Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

Κρυμμένα μυστικά του μεσοπρόθεσμου (μέρος 3ο)

..Οι υπερεξουσίες των δανειστών μας μέσω του Ταμείου, ολοκληρώνονται στο άρθρο 9 , που προβλέπει ότι το Ταμείο μπορεί να τροποποιεί άμεσα τα καταστατικά λειτουργίας των οργανισμών που περιέρχονται στην κυριότητα του. Δηλαδή, το ταμείο, θα μπορεί ακόμη και να αλλάζει την τιμολογιακή τους πολιτική (ΔΕΗ, ΟΣΕ, ΕΥΔΑΠ κλπ.) ή οτιδήποτε άλλο συμφέρει τους δανειστές μας, αφού πλέον το ελληνικό δημόσιο δεν θα έχει καμιά εξουσία πάνω τους ..
Μια τρομερά επικίνδυνη διάταξη αν συνδυαστεί με το γεγονός ότι όλα τα έσοδα των οργανισμών του δημοσίου προς αξιοποίηση θα πηγαίνουν στο Ταμείο, δηλαδή στους δανειστές μας ακόμη και μην πωληθούν.

Του Γιάννη Τριήρη

Ακόμη και να δανείζονται, με εγγύηση του ελληνικού δημοσίου μπορούν οι δανειστές μας, μέσω του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, όπως προβλέπει το μεσοπρόθεσμο.
Συγκεκριμένα στο άρθρο 5 παράγραφος 3 προβλέπεται ότι το Ταμείο μπορεί να εκδίδει ομολογιακά δάνεια , για τα οποία επιτρέπεται να παρέχεται η εγγύηση του Δημοσίου, με απόφαση του υπουργού οικονομικών. Οι ομολογίες εκδόσεως του ταμείου εξομοιώνονται με ομόλογα του Δημοσίου, μπορούν να εκδίδονται σε άυλη μορφή και διέπονται από τις διατάξεις για τους άυλους τίτλους του Δημοσίου.
Μάλιστα στην παράγραφο 4 του ίδιου άρθρου δίνεται η δυνατότητα στο Ταμείο που βρίσκεται υπό τον έλεγχο των δανειστών μας, όταν δανείζεται από τρίτους με εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου, να μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτά τα έσοδα για την αγορά ομολόγων του ελληνικού δημοσίου από την ελεύθερη αγορά σε οποιεσδήποτε τιμές, σίγουρα πάντως χαμηλές.
Δηλαδή, οι δανειστές μας με αυτόν τον πλάγιο τρόπο θα μπορούν να επαναγοράζουν οι ίδιοι το χρέος μας αφού το ελαχιστοποιήσουν στην ουσία με δανεικά δικά μας, αποτρέποντας το ελληνικό κράτος να αγοράσει προς όφελος του μέρος από το χρέος του σε «χαμηλή τιμή». ¨όπως συγκεκριμένα προβλέπεται στην παράγραφο 4 του άρθρου 5 «Το ταμείο μπορεί να χρησιμοποιεί το προϊόν έκδοσης ομολόγων για την απόκτηση ομολόγων του Δημοσίου από την αγορά.
Ένα άλλο σκοτεινό σημείο είναι αυτό που αναφέρεται στην παράγραφο 5 του άρθρου 5 «Αν δεν είναι δυνατή ή συμφέρουσα η μεταβίβαση του συνόλου του μετοχικού κεφαλαίου εταιρείας, της οποίας το μετοχικό κεφάλαιο ανήκει άμεσα ή έμμεσα εξ ολοκλήρου στο Ταμείο, διενεργείται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, μετά από γνώμη του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων αναδιάρθρωση της εταιρείας ή τίθεται υπό εκκαθάριση».
Απλά, αν οι δανειστές μας διαπιστώνουν ότι κάποια εταιρεία του Δημοσίου δεν πουλιέται ή δεν αξιοποιείται γενικότερα, τότε τη χρεοκοπούν.
Μια ακόμη μεγάλη παγίδα για τον πλήρη έλεγχο από τους δανειστές μας του Ταμείου, βρίσκεται στο άρθρο 7 που ρυθμίζει την επάνδρωση του με προσωπικό.
Συγκεκριμένα προβλέπεται ότι στο ταμείο , μπορούν να αποσπώνται , ύστερα από αίτημα του, υπάλληλοι που υπηρετούν σε διεθνείς οργανισμούς, των οποίων η Ελλάδα είναι μέλος.
Οι υπερεξουσίες των δανειστών μας μέσω του Ταμείου, ολοκληρώνονται στο άρθρο 9 , που προβλέπει ότι το Ταμείο μπορεί να τροποποιεί άμεσα τα καταστατικά λειτουργίας των οργανισμών που περιέρχονται στην κυριότητα του. Δηλαδή, το ταμείο, θα μπορεί ακόμη και να αλλάζει την τιμολογιακή τους πολιτική (ΔΕΗ, ΟΣΕ, ΕΥΔΑΠ κλπ.) ή οτιδήποτε άλλο συμφέρει τους δανειστές μας, αφού πλέον το ελληνικό δημόσιο δεν θα έχει καμιά εξουσία πάνω τους .
Μια τρομερά επικίνδυνη διάταξη αν συνδυαστεί με το γεγονός ότι όλα τα έσοδα των οργανισμών του δημοσίου προς αξιοποίηση θα πηγαίνουν στο Ταμείο, δηλαδή στους δανειστές μας ακόμη και μην πωληθούν.