Με επιστολή του στα «Σ.Ν» ο πρώην αρχιμηχανικός
του ΟΣΕ κ. Ανδρέας Μυλωνάκης σχολιάζει το καθεστώς των επίλογων για την κατάληψη
των θέσεων στις ΔΕΚΟ με αφορμή τις νέες τοποθετήσεις διοικητών και αποκαλύπτει τις προσωπικές του εμπειρίες από
επιλογές προσώπων σε καίριες θέσεις.
Παραθέτουμε αυτούσια την επιστολή του κ. Μυλωνάκη.
«Εξ’ αφορμής της ανακοινώσεως από το Υπουργείο ΥΠανάπτυξηε για τις
νέες διοικήσειν των ΔΕΚο θα ήθελα να παρουσιάσω κάποιους δικούς μου
συλλογισμούς και εμπειρίες για το θέμα αυτό.
Κατ΄ αρχάς το όλο θέμα θυμίζει ένα κείμενο από το θαυμάσιο βιβλίο του George Orwell “ Το κτήμα των ζώων “ όπου στο
σύνταγμα που έκαναν τα ζώα μετά την επικράτησή τους υπήρχε και το άρθρο ότι «
Όλα τα ζώα είναι ίσα εκτός από κάποια ζώα που είναι ποιο ίσα από τα άλλα «
δηλαδή τα ποιο ίσα ζώα φαίνεται να είναι οι κολλητοί των πολιτευτάδων και
κάποιοι αποτυχημένοι πολιτικοί.
Κανένας από αυτούς δεν προέρχεται από τον Οργανισμό που πρόκειται να
διοίκηση , κανένας από αυτούς δεν έχει βιώματα και εμπειρίες από τα
προβλήματα που πρόκειται να αντιμετωπίσει κοκ. Πάει συνεπώς περίπατο η ισότητα
των Ελλήνων πολιτών που αναφέρεται στο Σύνταγμα του Ελληνικού κράτους.
Έτσι εκείνο που φαίνεται να επαναλαμβάνεται για ακόμη μία φορά είναι το ότι οι
ταλαίπωρες ΔΕΚΟ γίνονται ξανά λάφυρο στην ομάδα (ομάδες ) της εξουσίας και
ότι η κατάντια τους είναι σε ένα μεγάλο ποσοστό είναι αποτέλεσμα ς
των επιλογών τους .
Την λογική αυτών των επιλογών την ένιωσα σε προσωπικό επίπεδο όταν
τρεις φορές κατά το παρελθόν διεκδίκησα την θέση του Γενικού Διευθυντή
Εμπορευμάτων , θέση που είχε προκηρυχτεί με δημόσιους διαγωνισμούς.
Την πρώτη φορά ανέλαβε ένας ιδιωτικός φορέας για να εξετάσει τους
υποψηφίους και στην επιτροπή του υπήρχε και ένας Βέλγος αρκετά σχετικός με τις
μεταφορές .
Τα προσόντα τα δικά μου ήταν 20ετής εμπειρία στον σιδηρόδρομο και στην
Εκμετάλλευση του, πτυχίο Ελληνικού πολυτεχνείου , άριστη
γνώση Αγγλικών και Γαλλικών και μέτρια Γερμανικών και Ρωσικών , πολυετής
εμπειρία σε προγραμματισμό ηλεκτρονικών υπολογιστών με πτυχίο
κάποιας σχολής , συμμετοχές σε διεθνείς επιτροπές κλπ. Μάλιστα με τον Βέλγο
μίλησα δύο ώρες περίπου στα Γαλλικά δίνοντας του απτά επιχειρήματα για την
βελτίωση των εμπορικών μεταφορών του δικτύου όπως την μεταφορά container της Ανατ. Ασίας για κεντρική Ευρώπη από το λιμάνι της
Καλαμάτας ( βλέπε HP- Cosco_ΤΡΕΝΟΣΕ) , την εκμετάλλευση της κενής διαδρομής των
ψυγείων που κατέβαζαν ζάχαρη στην Αθήνα από την Ν. Ορεστιάδα, την εκμετάλλευση
των βαγονιών Ζ που είχαμε με κάποια τροποποίηση για να μεταφέρουν παλέτες
κλπ .
Παρασκηνιακά έμαθα ότι η επιτροπή με είχε προτείνει μέσα στους πέντε
πρώτους όπως επίσης έμαθα πάλι παρασκηνιακά για άλλο συνάδελφο που διεκδικούσε
ανάλογη θέση για την γραμμή ότι σημειώθηκε στον φάκελο του με
κόκκινα γράμματα η φράση « δεν είναι δικός μας»
Φυσικά την θέση την πήρε ο κ Κουρτίδης Λουδοβίκος ο οποίος μέχρι την εποχή
εκείνη ήταν απλός υπάλληλος συνοικιακού παραρτήματος του Ταχυδρομικού
Ταμιευτηρίου , ήταν απόφοιτός της Βιομηχανικής σχολής Θεσσαλονίκης και μιας
κρατικής σχολής προγραμματιστών χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις στο αντικείμενο, δεν
ήξερε καμία απολύτως ξένη γλώσσα και πρωτίστως δεν είχε καμία απολύτως
σχέση με μεταφορές και σιδηροδρόμους.
Το μόνο του προσόν καλή ώρα ήταν ότι στην Νομαρχιακή ομάδα του ΠΑΣΟΚ και
μπορούσε να απευθύνεται στον Βενιζέλο λέγοντας Βαγγέλη και αυτός στον ίδιο
λέγοντες τον Λούη.
Την δεύτερη φορά η επιτροπή ήταν μονομελής και το άτομο που την αποτελούσε
με έκανε μία σειρά από χαζές και ανόητες ερωτήσεις όπως πόσα λεφτά παίρνω, αν
με αρέσει η δουλειά μου , αν έχω κάνει λάθη στην σταδιοδρομία μου κλπ ίσα
και ίσα για καλύψει τα προσχήματα και να φανεί ότι έκανε κάποια
δουλειά. Φυσικά και πάλι την θέση πήρε ο κύριος Κουρτίδης.
Το άτομο αυτό πέρα από τα τραγικά λάθη που έκανε στην διάρκεια που είχε την
θέση έκανε και τον Broker του χρηματιστηρίου και όταν τον απέπεμψαν είχε το θράσος να ζητήσει και
αποζημίωση 200.000 Ε παρά το ότι εκ του ασφαλούς επέστρεψε στην κανονική του
θέση που ήταν στο συνοικιακό παράρτημα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου της
καλαμαριάς στην οδό Πασαλίδη.
Την Τρίτη φορά , με άλλο πολιτικό καθεστώς αυτή την φορά που ομιλούσε για
την σεμνή και ταπεινή διακυβέρνηση , έμαθα συμπτωματικά
την διακήρυξη των θέσεων και σε χρόνο μηδέν αλλά εμπρόθεσμα ετοίμασα τον
φάκελο μου και τον έστειλα κρίση , αυτή την φορά ο φάκελος είχε και
άλλο ένα σημαντικό έγγραφό αυτό του πανεπιστημιακού μεταπτυχιακού διπλώματος
στην « Οργάνωση και Διοίκηση των Μεταφορών» . Η τρίτη επιτροπή δεν θεώρησε
σκόπιμο να με καλέσει για εξέταση και σε τηλεφωνήματα που τους έκανε για να
πάρω πληροφορίες εισέπραττα απαντήσεις ότι δεν ορίστηκε το ένα η το άλλο .
Την θέση πήρε ο κ Μόσχος Λεωνίδας γνωστός φυσικά στον χώρο μας από την
σταδιοδρομία του στην ΔΑΚΕ. Σημειωτέον ότι σε μία οριακή περίπτωση ο κ Μόσχος
εμπόδισε με την παρεμβολή του την αναχώρηση μιας εμπορικής αμαξοστοιχίας από
τον παλαιό σταθμό πράγμα για το οποίο ο ΟΣΕς τον παρέπεμψε στην Ελληνική
δικαιοσύνη για παρεμπόδιση μεταφορών για να του αναθέσει στην
συνέχεια την γενική διεύθυνση των μεταφορών που εμπόδισε. O tempora o mores.
Αυτοί και οι άλλοι γενικοί διευθυντές που επιλέχθηκαν με αυτές τις
διαδικασίες άνοιγαν τον στόμα τους και έλεγαν διασκεδαστικά ανέκδοτα τα οποία
θα πρέπει κατά καιρούς να τα πούμε για να αλλάξουμε λίγο το ζοφερό κλίμα
των ημερών που ζούμε.
Είναι προφανές λοιπόν ότι τα λάθη του παρελθόντος συνεχίζονται και στις
μέρες μας και κατά συνέπεια δεν πρέπει κανείς να περιμένει κάτι καλλίτερο από
τους ανθρώπους που μας κυβερνούν».
Ευχαριστώ και πάλι για την φιλοξενία
Με εκτίμηση
Μυλωνάκης Ανδρέας
Τέως Αρχιμηχανικός Εκμεταλλεύσεως του ΟΣΕ
