπάρχουν. Δεν έχουμε άλλη επιλογή από τον καθημερινό αγώνα για να οργανώσουμε την πάλη μας για: • Ακύρωση του νομοθετικού πλαισίου της απελευθέρωσης στρατηγικών τομέων της οικονομίας (μεταφο- ρές, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, ύδρευση) – αποκλειστικά κρατικοί ενιαίοι φορείς. • Ενιαίο – Δημόσιο Σιδηρόδρομο ενάντια σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης. • Κατοχύρωση του μεταφορικού έργου του σιδηροδρόμου ως κοινωνικού αγαθού, σε αντίθεση με την εμπο- ρευματοποίησή του και αγώνας για ενιαίο σιδηρόδρομο αποκλειστικά δημόσιο, ο οποίος θα αποτελεί λαϊκή περιουσία και θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες. Ένας τέτοιος Σιδηρόδρομος μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά στην ανάπτυξη υπέρ του λαού, να προσφέρει πολύτιμες και αναγκαίες υπηρεσίες στα λαϊκά στρώματα και να παίξει αποφασιστικό ρόλο στην ανάπτυξη της περιφέρειας και της κοινωνίας. • Προσλήψεις προσωπικού με σταθερή και μόνιμη δουλειά. • Άνοιγμα και λειτουργία των περιφερειακών δικτύων. • Επαναλειτουργία του τμήματος Κλιναμαξών – Κλινοθεσίων και επαναφορά όλων των απολυμένων συνα- δέλφων σε αυτό. • Ανάπτυξη και αναβάθμιση του ρόλου των Μηχανεργοστασίων που μπορούν να παίξουν τον πρώτο ρόλο στην επισκευή και συντήρηση του τροχαίου υλικού, όχι μόνο για το σιδηρόδρομο αλλά για όλα τα μέσα σταθερής τροχιάς. • Μείωση των εισιτηρίων και δωρεάν μετακίνηση σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς των ανέργων, ευπαθών ομάδων, ΑΜΕΑ, φοιτητών κ.λ.π. • Ολόπλευρη στήριξη στα προβλήματα των εκπαιδευομένων μαθητών του ΟΑΕΔ και απαίτηση να αποτελέ- σουν αυτοί την αρχή της νέας γενιάς Σιδηροδρομικών. • Επαναφορά των μετατασσομένων συναδέλφων και ιδιαίτερα σε όσους τώρα βρίσκονται σε διαθεσιμότητα. Nα βάλουμε μπρος για ουσιαστικές αυξήσεις παντού! • ΥΠΟΓΡΑΦΗ Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης με επαναφορά στα 751 ευρώ για όσους αμείβονται με το βασικό μισθό, ως ελάχιστη βάση για αυξήσεις στους κατώτατους μισθούς. • Να επανέλθουν οι κατώτεροι κλαδικοί μισθοί στα επίπεδα του 2009. • Κανένας εργαζόμενος χωρίς Συλλογική Σύμβαση. • Να καταργηθούν άμεσα όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που τσακίζουν τις Συλλογικές Συμβάσεις. Καθολική ισχύς και υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Εφαρμογή και ισχύς των Σ.Σ.Ε. μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό. • Επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού. • Να καταργηθεί τώρα το νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο (Ν. 4024). • Να αποκατασταθούν οι σταθερές εργασιακές σχέσεις. Κατάργηση των νόμων που προωθούν και ενισχύ- ουν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις. • «Όχι» στην απελευθέρωση του ωραρίου. 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο. • Να γίνουν τώρα τοποθετήσεις με ταυτόχρονη χορήγηση αντίστοιχου επιδόματος. • Χορήγηση ανθυγιεινού και επικίνδυνου επιδόματος στους εργαζόμενους που εργάζονται σε τέτοιες συν- θήκες και δεν το παίρνουν. • Πρακτική άσκηση των σπουδαστών με πλήρεις αποδοχές και εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Υπεράσπιση και διεύρυνση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων. Πλή- ρης αποκατάσταση των απωλειών σε συντάξεις και εφάπαξ. Επιστροφή όλων των χρη- μάτων που κουρεύτηκαν από τα Ταμεία. • Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και των εφαρμοστικών νόμων που κατακρεούργησαν την Κοινωνική Ασφάλιση και τις συντάξεις (κύριες-επικουρικές και εφάπαξ), να μπει τέρμα στους μηχανι- σμούς που μειώνουν τις συντάξεις από το 2015. • Άμεση κάλυψη των απωλειών, επαναφορά 13ης και 14ης σύνταξης. • Πλήρης κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών. • Να καλυφθούν άμεσα όλες οι ανάγκες των Ταμείων από το κράτος και τη μεγαλοεργοδοσία. Άμεσα και ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους. • Άμεση κάλυψη ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ για όσο διαρκεί η ανεργία. • Αύξηση του επιδόματος ανεργίας στα 600 ευρώ. • Το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος χωρίς επιβάρυνση των ανέργων. Να βαρύνονται το κράτος και οι εργοδότες. • Πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους ίδιους και την οικογένεια τους χωρίς όρους και προϋποθέσεις • Δωρεάν μετακίνηση για όλους τους ανέργους σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς • Καμία διακοπή ρεύματος, νερού, σταθερού τηλεφώνου, σε άνεργους, απλήρωτους εργαζόμενους. • Αναστολή κάθε υποχρέωσης προς τράπεζες και δημόσιο. • Διαγραφή των χρεών από τόκους. • Να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης. • Να σταματήσει το άθλιο καθεστώς των ενοικιαζόμενων εργαζομένων. Ανακούφιση της εργατικής-λαϊκής οικογένειας από τα χαράτσια και τη φοροληστεία. • Καμία ιδιωτικοποίηση, καμία εκχώρηση δημόσιων, κοινωνικών υπηρεσιών και οργανισμών στους επιχει- ρηματικούς ομίλους. • Όχι στη φοροληστεία και σε όλα τα χαράτσια. Να καταργηθούν τώρα ο ΕΝΦΙΑ και ο φόρος αλληλεγγύης. Να φορολογηθεί στο 45% το μεγάλο κεφάλαιο. • Άμεσο πάγωμα τιμών σε όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες και κατάργηση του ΦΠΑ με αντίστοιχη μεί- ωση τιμών σε όλα τα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, κατάργηση των διοδίων, μείωση κατά 50% των τιμολογίων των πρώην ΔΕΚΟ. • Να σταματήσει κάθε κατάσχεση και πλειστηριασμός στα σπίτια του εργαζόμενου λαού. Να καταργηθούν οι φόροι σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο. • Ανασύσταση των Οργανισμών Εργατικής Εστίας και Κατοικίας με το σύνολο των αρμοδιοτήτων τους. Να ξεκινήσει πάλι το κατασκευαστικό πρόγραμμα του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ Π.Ο.Σ. ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ Π.Ο.Σ. Αποκλειστικά Δημόσια - Δωρεάν Υγεία και Παιδεία. • Ενιαίο, Καθολικό, αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, Προληπτικής και Επείγουσας Ιατρικής για όλους, που θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από το κράτος. • Ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας στους τόπους εργασίας, με αντίστοιχες υπο- δομές, κρατικό σώμα Γιατρών Εργασίας, Τεχνικών Ασφάλειας, νοσηλευτών. • Αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης. • Διεύρυνση του δικτύου δημόσιων δωρεάν βρεφονηπιακών σταθμών για όλα τα παιδιά. Κατάργηση των τροφείων. • Δωρεάν σίτιση και στέγαση για όλους τους φοιτητές και σπουδαστές σε σύγχρονες ασφαλείς εστίες. Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες, Καμιά κυβέρνηση ότι πρόσημο και αν έχει δε μπορεί να ξεπεράσει σε ισχύ τη δύναμη που έχει η εργατική τάξη όταν διεκδικεί το δίκιο της. Να μην περάσουν λογικές αναμονής ή αυταπάτης πως το κεφάλαιο που σε όλες τις φάσεις είτε σε περιόδους ανάκαμψης είτε σε περιόδους κρίσης της οικονομίας, άρπαζε τον πλούτο που με ιδρώτα έβγαζαν οι εργαζόμενοι, θα σταυρώσει τα χέρια και θα παραχωρήσει δικαιώματα και κατακτήσεις. Η αδράνεια, η καθυστέρηση δημιουργούν νέες υποχωρήσεις, νέες απώλειες, παγιώνεται η φτώχεια και η εξαθλίωση. Το εκμεταλλευτικό σύστημα δεν αλλάζει, δε γίνεται πιο ανθρώπινο μέσω των εναλλαγών στις κυβερνήσεις. Από τη δική μας δράση, από τους αγώνες και τις διεκδικήσεις μας, εξαρτάται η «σωτηρία» μας, η αξιοπρεπής ζωή, η μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα. 

Το ΠΑΜΕ – ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ και η ΔΕΣΚ-Σ, καλεί τους σιδηροδρομικούς να υιοθετήσουν αυτό το δι- εκδικητικό πλαίσιο, να ενώσουν τις δυνάμεις τους και μαζί με όλους τους εργαζόμενους να χαράξουν τη δική τους γραμμή πάλης για ανάκτηση των απωλειών με βάση τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες απορρίπτοντας τον συμβιβασμό, την αποδοχή της φτώχιας και της ανεργίας ως κάτι φυσιολογικό. Να συμβάλλουν στην ανασύνταξη του εργατικού – λαϊκού κινήματος, στις ζωντανές συλλογικές διαδικασίες των σωματείων, να συμμετέχουν οι ίδιοι και όχι να αναθέτουν. Να διεκδικήσουν άλλο δρόμο ανάπτυξης για το λαό μέσα από την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Ο δρόμος του αγώνα, της οργάνωσης στα σωματεία, στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους και τις γειτονιές, είναι ζήτημα άμεσης προτεραιότητας για όλους τους εργαζόμενους. Η δύναμη των εργαζομένων βρίσκεται στην ενότητα της εργατικής τάξης, της συμμαχίας της με τους αυτοαπασχολούμενους, με τη φτωχή αγρο- τιά, τη νεολαία και τις γυναίκες.

 Φεβρουάριος 2015 
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ Π.Α.ΜΕ.-ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ