«Ημερολόγιο φυλακής»
κρατά ο Β. Παπαγεωργόπουλος. Καταγράφει στο χαρτί σκόρπιες σκέψεις για τη ζωή
του μαζί με άλλους 9 κρατούμενους στα 20 τετραγωνικά του κελιού του στις
φυλακές Διαβατών, ακούγοντας τα τρένα να σφυρίζουν περνώντας από κοντά.
Σε νέα ανάρτησή του
στο προσωπικό του ιστολόγιο, με τη συμπλήρωση δύο εβδομάδων εγκλεισμού,
μοιράζεται κάποιες από τις τραυματικές εμπειρίες του, σε πρώτο πρόσωπο, σε
έντονα φορτισμένο συναισθηματικά ύφος, με έκδηλη ειρωνεία, θυμό, πικρία, αλλά
και ποιητική διάθεση...
«Ξεκουράζεται το
μάτι...»
«Συμπλήρωσα 2 εβδομάδες στη φυλακή! Είναι αλήθεια ή ψέματα; Για ποιο λόγο
βρίσκομαι εδώ;», γράφει στην αρχή και περιγράφει αυτά που έχει γύρω του. «Σε 20
τ.μ. 10 άτομα! 10 κρεβάτια, 5 ντουλαπάκια, 2 τραπεζάκια, 4 σκαμπό, 1 ψυγειάκι,
30 τσάντες, παράθυρα ψηλά να μη βλέπεις τον ορίζοντα, μια τουαλέτα για 10
άτομα, η οποία όμως είναι υπερυψωμένη και από το παράθυρό της βλέπεις τις
εγκαταστάσεις της ESSO! Ξεκουράζεται το μάτι...», λέει και συνεχίζει στο ίδιο
ύφος: «Ευτυχώς οι πάντες είναι ευγενέστατοι και εξυπηρετικοί! Με κοιτούν με
σεβασμό. Με ρωτούν αν θέλω κάτι...».
«Σφύριξα σιγανά...»
Στις 5 κάθε πρωί περνά το τρένο και ο πρώην δήμαρχος αναρωτιέται γιατί σφυρίζει
όταν βρίσκεται στο ύψος της φυλακής. «Θέλει να μας ξυπνήσει; Αφού δεν
κοιμόμαστε. Μήπως μας χαιρετά; Ισως...», λέει και επανέρχεται στο τέλος της
ανάρτησης: «Τώρα κατάλαβα. Εμένα χαιρετάει. Μου δίνει θάρρος. Μου λέει ότι η
αδικία είναι ολοφάνερη. Οτι κατά βάθος κανένας δεν πιστεύει ότι ο
Παπαγεωργόπουλος μπορεί να έχει παρανομήσει. Σφύριξα σιγανά κι εγώ. Το
ευχαρίστησα. Και έκλεισα τα μάτια...».
«Ακούω ροχαλητά...»
«Αβάστακτο», ξεσπά σε άλλο σημείο ο Β. Παπαγεωργόπουλος και συνεχίζει: «Ακούω
γύρω μου ροχαλητά. Κάποιοι κοιμούνται. Η ώρα είναι 5 το πρωί. Αραγε οι δικαστές
μου κοιμούνται; Το εύχομαι. Ο Σαξώνης κοιμάται; Ποιος ξέρει...».
ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
«Εθνος»
