Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Οι τρύπες του κόσκινου

ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΒΟΪΤΣΙΔΗ
Να κλάψεις ή να γελάσεις; Εξω από την Κυλλήνη άγνωστοι τεμάχισαν επτά δηζελάμαξες, είκοσι βαγόνια και εκατοντάδες μέτρα σιδηροτροχιάς, τα φόρτωσαν σε φορτηγά και εξαφανίστηκαν. Σύνολο, πεντακόσιοι τόνοι μετάλλου. Θα πείτε, έτσι εύκολα μπορεί κάποιος να κόψει σε κομμάτια επτά δηζελάμαξες και είκοσι βαγόνια και να χαθεί από προσώπου Γης;
Αυτό δε γίνεται σε πέντε δέκα μέρες, δε γίνεται χωρίς χρήση θορυβωδών εργαλείων, δε γίνεται χωρίς αμέτρητα φορτηγά να πάνε και να έρθουν και, φυσικά, δε γίνεται χωρίς να σε δουν μερικές εκατοντάδες περαστικοί. Οπως φαίνεται, στη σημερινή Ελλάδα, και αυτό μπορεί να συμβεί, και ακόμη περισσότερα. Για παράδειγμα, από την Οινόη μέχρι την Αθήνα, κοντά εκατό χιλιόμετρα απόσταση, έχουν ήδη κλαπεί τα σύρματα της ηλεκτροκίνησης του σιδηροδρομικού δικτύου. Επί δύο, διακόσια χιλιόμετρα. Χώρια τα χάλκινα καλώδια της τηλεδιοίκησης, πράγμα που σημαίνει ότι μπαίνουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές.
Αλλά ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι κάτι στράβωνε, και η Αστυνομία συλλάμβανε εκείνους που έκλεψαν το σιδηροδρομικό υλικό στην Κυλλήνη. Τι θα γινόταν; Η υπόθεση θα προχωρούσε με τους συνηθισμένους ρυθμούς της ελληνικής ποινικής δικαιοσύνης, θα έμπαινε σε ένα ντουλάπι, αν η πράξη χαρακτηριζόταν πλημμέλημα ο φάκελος θα έβγαινε σε τρία χρόνια, αν χαρακτηριζόταν κακούργημα σε κάπως λιγότερο, μετά θα άρχιζαν αναβολές επί αναβολών, τη μία επειδή απουσίασε ο μάρτυρας, την επομένη επειδή έπαθε λουμπάγκο ο κατηγορούμενος, την παράλλη επειδή ο δικηγόρος ήταν απασχολημένος, με εφέσεις θα φτάναμε τα έξι με οκτώ χρόνια. Στο μεταξύ, οι κατηγορούμενοι θα ήταν ελεύθεροι για να αλωνίζουν την Ελλάδα και να σηκώνουν ό,τι βρίσκουν μπροστά τους, γιατί η προφυλάκιση είναι κακή λέξη και σ' όποιον την προφέρει του βάζουν πιπέρι στο στόμα. Μετά την καταδίκη, οι δράστες είτε θα έπαιρναν αναστολή είτε θα περνούσαν από το δημόσιο ταμείο, θα πλήρωναν κάτι και θα έφευγαν σαν κύριοι. Αν δεν μπορούσαν να πληρώσουν - πράγμα απίθανο γιατί αυτό που έγινε στην Κυλλήνη έγινε από συμμορία και όχι από φτωχοδιάβολους της ανακύκλωσης- θα πλήρωναν σε δόσεις γιατί και τέτοια facilities παρέχει πλέον η ελληνική ποινική νομοθεσία. Στη φυλακή, πάντως, δε θα πήγαιναν, όπως δεν πηγαίνει σχεδόν κανένας. Και αν τυχόν κάποιος σκαλώσει στο κόσκινο και περάσει την πόρτα των φυλακών, υπάρχουν θαυμάσια τρικ για να βγει μετά από λίγο. Τώρα, πώς με τόση ασυδοσία θα αποθαρρυνθεί η εγκληματικότητα, ίσως κάποιος θεός το ξέρει. Σίγουρα, πάντως, όχι εκείνοι που εισηγούνται να μεγαλώνουν διαρκώς οι τρύπες του κόσκινου.