Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του ’73, ενάντια στην Αμερικανονατοϊκή φασιστική δικτατορία, οι στόχοι τα οράματα και οι προοπτικές εκείνου του αγώνα για γενικότερες ανατροπές φωτίζουν και σήμερα το δικό μας αγωνιστικό βηματισμό.
Τα συμπεράσματα που πρέπει να βγάλουμε από αυτή την ιστορική στιγμή της αντίστασης των φοιτητών και εργατών είναι ότι η εργατική τάξη μαζί με τους συμμάχους της, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, τις γυναίκες και τους νέους πρέπει να οργανωθούν, ν’ αναπτύξουν τους αναγκαίους αγώνες και να βάλουν τέρμα στην κυριαρχία των μονοπωλίων ν’ αντισταθούμε στα μέτρα και στους σχεδιασμούς της Κυβέρνησης που είναι γνήσιος εκφραστής της Ε.Ε. και του μεγάλου κεφαλαίου και να απαντήσουμε χωρίς καθυστέρηση στο νεανικό σκλαβοπάζαρο των κακοπληρωμένων προγραμμάτων απασχόλησης, στην εξάπλωση των δουλεμπορικών γραφείων της απληρωσιάς, την απελευθέρωση των απολύσεων, τη δουλειά από ήλιο σε ήλιο, την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.
Ν’ αντισταθούμε στην επίθεση στα ασφαλιστικά μας δικαιώματα, στην κατάργηση και το τσάκισμα των επικουρικών συντάξεων και των εφάπαξ των νέων μειώσεων στις κύριες συντάξεις.
Να υψώσουμε τοίχος ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στο σιδηρόδρομο και στις μεταφορές, ενέργεια, νερό, να απαιτήσουμε καλύτερη υγεία, παιδεία.
Σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα που συγκρούεται το δίκιο των εργαζομένων με τη βαρβαρότητα των μέτρων της Κυβέρνησης και της Ε.Ε. το Σωματείο θα είναι μπροστά.
Έτσι τιμάμε εμείς τους νεκρούς μας. Συνεχίζουμε τους αγώνες τους. Αυτή είναι η καλύτερη τιμή στον ηρωικό αγώνα των εξεγερμένων του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ.
Με συναδελφικούς & αγωνιστικούς χαιρετισμούς.
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΧΟΥΡΙΤΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΟΚΛΑΣ
